سرویس موسیقی هنرآنلاین: نمایش "بلوری‌ها" به کارگردانی مریم باقری از 31 تیرماه در سالن شماره 1 عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است. موسیقی این نمایش ساخته گروه داتام به سرپرستی آنارام زهرایى آهنگساز، خواننده و نوازنده تار است.
زهرایی در خصوص شکل‌گیری این همکاری و ساخت قطعات این نمایش به هنرآنلاین، گفت: نمایش "بلوری‌ها" اولین تجربه گروه داتام در زمینه نمایش است. تفاوت این کار با سایر آثار این است که در آن به موسیقی به‌عنوان یک کاراکتر نگاه شده و یکی از نقش‌ها کاملاً بر پایه موسیقی است، به‌طوری که در نمایش هرگاه که پدر شخصیت اصلی روی صحنه می‌آید، موسیقی را هم با خودش می‌آورد و از این جهت یک کار تازه و جذاب است. در اولین تجربه، همه چیز بسیار خوب بود چرا که آهنگسازی کار در چارچوب قصه صورت گرفت. اشعار مورد استفاده و نوع آهنگسازی این اثر نمایشی به گونه‌ای است که کاملاً با فضای حاکم در نمایشنامه در ارتباط است. به‌طور مثال در جایی از نمایش شخصیت اصلی از مرگ همسرش و غمی که در وجودش رخنه کرده است صحبت می‌کند. ما در ساخت موسیقی این لحظات سعی کردیم موسیقی را با تم فراق و جدایی بسازیم.
این هنرمند با اشاره به فعالیت‌های آتی گروه توضیح داد: گروه داتام از سال 93 با حضور نوازندگان جوان و باسابقه فعالیت‌هایش را آغاز کرد. تاکنون کنسرت‌های متعددی را در تالار وحدت، رودکی، فرهنگسرای نیاوران، تالار ایوان شمس، تالار سوره حوزه هنری، فرهنگسرای آسمان و... برگزار کرده‌ایم و فکر می‌کنم وقت آن رسیده است که داتام اولین آلبوم رسمی خود را منتشر کند. تصمیم داریم پس از اتمام کنسرت-نمایش "بلوری‌ها" مراحل تولید آلبوم را شروع کنیم. پس از انتشار آلبوم، در تدارک برگزاری یک کنسرت در دو پارت با قطعات جدید و همچنین قطعات محلی لری هستیم چرا که شور و حال و نشاط موسیقی محلی انرژی مضاعفی در مخاطب به وجود می‌آورد. تلاش می‌کنیم کنسرت‌های موفقی تا پایان سال برگزار کنیم. از طرفی امیدوارم اوضاع معیشتی مردم بهتر شود و هنر جزو دغدغه‌های اصلی زندگی‌شان شود.
سرپرست گروه داتام همچنین در خصوص ادامه همکاری‌شان با سایر گروه‌های نمایشی، گفت: به دلیل دشواری‌های موجود، به شخصه اصراری روی اجرای کنسرت - نمایش ندارم. به این علت که گروه داتام تا حدود زیادی به اهدافش در موسیقی رسیده است، اما قطعاً اگر کاری باشد که از لحاظ ارزش‌های فرهنگی من را جذب کند، قطعاً با گروه‌های نمایشی همکاری خواهیم کرد.
این هنرمند جوان با اشاره به پویایی هنر موسیقی و تئاتر در همراه کردن هر چه بیشتر مخاطب با اثر نمایشی ادامه داد: ما در نمایش "بلوری‌ها" به موسیقی به‌عنوان یکی از نقش‌های مهم و تأثیرگذار نگاه کردیم. در آینده نیز اگر فرصت چنین همکاری‌هایی برای ما پیش بیایید بسیار مایل هستم که شخصیت‌ها به‌صورت آواز به ادای دیالوگ‌ها بپردازند تا بتوانیم یک نمایش کاملاً موزیکال داشته باشیم. در ساخت موسیقی این نمایش سعی کردیم موسیقی را متناسب با حال و هوای شخصیت‌ها بسازیم. موسیقی و صحنه‌های نمایش به‌صورت قطعات یک پازل کنار هم قرار گرفته‌اند.
زهرایی با اشاره به دشواری‌های اجرای زنده در تئاتر، گفت: متأسفانه هنر نمایش در کشور ما بسیار محجور است و آن‌طور که باید از هنرمندان فعال در این عرصه حمایت‌های مالی صورت نمی‌گیرد. ما در خارج از تهران عملاً تئاتری نداریم و از طرفی استفاده از موسیقی زنده هزینه زیادی دارد. به هر حال نوازندگان هم باید به لحاظ معیشتی تأمین شوند. به طور مثال یک اثر سینمایی یک بار ضبط و بارها در سینماهای مختلف اکران می‌شود، اما هنر نمایش به دلیل روح جاری در آن این امکان را ندارد. در تمام مدت نمایش بازیگران و گروه موسیقی باید در لحظه به اجرا بپردازند و خودشان را درگیر حال و هوای شخصیت‌های نمایشنامه کنند تا بتوانند این حس را به بیننده نیز منتقل نمایند.
او تأکید کرد: سی شب اجرای زنده بسیار مشکل است چرا که اجرای موسیقی زنده نیاز به انرژی و تمرکز بسیار بالایی دارد و اگر کنسرت "سی" آقای همایون شجریان را استثنا در نظر بگیریم، عموماً موسیقی در دو یا سه شب به‌صورت پی‌درپی اجرا می‌شود. برای یک خواننده و نوازنده بسیار دشوار است که سی شب به طور مداوم به اجرای زنده بپردازد. نکته دیگری که لازم است به آن توجه کنیم این است ما در کنسرت از میکروفون و اسپیکر استفاده می‌کنیم و با کمک صدابردار پیش از اجرا میزان صدا را تنظیم می‌کنیم و اگر نوازنده‌ای قدری در نواختن دچار مشکل شود ما می‌توانیم با صدابرداری درست و استفاده از امکانات پخش پیشرفته صدای ساز را تنظیم کنیم، اما در صحنه نمایش به دلیل کوچک بودن فضا امکان استفاده از میکروفون را نداریم و نوازنده‌ها باید دقت زیادی به خرج بدهند. از طرفی تعداد نوازندگانی که بتوانند در اجرای زنده بدون استرس و ژوست ساز بزنند بسیار اندک است. نوازندگان باید تجربه کافی در زمینه کنسرت- نمایش را داشته باشند تا بتوانند از پس اجرای زنده بربیایند. به همین دلیل در اجرا موسیقی در صحنه تئاتر، نوانس‌ها اهمیت بیشتری نسبت به کنسرت دارند، به همین علت من فکر همه نوازنده‌ها باید میکروفون خودشان باشند.
در این اجرا علی‌رضا بشردوست نوازنده (سنتور)، مهدی عسکر (هم‌نواز سنتور)، مهرداد مسعودی فرید (کمانچه)، مهرپاد زحمتکش (هم‌نواز کمانچه) و سازهای کوبه‌ای (دف و تنبک)، در کنار آنارام زهرایی (سرپرست گروه، آهنگساز، خواننده و نوازنده تار) حضور دارند.