سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "فهرست مردگان" نوشته رضا ثروتی و امیراحمد قزوینی به کارگردانی رضا ثروتی روز چهارشنبه و پنجشنبه 4 و 5 بهمن ماه در هفتمین و هشتمین روز از برگزاری سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در تالار استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر ساعت 17 و 20 اجرا خواهد شد.
رضا ثروتی در گفت‌وگو با هنرآنلاین گفت: این اثر پیش از این در تالار حافظ و تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه آمده است و اجرای این نمایش در جشنواره، تلفیقی از گروه بازیگران دو اجرای پیشین است. طبیعتا با توجه به اینکه "فهرست مردگان" مدت‌ها پیش به صحنه آمده است اکنون تغییراتی نیز در آن صورت گرفته است. زمان نمایش کوتاه‌تر شده و شیوه کارگردانی نیز تفاوت‌هایی دارد. اما عمده تغییرات مربوط به نمایشنامه و متن اثر است.
وی درباره تصمیم‌اش برای اجرای نمایش "فهرست مردگان" خاطرنشان کرد: در اجرای این اثر وارد پروسه‌ای شدم که تعداد زیادی بازیگر داشتم که باید در این مسیر آنها را هدایت می‌کردم در حالی‌که هنوز متنی نیز تصویب نشده بود. به خاطر دارم که در زمان دانشجویی، وقتی‌که دکتر خاکی متن‌هایی را ترجمه و می‌نگاشتند لطفی داشتند و قبل از انتشار، آن متن‌ها را به من می‌دادند تا بخوانم و با هم گپ‌وگفتی داشته باشیم. در متن‌های آن زمان متن "فهرست" هم قرار داشت. از آن زمان تعداد پرسوناژ بالای این متن و نوع جنس روایی "روژویچ" در آن مانند کلاژها یا اپیزودهایی در کنار هم قرار گرفته‌اند را در نظر داشتم.
او این نمایشنامه را متن درستی برای آزمون و خطا دانست و خاطرنشان کرد: البته در ابتدای امر قرار نبود اجرایی داشته باشیم بلکه قرار بود بچه‌ها با تولید متن نمایشی آشنا بشوند. دوره اول این متن تمام شد و سپس پیمان قدیمی و گروه "آرتیما" در همکاری‌شان با بنیاد رودکی دوباره از من دعوت کردند، در نتیجه؛ برای دوره جدید کار، نفرات جدیدتری به نفرات قبلی اضافه شدند.
ثروتی ادامه داد: در همین مسیر متوجه شدم متن را دوست ندارم و تنها به دلیل وجود پرسوناژهای بالا برای تمرین انتخاب شده بود. تصمیم داشتم به سراغ متنی به اسم "رولت روسی" بروم که کُلاژی از نمایشنامه‌های چخوف و اشعار و زندگی مایکوفسکی بود و چهار هفته‌ای هم روی آن متن وقت گذاشتیم. اما در یک چرخش ناگهانی به دلیل اینکه بچه‌ها علاقمند بودند که روی همان متن قبلی بمانیم به متن "فهرست" بازگشتیم. البته چالش‌هایی را با مترجم داشتیم و پیمان قدیمی مجبور شد رضایت او را جلب کند. ولی من در حسرت آن متن دیگر باقی مانده بودم و این حسرت با فوت عزیزترین دوستم یعنی مجید بهرامی یکی شد.
این کارگردان تئاتر همچنین به کارکرد وسیع‌تر صدا در این نسبت به دیگر آثار خود اشاره کرد و افزود: صدا در این نمایش در واقع به نوعی قصه و روایت را پیش می‌برد و شاید بتوان گفت صداها و نه تنها موسیقی، در کارهای من کارکرد دراماتیک پیدا کرده‌اند و بدل به متن نمایشی شده‌اند.
ثروتی یادآور شد: در این اثر تنها طراحی صدا صورت نگرفته بلکه صداها تبدیل به کاراکتر شده‌اند چرا که فکر می‌کنم صداها می‌توانند سفر کنند و از یک شی به شی دیگر می‌روند و تغییر ماهیت می‌دهند.
او در پایان تاکید کرد: این کار را شخصی‌ترین کار خودم می‌دانم و به میزان زیادی با کاراکتر اصلی این داستان همذات‌پنداری می‌کنم. در این نمایش لحظه به لحظه در حال مرور خودم بودم و سعی کردم حتی عقده‌هایی که در کودکی و یا بزرگسالی داشته‌ام را بسیار صادقانه بیان کنم.