سرویس تجسمی هنرآنلاین : برای خوانش آثار حامد سوداچی به ابزار نیاز نداریم و لازم نیست که تا بن دندان به سواد هنری و تاریخی و فلسفی و زیبایی‌شناسیِ معاصر مسلح باشیم. فقط و فقط کافی است که چشم داشته باشیم و بخواهیم که ببینیم. سوداچی واقعیتی را پیش روی ما می‌نهد که غالباً از دیدنش گریزانیم. او ساده نگاه می‌کند و ادا و اطوار در نمی‌آورد. ندای وجدان معذب ما را پژواک می‌دهد و به صراحت به ما دستور می‌دهد و خواهش می‌کند که شما را به خدا و هر آن‌چه که می‌پرستید ببینید، فقط ببینید.
دقیق و نکته‌سنج است، چون بر سر شکاف ایستاده است و خوب می‌داند که با دیدن مسئولیت شکل می‌گیرد. درست، بعد از دیدن، مرز میان وجدان و بی‌وجدانی نمایان می‌شود. و این‌جاست که دیگر نمی‌توانیم در اطوار‌ها و ژست‌های مبتذل بشر دوستانۀ کافه‌نشینی و شبکه‌های اجتماعی وجدان معذب خود را آرام کنیم و شب را با آرامش سحر کنیم.
مسئلۀ آثار او بر محور مواجهه می‌چرخد و پروژه او جذاب است، چراکه یک سطح ندارد. یکباره سوژه‌های خود را ثبت می‌کند و در سطحی دیگر آن‌ها را در پیش روی شهروندان قرار می‌دهد. سوداچی هنرمندی اجتماعی است، چون گالری را برای نمایش آثارش انتخاب نمی‌کند. به سراغ شهر می‌رود، یعنی همان‌جایی که با آن مشکل دارد؛ همان‌جایی که مشکل در آن متولد شده است.
در نگاه او، محیط شیک گالری لایق بیان حقیقت نیست؛ مسئلۀ او حقیقت است نه ادای هنر و هنری‌بودن. آثارش در سطح فرم هم بی‌طمطراق‌اند و هم کاملاً ساده که فقط در جهت بیان ایده‌اش کار می‌کند. فرم سادۀ آثار با بی‌توجهی ابلهانۀ هم‌شهری‌هایش، در مواجهه با چرکی جامعه‌اش خواناست و این‌جاست که شهر با همۀ مختصاتش برای او رنگ می‌بازد.
بدین ترتیب، حقیقتی را پیش می‌کشد که بودنش وام‌دار دوپارگی سوژه‌های اوست. چرک این حقیقت فقط یک روی سکه و روی دیگر آن انفعال مردم است؛ مردمی که در وادادگی چشم به سیاست دولت ـ ملت دوختند و از تنفس در فضای مسموم نئولیبرالیسم، طوری به‌سر می‌برند که گویی تا ابد بیدار نخواهند گشت. بدین‌سان این آثار خلاصۀ روایت مواجهه‌ای سیاه است با انفعال و چرکی که سودازدگی مدیوم هر دوی آن‌هاست.
امیرحسین بیانی، تهران، ۲۲ بهمن ماه ۹۳
گفتنی است؛نمایش عکس‌های حامد سوداچی با عنوان "اعلان" شامل ۲۱ پرترهٔ محیطی از منطقه دروازه غار است. اندازه ۱در۱ در تیراژ ۷۰ بر روی دیوارهای شهر تهران به مدت بیش از ۱ ماه به صورت تک فریم نمایش در آمده است.