سرویس موسیقی هنرآنلاین: موسیقی از هنرهایی است که ریشه در نهاد انسان دارد. به جرات می‌توان گفت، موسیقی از آغاز خلقت به گونه‌ای وجود داشته است. موسیقی خوب، هنری است که توامان روح و جسم را مهمان آرامش می‌کند. هر کشوری با توجه به فرهنگ خود، موسیقی خاصی دارد که مردم با آن مانوس هستند. باتوجه به اینکه کشورها در دنیای مدرن بیش از پیش به هم نزدیک شده‌اند، در موسیقی نیز از یکدیگر تاثیر گرفته‌اند، به خصوص از زمانی که نت نویسی وارد این عرصه شد.

موسیقی هنری است که چون رود جاری است و توقفی بر آن متصور نمی‌توان شد، زیرا همواره مسیر نوآوری را می‌پیماید. ورود سازهای الکترونیک نیز به نوبه خود تحولی شگرف در عرصه موسیقی ایجاد کردند. هر کشوری موسیقی سنتی خاص منطقه خود را دارد، اما انواع موسیقی‌های دیگر نیز در آن اجرا می‌شود، به خصوص میان جوانان جامعه که تنوع در روح آنان ریشه دارد.

سرزمین پهناور و فرهنگ خیز ایران، خاستگاه موسیقی بوده و از دیرباز هنرمندانی در این عرصه فعال بوده، هستند و خواهند بود. موسیقی ریشه در جان ایرانیان داشته و با آن انسی خاص دارند. در هر گوشه این کشور بزرگ، موسیقی خاص آن منطقه جریان دارد، اما با توجه به اقبال جوانان ایرانی از موسیقی وارداتی غرب، عده‌ای از آنان در این عرصه فعال هستند که طرفداران خاص خود را دارند. این مهم نیست که چه نوع موسیقی‌ای و از کجا به کشور رسوخ کرده و فراگیر می‌شود، مهم این است که آن را با فرهنگ ایرانی هماهنگ کرد، همان‌گونه که برخی از آهنگ‌های انقلابی در این حوزه تولید شده و می‌شود. هر چند موسیقی به خاطر بعضی از تفسیر به رای‌ها در یک مظلومیت و بلاتکلیفی خاص به سر می‌برد، اما هنرمندان این عرصه، با وجود سختی‌ها و کارشکنی‌ها همچنان موسیقی را در کشور زنده نگه داشته و بر عظمت و محبوبیت آن می‌افزایند. با توجه به اقبال مردم از موسیقی، باید مسوولان چاره‌ای بیندیشند تا این هنر ارزنده، تاثیرگذار و محبوب از بلاتکلیفی بیرون بیاید و در مسیر پیشرفت همیشگی گام بردارد. با توجه به استقبال از کنسرت‌های گوناگون توسط مردم در جای جای کشور، این مهم شدیدا احساس می‌شود. با آغاز انقلاب اسلامی، هنرمندان عرصه موسیقی با مردم همراه شده و آهنگ‌های انقلابی را ساخته و عرضه کردند. دیری نپایید که این گونه از موسیقی فراگیر شد.

به جرات می‌توان گفت، موسیقی اولین هنری بود که در مسیر انقلاب قرار گرفت و با آن همراه شد. آهنگ‌هایی که در آن دوران به صورت مخفیانه ضبط و پخش شد، به سرعت محبوب و ورد زبان مردم شدند. پس از گذشت بیش از 30 سال هنوز طنین آن آهنگ‌های زیبا و انقلابی روح مردم را به ترنم در می‌آورد. با توجه به سهم مهمی که موسیقی در نهضت اسلامی مردم ایران داشت، اما همواره عده‌ای در راه آن سنگ اندازی کرده و می‌کنند.

برای جلوگیری از این سنگ اندازی‌ها، باید راهکاری اندیشید تا همه هنرمندان این عرصه با خیالی آسوده به فعالیت پرداخته و برای ایران بزرگ و علاقه‌مندان فراوان موسیقی هنرنمایی کنند. صدا و سیما نیز که بخش اعظمی از برنامه‌های آن را موسیقی تشکیل می‌دهد، باید به این هنر و هنرمندان آن احترام گذاشته و از سازهای آنان در قاب تلویزیون رونمایی کنند. این کار پسندیده، هم پای هنرمندان بزرگ موسیقی را به صدا و سیما باز می‌کند و هم علاقه‌مندان موسیقی را پای گیرنده‌ها می‌نشاند.

این را هم مسوولان فراموش نکنند که موسیقی در دوران دفاع مقدس نیز با ساخت و اجرای آهنگ‌های حماسی سهم ویژه‌ای در دفاع از کشور داشت. بسیاری از موسیقیدانان نیز در مناطق جنگی حضور یافته و موسیقی اجرا کردند. برخی از کج اندیشان می‌پنداشتند با پیروزی انقلاب اسلامی موسیقی به طور کل تعطیل خواهد شد، اما نشد و نقش خود را با وجود نامهربانی‌ها به خوبی ایفا کرد و می‌کند. برای همین در همان سال‌های اول انقلاب، جشنواره موسیقی فجر پا گرفت و پابرجا شد.

جشنواره موسیقی فجر همواره مورد توجه هنرمندان و علاقه‌مندان بوده و خواهد بود. چه بسیار هنرمندان جوان و گروه‌های تازه پا گرفته موسیقی که از دل همین جشنواره برخاستند و شهره شهر شدند. جشنواره موسیقی فجر، با وجود کاستی‌ها و برخی کارشکنی‌ها، به جز چند دوره، همواره برگزار شده و خواهد شد، زیرا تنها عرصه هنرنمایی هنرمندان و گروه‌های مختلف موسیقی است، از پاپ گرفته تا مقامی. هنوز از یاد هنردوستان نرفته، چه استادان بزرگی در این جشنواره هنرنمایی کردند که اکنون در بین ما نیستند، اما روح‌شان همچنان در این عرصه ساری و جاری است. جشنواره موسیقی فجر، متعلق به شخص یا گروه خاصی نیست، متعلق به همه است، به همه هنرمندان و علاقه‌مندان با افکار مختلف.

برای همین کسی نمی‌تواند خود را صاحب و مالک آن بداند. باید در این جشنواره سلایق همه علاقه‌مندان و هنر همه هنرمندان مورد توجه قرار بگیرد. این یک جشن ملی است و جشن ملی متعلق به همه مردم ایران زمین است. جشنواره موسیقی فجر، ترنم عشق است بر لب موسیقی و این ترنم باید همیشه لب‌های موسیقی ایران، هنرمندان و علاقه‌مندان را به لرزش درآورد.

مطمئناً اگر نبود همت هنرمندان، علاقه هنر دوستان و سعه صدر مسوولان، این جشنواره هرگز پا نمی‌گرفت و استمرار نداشت. برای هر چه باشکوه‌تر شدن آن باید اختلافات و کج اندیشی‌ها را کنار گذاشت و همه در کنار هم این جشن‌ ملی را برگزار کنند. هرکس به فراخور توانایی خود، باید شمع یا چراغی برای این جشنواره مهم و دوست داشتنی روشن کند. خوشبختانه چند سالی است که دبیری ثابت، دلسوز و توانا رشته کار جشنواره را در دست دارد و با تمام کاستی‌ها، تا آنجا که امکان داشته آن را آبرومندانه، به هر قیمتی شده برگزار کرده است.

داشتن دبیری ثابت که با تغییر دولت‌ها تغییر نکند، به پویایی جشنواره موسیقی بسیار کمک کرده و خواهد کرد. جا دارد از همه آنانی که برای هرچه باشکوه‌تر شدن جشنواره فجر زحمت می‌شکند، از مسوولان گرفته تا هنرمندان و روابط عمومی فعال و خستگی‌ناپذیر آن تشکر کرده و به آنان خسته نباشید گفت. مطمئناً جشنواره امسال نیز با تلاش این عزیزان به خوبی برگزار خواهد شد.