گروه معماری هنرآنلاین: شقایق طاهرخانی بیش از دو دهه است از زمان تحصیل تا اجرای پروژه‌های متعدد، فعالیت در حوزه معماری را تجربه می‌کند و تلاش کرده است ایده‌هایی نو به جریان معماری داخلی و شهری وارد کند. مشروح گفت‌وگوی هنرآنلاین با این فعال عرصه معماری را در ادامه بخوانید:
خانم طاهرخانی لطفاً ابتدا از نحوه ورود خود به عرصه معماری توضیح دهید.
ما به‌واسطه شغل پدرم که خلبان بالگرد شرکت نفت بود در سال‌های جنگ، حدود پنج سال در بوشهر زندگی کردیم. آن زمان من کلاس دوم یا سوم ابتدایی بودم و یک شهرک با خانه‌های ویلایی به رنگ‌های روشن را به‌خاطر دارم که چشم‌اندازی فوق‌العاده داشت. تصور می‌کنم علاقه من به معماری از آن لحظه شکل گرفت. دوره کارشناسی را در رشته معماری دانشگاه سوره گذراندم و سپس در مقطع کارشناسی ارشد طراحی شهری و معماری فارغ‌التحصیل شدم. بعد از مقطع کارشناسی ارشد، در آزمون نظام‌مهندسی قبول شدم. از سال ۱۳۸۰ مشغول کار شدم و بیشتر روی طراحی نما و واحدهای مسکونی کار می‌کردم. البته سال ۱۳۸۲ هم کار Autodesk 3ds Max انجام می‌دادم که در آن دوره کمتر کسی با این برنامه کار می‌کرد. در مقطعی هم تدریس می‌کردم.
عمده فعالیت‌هایتان در معماری روی چه نوع پروژه‌هایی متمرکز است؟
در شهر استانبول، دیزاین و طراحی فضاهای تجاری و اداری نسبت به مسکونی در اولویت قرار دارد؛ بنابراین در ترکیه بیشتر فعالیت‌های من روی طراحی پروژه‌های تجاری از جمله هتل، بیزینس و مراکز اداری متمرکز است. در زندگی مدرن افراد بیشتر وقت خود را در محل کارشان می‌گذرانند، بنابراین کیفیت محیط کار می‌تواند بر عملکرد آنان تأثیر بگذارد.
لطفاً درباره مهم‌ترین پروژه اجرایی خود و ویژگی‌های آن توضیح دهید؟
سال ۹۰ یک پروژه ۴۰ واحدی در جنت‌آباد طراحی کردم و نظارت طرح را انجام دادم. طراحی این بنا حدود هشت ماه طول کشید و البته نما را هم طراحی کردم. برای مفهوم و ایده طراحی‌هایم از ویژگی‌های مالکان الهام می‌گیرم که در این پروژه هم کارفرما سنگ‌فروش بود. بنابراین نمای پروژه هم یکدست سنگ طراحی شد.
در رشته معماری بازار کار برای آقایان بیشتر است. فضای این رشته برای شما به‌عنوان یک خانم چطور بوده و دیدگاهتان چقدر به ادامه فعالیت کمک کرده است؟ با این اوصاف فکر می‌کنید در دهه‌های بعد حضور خانم‌‌ها در عرصه معماری پررنگ‌تر خواهد شد؟
من با نظر شما موافق نیستم. بازار کار در حوزه معماری برای آقایان بیشتر نیست و در واقع زنان و مردان که توانایی بیشتر دارند، بهتر از دیگران چه در داخل چه خارج مشغول فعالیتند. من اطمینان دارم تا ۱۰ سال آینده هشتاد درصد حوزه معماری در اختیار زنان قرار می‌گیرد. این مسئله هم به حضور پررنگ آن‌ها در این دوره برمی‌گردد، در واقع معماری آینده ایران با زنان گره خورده است.
شرایط کار در ترکیه چگونه است؟
ترکیه برای معماران ایرانی حساب ویژه باز کرده است. بنابراین اگر معماری رزومه‌ای را ارائه بدهد شرکت‌ها و مراکز فرهنگی ترکیه به دقت این سوابق را بررسی می‌کنند چون اعتقاد دارند این معماران پشتوانه تاریخی و هنری دارند برخلاف خیلی از معماران منطقه که بیشتر مدرک معماری دارند تا ذوق.
از طرفی بازدید از آثار معماری، یکی از منابع درآمد صنعت گردشگری است که ترکیه توانسته از این فاکتور بیشترین بهره و سود را ببرد. عمده فعالیت معماری در ترکیه مربوط به طراحی داخلی است بنابراین من هم به همین سمت حرکت کردم. بعد از گذشت هفت سال، یادگیری زبان این کشور و ثبت شرکت معماری تاکنون دو پروژه مربوط به طراحی و ساخت ویلا را بر عهده داشته‌ام. البته در کنار این پروژه‌ها کار ترجمه هم انجام دادم و مقالاتم در مرحله چاپ است.
فکر می‌کنید چند درصد مشکلات کلانشهرها با رویکردهای موجود در حوزه شهرسازی رفع و رجوع می‌شود و اساساً چه میزان از این معضلات مربوط به شهرسازی است؟
شهرسازی و شکل فعلی شهرها برآمده از فرهنگ و شرایط اجتماعی است اما اگر بخواهیم کمی جزئی‌تر به این مقوله ورود کنیم، عواملی مانند ترافیک، آلودگی هوا، مرگ‌ومیر، کمبود وسایل نقلیه، تخریب محیط زیست، زلزله، آلودگی صوتی، بافت‌های فرسوده و حادثه‌خیز، کمبود سرانه آموزشی، فقدان طرح تفصیلی، دکل‌های مخابراتی عریض و خطرآفرین، کمبود مراکز بهداشتی و درمانی، بحران کمبود آب، برج‌سازی‌های بی‌ضابطه، مهاجرت بی‌رویه به کلانشهرها، حاشیه‌نشینی، ساختمان‌های ناامن و فرسوده، خانه‌های کنار رودخانه‌ها و خطر سیل، نشست زمین و بلاتکلیفی حریم کلانشهرها با روستاها و شهرهای اطراف ازجمله معضلات شهرسازی به شمار می‌روند.
در پایان اگر نکته دیگری به نظرتان می‌رسد، لطفاً عنوان بفرمایید.
به نظر من گسترش روزافزون شهرها، واگذاری وظایف و فعالیت‌های جدید به مدیریت‌های شهری نیازمند یک نگاه نوین و جامع است و بدون شک، این حوزه وسیع، بدون تجارب دیگران در زمینه‌های نظری، علمی یا عملی به موفقیت کامل دست نخواهد یافت. بنابراین گرچه کارشناسان و منتقدان نظام برنامه‌ریزی شهری در ایران به ساز و کار تهیه و نظارت طرح‌های جامعه شهری انتقاد دارند، اما می‌توانیم بناهایی با ایده‌های خاص طراحی کنیم.