سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "مرگ خنده‌دار یک دوچرخه سوار استقامت" به نویسندگی سیدجواد موسوی و کارگردانی حامد رحیمی نصر از 19 خردادماه ساعت 20:45 در سالن شماره دو تماشاخانه سپند روی صحنه است. در این نمایش بازیگرانی چون؛ علی نیکزاد، میثاق جمشیدی، سپیده جعفری، بابک مولانا و حامد رحیمی نصر ایفای نقش می‌کنند.
حامد رحیمی‌نصر در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره انتخاب متن، شکل‌گیری و چگونگی اجرای این اثر نمایشی گفت: تردیدی نیست که اخلاق انسانی و مفاهیم عالی انسانی نخستین دغدغه بشر است. اما وقتی انتفاع و سهم‌خواهی بشر به روح فرد یا هر طیف، گروه و جامعه‌ای سیطره پیدا می‌کند اخلاق و انسانیت به باد فراموشی سپرده می‌شود. این موضوع مقوله‌ای فرامرزی است و به اقلیم و جغرافیای خاصی منحصر نمی‌شود.
او در ادامه افزود: این نیروی شر وقتی به واسطه جاه‌طلبی و سلطه‌گری نمود پیدا کند به طبع، سوءاستفاده از سادگی یا بلاهت ذهن قهرمان‌ساز طبقه ضعیف و فرودست جامعه را پدید می‌آورد و این خط اصلی قصه نمایش "مرگ یک دوچرخه سوار استقامت" است که به کرات در روزمره به پیرامون و خود شاهد آن هستیم. این مهم از دیرباز به اشکال مختلف ذهنم را به خود مشغول کرده بود تا اینکه سرانجام بهمن‌ماه گذشته طرح اولیه آن بشکل وسوسه‌ای سخت و سمج اجرای نمایشی را نوید داد. موضوع به اندازه‌ای مبتلا به جامعه بود که چارچوب اولیه و طرح اصلی نمایش "مرگ خنده‌دار یک دوچرخه سوار استقامت" را شکل داد.
کارگردان کنسرت_ نمایش "خون آشام کشی" همچنین خاطرنشان کرد: این مهم درست همزمان بود با حضورم به عنوان بازیگر در فیلم سینمایی "مجبوریم" به کارگردانی رضا درمیشیان و از پس آن دو سریال دیگر و چون مجال نگارش آن در عمل غیرممکن بود، تصمیم گرفتم با سیدجواد موسوی در این خصوص صحبت کنم.
این کارگردان و بازیگر تئاتر اضافه کرد: گرچه سابقه همکاری‌ام با سیدجواد موسوی به نمایش "خون آشام‌کشی" منحصر می‌شود اما ریشه دوستی دیرینه ما، حاصلش درک و دریافتی درست از دغدغه‌های یکدیگر بود و اکنون شاهد عینیت یافتن ذهنیت خودم به قلم سیدجواد موسوی هستیم و این نمایش تجربه‌ای است بسیار دلنشین.
بازیگر فیلم سینمایی "بازدم" با بیان اینکه "مرگ خنده‌دار یک دوچرخه‌سوار استقامت" قصه متفاوت و غیر معمولی دارد، اینگونه توضیح داد: مخاطب در نمایش "مرگ خنده‌دار یک دوچرخه‌سوار استقامت" ممکن است با اتمسفر، جهان و حتی شخصیت‌ها و عناوینی متفاوت مواجه شود اما هر یک از این عناصر قرابت ویژه‌ای با امروز ما دارد. تا جایی که شخصیت‌ها با اسامی عجیب خود طیف مشخصی از اجتماع را نمایندگی می‌کنند تا روایت‌گر قصه و دردی مشترک روایت باشند.
او درباره سبک و فضای اجرایی این اثر نمایشی عنوان کرد: فضای نمایش لحن تلخ و گزنده‌ای دارد که با طنزی عاری از الفاظ رکیک، سعی دارد تا غزلی با ردیف "اخلاق" و "انسانیت" بسراید. فضای نمایش سرشار از خرده درام‌های متضادی است که لحظه‌ای شادی و لحظه‌ای دیگر غم را به مخاطب عرضه می‌کند. با جمع‌بندی همه موارد ذکر شده می‌توان گفت مخاطب شاهد یک نمایش گروتسک است.
رحیمی‌نصر با اشاره به اینکه تمرینات این نمایش حدود دوماه به طول انجامیده است، گفت: پس از اینکه توافق نهایی با مدیریت تماشاخانه سپند جهت اجرای نمایش حاصل شد از اواخر فروردین ماه با زمان‌بندی و برنامه‌ریزی دقیقی کار را با دورخوانی متن آغاز کردیم در این بین تعطیلات تقویمی کشور وقفه‌هایی نیز ایجاد کرد که همراهی گروه و عوامل نمایش به شکل یک کنش واحد این تهدید را به فرصت تبدیل کرد.
حامد رحیمی‌نصر درباره طراحی صحنه این اثر یادآور شد: ابتدا لازم است نکته‌ای را یادآور شوم. نه تنها طراحی صحنه بلکه کلیه عناصر نمایش منوط به گونه، شکل و مدیوم نمایش است. اجرای نمایش در مدیوم تئاتر خصوصی با اجرا در سالن‌های دولتی بسیار متفاوت است. وقتی سالن اجرای نمایش شما تماشاخانه‌ای‌ست که سه نمایش به فاصله کمتر از 15 دقیقه پشت سر هم به صحنه می‌رود چاره‌ای نیست جز اینکه به حداقل‌گرایی (مینیمالیزم) روی بیاورید. به طبع خیلی از جلوه‌های بصری در روند طراحی صحنه به قرارداد بین مخاطب و تئاتر خلاصه شده اما در خلق فضا، طراحی میزانسن و تابلوهای نمایشی مهندسی ویژه‌ای شکل گرفته تا مخاطب خلعی احساس نکند. نمایش در حیاط خانه‌ای روستایی است در مکان و زمانی واقعی (real time) اتفاق می‌افتد.
این کارشناس ارشد هنر در خصوص موسیقی نمایش "مرگ خنده‌دار یک دوچرخه‌سوار استقامت" گفت: موسیقی این نمایش یکی از مهمترین چالش‌های پیش‌رو بود. به استثناء جلسات گروهی تمرین، چندین و چند جلسه اختصاصی با علی بداوی آهنگساز این نمایش داشتم. ابتدا بحث و گفت‌وگو بر حال و هوای نمایش بود. خیلی زود به نقطه‌نظر مشترک رسیدیم، اما عینیت بخشیدن به این ذهنیت کار آسانی نبود. تعدد و تنوع فضا در نمایش کار ساخت موسیقی را سخت‌تر می‌کرد. اما سرانجام با استفاده از همان تضادهای محتوایی در نمایش قطعات متضادی ساخته شد که در یک روند دیالیکتیک به سر منزل مقصود رسید. موسیقی این نمایش با فضا و سازبندی مدرن لحظات و احساسات مختلفی چون عشق، نوستالوژی، خیانت، غم، شادی، حماسه، ترس، هیجان و... خلق می‌کند. جالب اینکه مضاف بر موسیقی این نمایش افکت‌ها و طراحی اصوات ویژه پروژه، همگی به صورت زنده اجرا می‌شود.
وی در خاتمه صحبت‌هایش افزود: اکنون تنها یک هفته از شروع اجرای نمایش گذشته اما تاثیرات آنی آن را حداقل در فضای فرهیخته جامعه می‌توان دید. چراکه مخاطبین از هر قشر و طیف و با هر رویکرد و جریان سیاسی و عقیدتی با نمایش ارتباط گرفته و از آن صحبت می‌کنند. همین‌که این پروژه از سطح استانداردی برخوردار است که مورد مباحثه قرار می‌گیرد یعنی تاثیرگذار بوده‌ایم و از این بابت به خود و گروهم می‌بالم.
دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: طراح صحنه: هانیه تجریشی، طراحی صدا و آهنگسازی پروژه: علی بداوی، دستیار کارگردان و برنامه‌ریز: یاسمین برزگری، عکاس: مهران بی‌پروا_ آتلیه نمارخ، ساخت تیزر و روابط‌عمومی: مهران بی پروا، ساخت انیمیشن: بهنام برنجی، مدیرصحنه: امیر صالحی، مدیرتولید: علیرضا کفایتی، موشن گرافیک: مجتبی حسینی، گرافیست: مهدی رایگانی و مشاور رسانه: محمد دانشور.
علاقمندان می‌توانند بلیت این نمایش را از سایت تیوال تهیه کنند.