سرویس مد و لباس هنرآنلاین : هر سال در آستانه نوروز بازار پوشاک ایران رونق زیادی پیدا می‌کند. دید و بازدیدهای نوروزی دلیل اصلی خرید لباس‌های نو و مناسب مهمانی است، لباس‌هایی که نه چندان رسمی و نه چندان ساده هستند. با توجه به تغییر فصل و اشتیاق مردم برای نو شدن، بیشتر آنها سعی می‌کنند از لباس‌هایی متفاوت در نوروز استفاده کنند.
اگر سال‌های قبل و دهه 80 را مرور کنیم به یاد می‌آوریم که با محدودیت رنگی که در پوشاک و به ویژه مانتو وجود داشت، در ابتدای سال یک رنگ خاص، که در بسیاری از موارد ارتباطی هم به رنگ سال جهانی نداشت، بازار پوشاک را فرا می‌گرفت و در تعطیلات نوروز با قدم زدن در خیابان شاهد موجی از لباس‌های صورتی، سبز یا بنفش بودید.
اما در سال‌های اخیر خبری از رنگ سال نیست. رنگ سال 2015 از سوی موسسه پنتون، قرمز قهوه‌ای مارسالا اعلام شد، اما امسال هم در بازار پوشاک نوروری نه تنها از رنگ سال پیروی نشده بلکه هیچ رنگ شاخصی به عنوان مد سال دیده نمی‌شود. با نگاهی به ویترین مانتو فروشی‌های تهران شاهد طیف گسترده‌ای از مانتوهای رنگی خواهید بود که می‌توانند هر سلیقه‌ای را در انتخاب رنگ راضی کنند. این موضوع در تضاد با سال‌هایی است که رنگ پوشش عمومی زنان بسیار محدود بود و همین موضوع باعث می‌شد ارائه هر رنگ جدیدی با اقبال بسیار مواجه شود.
از نظر مدل هم شاهد شلوغی و تنوع زیادی در بازار مانتو هستیم. با توجه به اینکه هنوز تولیدی‌های ما توجه خاصی به طراحی لباس ندارند، در فروشگاه‌های مانتو شاهد انواع مانتوهایی هستیم که کپی از روی یکدیگر، یا از مدل‌های غربی هستند. بیشتر مانتوهای موجود در بازار در مدل‌های کتی، با برش‌های مختلف ارائه شده‌اند. در بعضی از آنها هم سعی شده از نقش‌های ایرانی استفاده شود، اگرچه ترکیب‌های نامناسب یا زیاده‌روی در استفاده از این نقش‌ها باعث شده محصول ارائه شده برای عده زیادی جذابیت نداشته باشد. هرچند رونق گرفتن مزون‌ها و کارهای تک‌دوزی تاثیراتی بر محصولات تولیدی داشته اما هنوز تفاوت زیادی میان این دو نوع کار وجود دارد.
مانتوها در دو سطح مختلف عرضه شده‌اند. مانتوهای مجلسی با استفاده از پارچه‌های سنگین که بسیاری از آنها بافت‌دار هستند یا نقش‌هایی در خود دارند دوخته شده‌اند، در حالی‌که که تزیینات زیادی روی آنها دیده می‌شود. سنگ‌دوزی، قیطان‌دوزی، یراق‌دوزی و... روی این مانتوها گاه شکل افراطی به خود گرفته و استفاده از آنها را در جایی به غیر از مهمانی غیرممکن می‌کند. اگرچه تا مدتی پیش لباس‌های تک‌دوز مزون‌ها به عنوان لباس‌های گران و خاص شناخته می‌شدند اما این مانتوهای تولیدی‌دوز و گاه خارجی با قیمت‌هایی حدود 300 یا 400 هزار تومان، تابوی قیمت‌ها را شکسته‌اند.
از سوی دیگر مانتوهای معمولی‌تری دیده می‌شود که با پارچه‌های نخی و... در مدل‌های ساده‌تر تولید شده‌اند. این مانتوها که از 50 تا 150 هزار تومان قیمت دارند قابلیت این را دارند که علاوه بر ایام نوروز و مهمانی، به صورت روزمره هم استفاده شوند. نکته‌ای که در بسیاری از این لباس‌ها دیده می‌شود استفاده از دو پارچه مختلف در کنار هم است. برش‌های مختلف و کنار هم قرار دادن پارچه ساده و طرح‌دار در کنار هم لباس‌های متنوعی تولید کرده که هر کدام با سلیقه طیفی از مخاطبان هماهنگ است.
در بازار روسری و شال هم هیچ تغییری دیده نمی‌شود. روسری‌های ساتن یا ابریشمی نقش‌دار در کنار انواع شال نخی، با رنگ‌ها و نقش‌های متنوع که بیشتر آنها تولید خارج از ایران هستند، همان چیزی را ارائه می‌دهند که در چند سال اخیر رواج داشته است.
اما آنچه در بازار پوشاک جای خالی آن حس می‌شود ارائه لباسی متناسب با نوروز است. به نظر می‌رسد طراحان ما بدون الهام گرفتن از رنگ خاص، حال و هوای نوروز یا نماد هر سال، لباس‌هایی را طراحی می‌کنند که در مقاطع زمانی مختلف قابل استفاده باشد. با توجه به نگاه تولیدی‌ها به مخاطب عام و تفاوت موجود در اقشار مختلف جامعه، شاید فقط در آثار مزون‌ها و کارهای تک‌دوزی بتوان نمونه‌ای برای این نوع کارها پیدا کرد و لباس‌هایی را دید که بر اساس خلاقیت طراح و با الهام گرفتن از همه عوامل تاثیر‌گذار طراحی شده‌اند.
انتهای پیام/