به گزارش هنرآنلاین، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی "گرگ‌بازی" با حضور عباس نظام دوست نویسنده و کارگردان، سحر عصرآزاد منتقد، کوروش جاهد کارشناس سینما و تعدادی از اهالی و مخاطبان سینما در قالب چهارصد و نود و یکمین نشست باشگاه فیلم تهران در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

در ابتدای این نشست عباس نظام دوست در ارتباط با ساخت اولین فیلم سینمایی خود و انگیزه ساخت آن گفت: هر فردی در هر حوزه کاری که در سینما کار می‌کند، آرزو دارد که بتواند روزی فیلمش را بسازد و من هم از این قاعده مستثنا نبوده و توانستم در نهایت فیلمم را در سینما بسازم.

سحر عصرآزاد منتقد سینما نیز درباره این فیلم سینمایی توضیح داد: به نظر من "گرگ‌بازی" پیشنهاد جدیدی به سینمای ایران است. متأسفانه سینمای ایران دچار تک ژانری شده و سینمای اجتماعی که الگوی مناسبی هم بوده است، با رویکرد افراطی مواجه شده است. اکثر فیلمسازان اول که قصد دارند فیلم اول خود را بسازند، با مشکل اصلی روبرو می‌شوند، که آن الگوبرداری از نسخه امتحان پس داده فیلم‌های دیگر است، از همین جهت "گرگ‌بازی" برای من امتیاز بالقوه و اولیه داشت. عباس نظام دوست از ابتدا سعی کرده در اولین تجربه خود از کار دیگران الگوبرداری نکند و به سراغ ژانر معمایی- دلهره رفته است.

وی در ادامه افزود: "گرگ‌بازی" با توجه به قصه و رویکردی که نویسندگان و فیلمساز آن داشته‌اند، رویکردی مدرن را دنبال می‌کند. در سینمای جهان ما شاهد فیلم‌هایی هستیم که از اتفاقات واقعی الگوبرداری کرده و تبدیل به قصه‌ای زیر لایه‌ای می‌شوند که قبل از این شاهد این‌گونه تجربه‌ها در سینمای ایران نبوده‌ایم. در سینمای ایران پرداخت به این موارد ریسک زیادی دارد که این نامتعارف بودن، با گاردهای مختلفی هم روبرو بوده و می‌شود. عباس نظام دوست با اولین ساخته‌اش، خود را در معرض چالش و گفت‌وگو قرار داده و امیدوارم ادامه‌دار نیز باشد.

وی اضافه کرد: این فیلم برداشتی رئال از داستانی واقعی است. بازی مافیا در بسیاری از جمع‌ها در حال انجام است. ویژگی خاص این فیلمنامه، وام گرفتن از یک بازی واقعی است که در عین حال از جهان رئال به سوی جهان بازی، پیش می‌رود، مرز این دو جهان بسیار ظریف است و لغزش‌ها به هردو طرف به گونه‌ای است که هر فردی در پایان، نظر مختلفی دارد. این بازی گرفتن از ذهن و عینیت در کنار هم، زیرلایه این فیلم را ساخته است و این که ذهنیت و جهان سورئال و تقدیری بودن در چیدمان روابط انسان‌ها و جهان عینیت در زمان حال، چه میزان می‌تواند تأثیرگذار باشد، ذهن را به چالش می‌کشد. ساختار این فیلم، با طرح بازی آغاز می‌شود و کاراکترها در جهان رئال به ما معرفی نمی‌شوند، در نتیجه امری وجود داشته تا از طریق این بازی، معرفی کاراکترها به شکل قرینه بازی و همچنین جهان واقعی، به کمک فلش بک‌ها انجام شود.

عباس نظام دوست در پاسخ به سؤال یکی از حضار مبنی بر پایان مبهم این فیلم گفت: اسم بازی در این فیلم "مرد گرگ نما" است که نسخه فرانسوی بازی مافیاست. هنگامی که می‌خواستیم این فیلم را شروع کنیم با توجه به رمز و رازهای پیچیده این بازی که از بازی مافیا جذاب و پیچیده‌تر است آن را انتخاب کردیم. در ارتباط با پایان نیز باید بگویم که "گرگ‌بازی" پایان کاملاً قطعی دارد و پایان‌بندی آن کاملاً مشخص است.

عصرآزاد در ارتباط با نشانه‌های موجود در این فیلم توضیح داد: نشانه‌هایی رئال در این فیلم موجود است، منتها کلیت جهان فیلم با این نشانه‌ها، در مقایسه با فیلمی رئال که صرفاً قصد نقد اجتماعی یا سیاسی دارد، خیلی سطح فیلم را متفاوت کرده است. باید به هر فیلمی اجازه دهیم تا زبان و لحن خود را ارائه دهد و ما خودمان را با آن زبان همراه کنیم. در پایان، این نشانه از"گرگ‌بازی" برای من به‌عنوان یک مخاطب القا شد، که "گرگ‌بازی" قصد ندارد خوانش خاصی را در سطح یا ژانر مشخص به مخاطب خود القا کند.

وی همچنین اضافه کرد: یکی دیگر از نکات جذاب این فیلم سینمایی انتخاب بازیگران خوب از سینما و تئاتر بوده که قرارگیری این افراد در کنار یکدیگر به یکدستی رسیده است، که مجموع این موارد در چنین قصه‌ای با این حجم از پیچیدگی بسیار جذاب است. به نظر من انتخاب بازیگران بسیار هوشمندانه بوده و انتخاب بسیاری از این بازیگران برخلاف پیش‌زمینه قبلی مخاطبان در نقش‌های قبلی آن‌ها، صورت گرفته و باعث غافلگیری است. نقش علی مصفا یکی از آن نقش‌هاست و همان‌طور که اشاره کردم باید مخاطب با فیلم همراه شود تا با آن ارتباط برقرار کند.

عباس نظام‌دوست در پایان در ارتباط با عوامل و تیم این فیلم سینمایی که بسیار خوب با فیلم همراه شده بود گفت: من حدود 500 پلان دکوپاژ کردم و در مونتاژ کنار هم چیده شده است. در مونتاژ با نظر خانم مستانه مهاجر تغییراتی داشتیم، ولی کلیت فیلم به همین منوال پیش رفت. سه ماه روی جزئیات "گرگ‌بازی" کار کردیم تا به هدفی که می‌خواستیم برسیم و این به‌تنهایی ممکن نبود.