سرویس تجسمی هنرآنلاین : گالری‌های آب‌انبار و آریا نمایشگاهی از چهاردهه آثار بهجت صدر، نقاش مدرنیست نامدار ایرانی را با عنوان "بهجت صدر: رد در سیاهی" برگزار می‌کنند.

این نمایش را مراد منتظمی، کار‌شناس هنر آسیا و خاورمیانه موزه تیت لندن، نمایشگاه‌گردانی کرده است. نمایشی که در کنار استفاده از اسناد و آرشیو‌ها، با نمایش مجموعه‌ کم‌نظیری از آثار بهجت صدر، از چالش‌های آغازینش با انتزاع انفُرمِل میانه‌ دهه‌ ۱۳۳۰، تا آزمودن فرم‌های ارگانیک، ردگذاری‌ها، و شبکه‌های وهم‌آلود خطوط در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۵۰، و در ‌‌نهایت دورهٔ کلاژ، یعنی سال‌های تبعید (درونی) و رجعت به جهانِ گذشته‌گرا، اما آینده‌نگرش، به کاوش در میراث هنری و فکری او می‌پردازد.

منتظمی از بهجت صدر در کنار بهمن محصص به عنوان هنرمندانی که توانستند مدرنیته ایرانی را در هنر خود تحقق ببخشند، یاد می‌کند. به اعتقاد منتظمی؛ "اثر‌گذاری‌های اتفاقی و جنبه‌های رفرنمایانه در سراسر زندگی حرفه‌ای او تنیده است و تنهٔ درخت جانمایهٔ اصلی نماد‌پردازی او از دگردیسی طبیعت به‌وسیلهٔ صنعت است. او با ایجاد شکل‌ها و رنگ‌ها، و مرتب‌کردنشان، نشان می‌دهد که چه‌طور بی‌نظمی و اتفاق می‌تواند چیزی قابل‌پیش‌بینی را به رخدادی شگفت‌انگیز تبدیل کند. رویکردی بازیگوشانه همیشه در می‌لش به آشکار و پنهان‌کردن نور و سایه وجود دارد. در مقابل چشمانش، زیر کاردک، با مشاهدهٔ واکنش رنگ‌ها و انعکاس خاطرات گذشته در اثر، همچون رقص، افسون یا نوای موسیقی."

منتظمی همچنین معتقد است؛ "میراث بهجت صدر به عنوان هنرمند، استاد دانشگاه و یکی از پیشگامان هنرمندان زن در عرصهٔ داخلی و بین‌المللی نتیجهٔ دغدغهٔ او نسبت به بیان ایده‌های جدید در نقاشی از طریق رویکرد امپرسیونیستی و رفتارنمایانه است. رویکردی که به خلق آثاری با رد و نشانه‌هایی‌گاه آرام و‌گاه خشن می‌انجامد و امکان کشف ارتباط میان بدن هنرمند و حرکت پیرامون فضای کار را فراهم می‌کند. این نگاه پرفورماتیو به نقاشی‌‌ همان است که خود، با عنوان نیاز اجتناب‌ناپذیرش به قراردادن بوم بر زمین یاد می‌کند که به او اجازهٔ تحرک و کنترل بیشتر بر کار را می‌داد."

بهجت صدر (۱۳۰۳-۱۳۸۸) یکی از تاثیرگذار‌ترین و پیشرو‌ترین نقاشان مدرنیست ایران است که نشانه‌های متناقض را با بیانی انتزاعی به تصویر می‌کشد و طبیعت سرشار را با جهان سرد و عریان صنعتی درهم می‌آمیزد. این زبان بصری ویژه در کارهای او در دههٔ ۱۳۳۰ از هم‌نشینی مدرنیسم اروپایی و مدرنیتهٔ ایرانی شکل می‌گیرد. نقاشی‌های صدر می‌کوشد از مرزهای انتزاع و فیگوراتیو بگذرد ودر نتیجه به کشف‌های جدیدی در ماده و بافت می‌انجامد. او یکی از پیشگامان هنرهای تجسمی در ایران، و از اولین زنان هنرمند و مدرس دانشگاه است که اوایل دههٔ ۱۳۴۰ (۱۹۶۰) در عرصهٔ بین‌المللی حضور یافت. کار‌هایش گواهی است بر مدرنیتهٔ جهان‌شهری نوظهوری که در تهران، رم و پاریس پدیدار شد؛ شهرهایی که در آن‌ها تحصیل کرد و آثارش را به نمایش گذاشت. او تجسم تلفیق شگفت‌انگیزی از هنر و زندگی است که درنقاشی‌هایش آشکار است. او در طول فعالیت هنری خود، نمایشگاه‌های متعددی در داخل و خارج به‌ صورت انفرادی و جمعی برگزار و جوایزی دریافت کرده است. آثار او در موزه‌هایی همچون موزه می‌نیاپولیس آمریکا، موزه هنرهای معاصر ایران، وزارت فرهنگ فرانسه، موزه هنرهای پاریس، موزه چکسلواکی، موزه رم و... نگهداری می‌شود.

نمایشگاه "بهجت صدر: رد در سیاهی" در گالری‌های "آب انبار" و "آریا" همراه با رونمایی نسخه فارسی کتاب هنرمند است که چندی پیش با عنوان بهجت صدر: رد پا "، توسط انتشارات" زمان "و زیر نظر مراد منتظمی در پاریس منتشر شد.

گفتنی است؛ نمایشگاه" بهجت صدر: رد در سیاهی "؛ در ادامه پروژه" بازخوانی آثار هنرمندان معاصر ایران "تدارک دیده شده است. نخستین نمایشگاه این پروژه به" سیراک ملکنیان "و دومین نمایشگاه نیز به" بهمن محصص "اختصاص داشت که به ترتیب در بهمن ۱۳۹۳ و خرداد ۱۳۹۴ در گالری‌های آب انبار و آریا برپا شدند.

انتهای پیام/