اولین جلسه کارگاه شب‌های پروانه‌ای روز دوشنبه بیست و هفتم فروردین ماه 1403 در خانه موزه ملک الشعرای بهار برگزار شد.
در این برنامه دکتر ناصر پروانی، اسماعیل باستانی و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی حضور داشتند.
در آغاز جلسه دکتر پروانی قصیده‌ای از بهار خواند و سپس گفت بهار آخرین قصیده سرای بزرگ زبان فارسی سرایندۀ ترانه مشهور مرغ سحر و قصیده دماوند در طول عمر نه چندان بلندش به شاعری بسنده نکرد او در عین حال روزنامه نگار محقق ادبی وکیل مجلس و سیاست پیشه بود.
ایشان در زمینه‌ی اصول شعر، وزن و سیلابهای شعری مطالبی را مطرح کردند.همچنین دراین جلسه دکتر پروانی اشاره ای به صنعت تلمیح داشتند و پس از آن آقای باستانی اشعاری از شعرای مختلف در این زمینه قرائت نمودند.
این جلسه با شعرخوانی دانشجویان ادامه پیدا کرد و دکتر پروانی و آقای باستانی نظرات خود را در مورد شعرهای خوانده شده توسط دانشجویان بیان داشتند. دکتر پروانی بخشی از جلسه را به صحبت در مورد ویژگی شعرهای ملک الشعرای بهار و قالبهای شعر بهار اختصاص دادند و و از آثار مثنوی و منظوم و تصنیفات ایشان مطالبی مطرح کردند. مخصوصاً از بدیهه گویی و ترانه و انواع شعر سنتی و اشعار بهار به زبان محلی و سبک شناسی نظم و نثر بهار یاد کردند و برای دانشجویان مثالهایی در این زمینه آوردند.
