به گزارش هنر آنلاین «فرار از قصر» به کارگردانی سیداحسان عمادی و تهیه کنندگی حسام اسلامی تولید مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی این روزها در سینماهای «هنر و تجربه» اکران شده است، فیلم تازه احسان عمادی روایتی سرراست و پر از جزییات از یک واقعه تاریخی دارد. محمدعلی حیدری روزنامه نگار و نویسنده در یادداشتی که درباره «فرار از قصر» نوشته به ویژگی‌های این مستند اشاره کرده و دلایلی را که می‌تواند مخاطب را جذب این فیلم کند برشمرده است.
در یادداشت حیدری درباره مستند «فرار از قصر» آمده است:
«چرا باید «فرار از قصر» ببینیم؟
تماشای «فرار از قصر» در این روزها می‌تواند دریچه‌ای از تاریخ معاصر را پیش روی ما بگشاید، حزب توده و نقش و تاثیرگذاری‌اش در فرایندهای اجتماعی و سپس اضمحلال و فاصله گرفتن این حزب از بافت اجتماعی ایران، نیاز به بررسی و تدبر دارد، اما «فرار از قصر» این پنجره را رو به مخاطبش باز می کند تا این حزب و تاثیر مخرب اجتماعی و سیاسی‌اش را از منظری تازه ببیند. فیلم بدون این که به ملال و یکنواختی گرفتار شود، ماجرای فرار سران حزب توده از زندان قصر را شرح می دهد و البته به معرفی شخصیت‌های موثر در این فرار بزرگ می‌پردازد. با توجه به اطلاعات فراوانی که فیلم می‌دهد شاید در یک نمایش نتوان ویژگی های جذاب و رازهای این فیلم را دریافت، پس صبور باشید و چند بار به تماشای این فیلم بنشینید.
«فرار از قصر» تلاشی برای تصویری کردن و روایت سینمایی یک ماجرای طولانی تاریخی است. کارگردان برای آنکه قصه اصلی (فرار سران حزب توده از زندان) را به تصویر بکشد، شخصیت هایش را معرفی کرده و از طریق گفتار متن، تصاویر و آرشیو و مصاحبه، بخش‌های مختلف شخصیت آنها را شکل می‌دهد. برای آنکه فیلم خسته کننده نشود، بخش‌هایی بازسازی شده و بخش‌هایی دیگر، از طریق مصاحبه به مخاطب انتقال داده می‌شود. نقطه تفاوت این فیلم با «رزم آرا یک دوسیه مسکوت» در این است که حجم اطلاعات و تعدد شخصیت‌ها در «فرار از قصر» بیشتر است و ذهن تماشاگری که تاریخ را نشناسند، شخصیت را گم می کند و یا درگیر شخصیت هایی مثل عبدالحسین نوشین کارگردان تئاتر می‌شود که شناخته شده‌تر است. «فرار از قصر» فیلم کاملی نیست، اما از جهت تلاش احسان عمادی برای توجه به تاریخ معاصر و شخصیت های اصلی حزب توده فیلم مهمی است. او خودش را محدود به ایدئولوژی و سیاست نمی‌کند، به سینما و تصویر و قصه فکر می‌کند و این باعث می شود سر و شکل آثارش حرفه ای و شسته رفته باشد.
احسان عمادی و حسام اسلامی نام‌هایی هستند که برای تماشای آثارشان می‌توان کنجکاو بود. نفر اول این پروژه حسام اسلامی تهیه کننده مستند است، مستندسازی که سوابق متفاوتی دارد، هم با نهادها و ارگان‌ها کار کرده هم پخش فیلم «کودتای ۵۳» (تقی امیرانی) بر عهده او بوده است. بیشتر ما او را با مستندهای «متهمین دایره بیستم»، «یادداشت های عراق»، مستند مسابقه «خانه ما»، «قاره جنوبی»، «ما اینجا هستیم» و ... می‌شناسیم. حسام اسلامی سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند از سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر را برای فیلم «متهمین دایره بیستم» به دست آورده است. از دیگر آثاری که او تهیه کنندگی آن ها را برعهده داشته است می توان به مستندهای «محاکمه مصدق»، «عروس خفته»، «درخت سفید» و «جزیره خارک» اشاره کرد. اسلامی مستند «پروژه ازدواج» را کارگردانی کرده که اکران آنلاین شد. او در چهاردهمین جشنواره «سینماحقیقت» داور بخش ملی بود. احسان عمادی کارگردان «فراز از قصرم نیز روزنامه نگار و مستندساز است و سال هاست با حسام اسلامی همکاری می‌کند. تجربه‌های او در روزنامه نگاری کمک کرده «فرار از قصر» دیدنی از کار درآید. عمادی پیش از این مستند «رزم آرا یک دوسیه مسکوت» را ساخته که مورد توجه بوده و می‌توان «فرار از قصر» را نمونه کامل‌تر و دقیق‌تر آن مستند دانست.
مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی در این سال ها روی موضوع تاریخ معاصر کار کرده و تعدادی فیلم در این باره ساخته است؛ مستندهای اجتماعی و انتقادی مرکز به ویژه در هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» آثار متفاوتی بودند. «قوی دل» و «خانواده خلج» در دسته آثار انتقادی و چالشی قرار می‌گیرند که علاوه بر طرح پرونده‌های مهم، ایراد بخش‌های مختلف را یادآوری می‌کنند. مرکز به عنوان مهمترین متولی ساخت مستند، که مدتی است رقیبان جدی مانند حوزه هنری و سازمان رسانه‌ای اوج و شبکه مستند داشته، تلاش کرده است به سمت موضوعات و مضامینی برود که ارگان‌های دیگر، کمتر به آنها توجه می‌کنند. اگر اوج و حوزه هنری روی مسایل مربوط به پس از انقلاب اسلامی و به طور ویژه دهه ۶۰ تمرکز بیشتری دارند، مرکز گسترش با ساخت «فرار از قصر»، «بانو قدس ایران»، «ترور سرچشمه» یا «دبستان پارسی» می‌کوشد تاریخ را ورق بزند و با نمایش بخش‌های مهم، نکاتی را یادآوری کند که فراموش شده است.
محمد بحرانی گوینده و دوبلور محبوب این روزها، روایت «فرار از قصر» را خوانده است. گفتار متن علاوه بر ارایه اطلاعات فراوان که از دل پژوهشی چندین ساله متولد شده، آسان و روان است و تماشاگر فیلم را با خود همراه می‌کند. تماشاگری که در انتهای فیلم، زوال و شکست حزب توده را در انتخابات پس از پیروزی انقلاب اسلامی می‌بیند و به نقطه پایان می‌رسد.»