گروه سینما هنرآنلاین، اختتامیه چهل و دومین جشنواره فیلم فجر در حالی برگزار شد که به حواشی آن بیشتر از اصل خبر آن دامن زده شد. یکی از آن حواشی اشتباه رئیس سازمان سینمایی در حین قرائت بخشی از دعای تحویل سال بود. اشتباهی که با واکنش هایی بیشتر از وزن حقیقی این رویداد مواجه شد. به طوری که نه تنها در رسانه ملی، بلکه در فضای مجازی نیز با نگاهی تند و طعنه آمیز با آن برخورد شد. نگاهی که به نظر می رسید نمی تواند یک نقد ساده باشد و حکایت از یک عقده گشایی چند منظوره سیاسی- عقیدتی داشت که یک سر آن با حاشیه ی دیگری که در روز اختتامیه رخ داده بود پیوند خورده بود.
حضور دو دختر محجبه محمدخزاعی در روز اختتامیه بر روی سن و بوسه نمادین خزاعی بر چادر و روسری آن ها یک سر ماجرا بود و آن سوی دیگر حواشی ایجاد شده توسط پرویز شیخ طادی بود که در روز افتتاحیه رخ داده بود و منجر به حضور دختران خزاعی برای مقابله با آن شد.
شیخ طادی در روز افتتاحیه با نشان دادن کراواتی که از آن به عنوان هدیه ای برای وزیر فرهنگ تدارک دیده بود نام برده و گفته بود عده ای از ابتدای انقلاب بدون اینکه شناختی نسبت به ماهیت کراوات داشته باشند نسبت به استفاده از آن برخوردهای سلبی داشتند و این برخوردهای سلبی را نسبت به استفاده از ویدئو و ماهواره هم تکرار کردند و حالا دارند در نسبت با روسری این رفتار را اجرا می کنند. هرچند که شاید صحبت های شیخ طادی به ظاهر معقول به نظر می رسید اما زبان بدن وی و چگونگی به دست گرفتن روسری مزبور حکایت از عدم جایگاهی والا داشت و بیشتر به در دست گرفتن شی کم ارزش شبیه بود.
این گونه بود که در ادامه حرکت نمادین خزاعی در اختتامیه موجب برافروخته شدن خشم عده ای از تنگ نظران شد؛ خشمی که مترصد فرصتی بود تا خود را عیان کند و اشتباه لفظی خزاعی در روز اختتامیه فرصت را برای بروز این خشم فراهم کرد. خشمی که دستاوردهای جشنواره فیلم فجر را به حاشیه کشاند و حواشی را به متن ماجرا تبدیل کرد.