گروه سینما هنرآنلاین: سینمای پرتره را می توان زیر شاخه ای از فیلم های اقتباسی نامید؛ سینمایی که هم در میان مخاطبان و هم فیلم سازان جایگاه ویژه ای دارد. امسال جشنوار چهل و دوم در نمایش این دست از فیلم ها دست بالایی دارد مانند همین فیلم مجنون که تلاش داشته تا برهه ای از حضور مهدی زین الدین در زمستان سال 1362 عملیات خیبر و جزیره مجنون را به تصویر بکشد. فیلم مجنون در بخش رقابتی سودای سیمرغ چهل و دوم در حال اکران است.
مهدی شامحمدی در گفتگو با هنرآنلاین در خصوص میزان وفاداری کارگردان به مستند بودن این فیلم گفت: من مستندساز هستم و حساسیت این ماجرا خیلی برایم زیاد است و اتفاقی که در جزیره و عملیات خیبر افتاده است و حضور لشکر 17 و نقش مهدی زین الدین همه عین به عین مستند است و درباره کلیات و مسائل اصلی تخیل نشده است. شاید درباره جزئیات که به جذابیت کمک بکند یکی از بخش های دیگری از زندگی آقا مهدی را از جلوتر و عقب تر آوردیم در این برهه جذاب تر شده قصه اما مطلقا به حقیقت وفادار بودیم در این فیلم حتی سعی کردیم ... یک لحظاتی یک بخش هایی تداعی کننده نوستالژی مردم از زمان جنگ باشد و یک میزانسن هایی در یک سکانس اعزام که شبیه فیلم های آقا مرتضی آوینی بشود و از این جهت هم به جنگ و فیلم های روایت فتح نزدیک شدیم تا شاید مخاطبان خود را مجنون کند.
این مستند ساز و کارگردان در ادامه افزود: پژوهشگرمان آقای مرتضی قاضی یکی از پژوهشگران درجه یک جنگ است و اتفاق فوق العاده ماجرا این بود که خدا را شکر دسترسی ما به اطلاعات برای اینکه بهترین اتفاق بیفتد دسترسی خوبی بود. گفتگو هم داشتیم. پژوهش دیگری در سازمان اوج انجام شده بود سال ها قبل، که سه سال هم قرار بود فیلمی ساخته شود و دوستان هم گروه پژوهش داشتند که نزدیک صد و بیست سی مصاحبه خیلی خوب و درجه یک داشتند که منجر به فیلمنامه نشد اما خب به کار آمد و به غیر از آن منابع مکتوب که معتبر بودند و مطمئن بودیم که قابل استناد هستند نقشه ها و کالک ها، صداهای بیسیم و مجموعه ی چیزهایی که می توانیم اسمش را پژوهش مستند جامعی که می توانیم بگوییم به لحاظ اطلاعات عملیات چیزی از دست مان در نرفته است. قاعدتا به همین دلیل به سراغ من آمدند برای این فیلم به خاطر پیشینه مستند بوده است احتمالا یکی از دلایلش همین بوده است و فکر می کنم که من خودم احساس می کنم همه تصویری که من توانستم، در ذهنم پرورش بدهم به خاطر سال‌هایی است که در سینمای مستند و به خصوص مستند جنگ کار کرده بودم و یک تصویری داشتم در ذهنم برای همین می دانستم و مطمئن بودم می خواهم چه کار کنم.
شاه محمدی در ارتباط با فیلمبرداری و طراحی صحنه کار توضیح داد: ما یک مجموعه عکس مفصل از عملیات خیبر پیدا کردیم و در دسترس طراح صحنه مان قرار گرفت. ساعت ها با هم صحبت کردیم فیلم مستند دیدیم راش های عملیات خیبر دیدیم لوکیشن ها را بازبینی کردیم چندین بار چه در تهران و مطمئن شدیم که اینجا نمی شود به آن لوکیشنی که می خواهیم دست پیدا کنیم. رفتیم خوزستان و در چند سفر مفصل و لوکیشن ها بر اساس فضاهای مستند انتخاب شد و برهمین اساس طراحی و اجرا شد. فیلمبردار من با هم می نشستیم فیلم می دیدیم و چیزهایی که برایم مهم بود مد نظرش قرار بگیرد چه درباره اجرا و چه از آن مهم تر فضای مستند و جنگی که دلم می خواست فیلمبردارم این ها را دیده باشد و فکر می کنم این هم تاثیر خوبی گذاشت.
این مستند ساز در پاسخ به این سوال که فیلمبردار این کار چقدر تجربه فیلم برداری با جنس دهه شصت را داشته گفت: فیلمبردار من یکی از قدیمی ترین ها است در زمینه دستیاری فیلمبرداری. با فیلمبردارهای زیادی کار کرده است و الان ده دوازده تا مدیریت فیلمبرداری در کارنامه ش دارد و به نظرم به یک پختگی و در عین حال قدرتی که داشت جسارتی که بهش می داد این سن ش که جوان است و از طرفی هم پختگی لازم را داشت برای این ماجرا. و به نظر من از این فضای مستند خیلی الهام گرفت. و با هم دیگر به یک نتیجه خوبی رسیدیم فکر می کنم. من خودم این طور فکر می کنم حالا مخاطب باید بگوید که این اتفاق افتاده است یا نه.