سرویس سینما هنرآنلاین/
میترا مهتریان سردبیر مجله تخصصی فیلم کوتاه در گفت و گو با خبرنگار سینمایی هنرآنلاین درباره وضعیت آشفته جوانان و فیلمسازان فعال و معضلات آنها در این عرصه گفت: به طور کلی اگر بخواهم وضعیت فیلم کوتاه در ایران را تشریح کنم، سه نگاه مختلف در این وضعیت وجود دارد. زاویه دید فیلمساز، زاویه دید مخاطب و نگاه مدیران فرهنگی سه عنصر اصلی هستند که با آن در حوزه فیلم های کوتاه درگیر هستیم. در سال های گذشته فیلمسازان فیلم کوتاه درگیر آموزش به شیوه کنونی نبودند. آن چه بیشتر مد نظر بود پرورش بود تا آموزش. سیاست ها به گونه ای بود که خلاقیت های فیلمسازان حرف اول را می زد و سیستم آکادمیک و شبه دانشگاهی بر هنرجویان در این عرصه حاکم نبود.
در زمان مدیریت فعلی هنرجویان با یک سیستم شبه دانشگاهی دست و پنجه نرم می کنند. شاید هم حق دارند چرا که در این مدت کم از تجربه مدیریت در حوزه فیلم کوتاه آن هم از سوی کسی که از صدا و سیما آمده بی تردید همه چیز را بر اساس متر ومعیار صدا و سیما می سنجند و همانند دانشگاه عمل می کنند. خلاقیت فیلمساز نادیده گرفته می شود و او را اسیر نمره گرفتن از دروس می کنند.
مهتریان ادامه داد: مدیران انجمن سینمای جوان ادعا می کنند که در این چهارسال اخیر بار علمی و آموزشی این حوزه را بالا بردند و تجهیزات مدرنی را در اختیار دفاتر فیلمسازی و فیلمسازان این عرصه قرار دادند. خب این امر تجهیزات در زمان جناب آقای انوار هم در قد و اندازه زمانه ی خودش صورت گرفت. هر یک محصول و فرزند زمان خودشان بودند . پیش تر هدف مشخص می شد و این فیلم سازان بودند که با خلاقیت خود مسیر را پیدا می کردند اما این روزها مدیران معتقدند که مسیر سینمای کوتاه را ریل گذاری کرده اند. شاید این مسیر با قطاری با تولید انبوه به هدف برسد اما ماندگاری و زایش نسل نوظهور در انبوهی تولیدات سطحی گم می شود. این بیراهه رفتن نیست؟ سردبیر مجله تخصصی فیلم کوتاه ضمن انتقاد به وضعیت آموزشی فیلمسازان کوتاه در انجمن سینمای جوان گفت: ما نقد های جدی را به این بخش داریم، در بخش آزمون مصاحبه را حذف کردند در صورتی که این کار بزرگ ترین لطمه را وارده کرده است. حتی دانشکده سینما تئاتر هم از برداشتن مصاحبه پشیمان شده و قصد دارد به مصاحبه تخصصی نگاهی جدی داشته باشند.
مهتریان درباره وضعیت تولید در حوزه فیلم کوتاه گفت: در این چهارسالی که گذشت و حضور هاشم میرزا خانی به عنوان مدیر انجمن سینمای جوان، فقط آمار و ارقام غیر واقعی در حوزه تولید ارائه شد. در حوزه فیلم کوتاه کسانی که صاحب نام هستند در این سال ها خانه نشین شده اند. حذف فیلم سازان دارای اندیشه و خلاق به طور جدی و بخشنامه ایی نبوده بلکه به صورت غیر مستقیم انجام شده است. وقتی فیلم ساز صاحب فکر متوجه می شود که سلیقه ی حاکم بیشترین تمایل را به فیلم های مذهبی و متاسفانه سطحی دارد ناخواسته ترجیح می دهد مدتی از فضای فیلم سازی دور باشد. این همان حذف ناخواسته است. تولید انبوه و آمار تولید هست ولی این که چه کسانی تولید داشته اند پرسشی است قابل تامل.
مهتریان ادامه داد: متاسفانه فیلمسازان ما هم تحت تاثیر موج های مختلف قرار می گیرند ، وقتی یک فیلم در جشنواره مورد استقبال داوران قرار می گیرد و دیده می شود یا مورد توجه قرار می گیرد، سال بعد همه فیلمسازان در آن مسیر حرکت می کنند و می‌خواهند کپی از آن فیلم ارائه کنند و این مساله هم آسیب های زیادی را به حوزه فیلم کوتاه وارد کرده است. از سوی دیگر وقتی فیلمی خوش ساخت اکران می شود و مورد استقبال قرار می گیرد به دلیل نگاه و سلیقه غیرمنطقی مدیران فرهنگی حذف شده یا در نگاه داوری دیده نمی شود و در مقابل فیلمی با نگاه سطحی مورد توجه قرار می گیرد و به آن بها می دهند باعث سرخوردگی و یاس موقتی شده و فیلم ساز از فضای موجود مدتی دلخور شده و کنار می کشد.
میترا مهتریان ضمن انتقاد به نحوه برگزاری جشنواره فیلم کوتاه گفت: یکی دیگر از معضلاتی که یکی دو سال است با آن روبرو بودیم این بود که فیلمسازان بسیاری که از شهرهای دور و نزدیک آمده بودند به محل برگزاری جشنواره در پردیس ملت اعتراض داشتند و می گفتند ما نیامده ایم که ساختمان ببینیم و درگیر تجملات جشنواره ای باشیم، آمده ایم که کنار یکدیگر به بحث و گفتمان بپردازیم و دست پُر به شهرهای خود بازگردیم. در چهارسال گذشته ما شاهد برگزاری جشنواره های مختلف در انجمن سینمای جوان بودیم به طوری که هر50 روز جشنواره ای در سراسر کشور برگزار شده است. وقتی تیم مدیریتی درگیر کارهای اجرایی شود مسلم است که جشنواره های بی محتوایی برگزار می شود. در جشنواره ایی که نشریه داوری مستقل خود را داشت؛ متوجه شدیم که فیلم سازان فیلم کوتاه تعریف درستی از فیلم های تجربی ندارند. همه ی نشانی ها غلط بود. حتی این انتقاد به فیلم سازان هم وارد است که گاهی متوجه می شوند احتمال آن هست که فیلمشان در بخش داستانی امیتاز خوبی دریافت نکند؛ فرم شرکت در جشنواره را برای بخش تجربی پر می کنند. در حالیکه فیلم اصلا تجربی نیست. یعنی نوعی دور زدن خودشان و داوران و جشنواره. یک مدیر آگاه و فرهنگی فارغ از نگاه اجرایی باید به این مسائل ظریف هم توجه داشته باشد. سال بعد پیشنهاد برگزاری کارگاه دو روزه تعریف درست و دقیق فیلم های تجربی را دادیم و این کارگاه برگزار شد و راه گشا بود. جشنواره ها مادامی که صرفا به اجرای بدون رفع مشکلات اقدام کنند؛ از برگزاری آن، جز اجرای یک نمایش تجملی بی محتوا چیزی باقی نمی ماند. وقتی بخش پژوهش متوقف شود و نگاهی پژوهشی به حوزه نباشد نتیجه این که در این حوزه از سوی سینمای جوان که اولین متولی تولید فیلم کوتاه است مدت ها هیچ کتاب پژوهشی منتشر نشود. برای مخاطب هم با برنامه ریزی دقیق می توان مخاطب عام را هم با فیلم کوتاه آشنا کرد. نمایش چند فیلم کوتاه پیش از اکران یک فیلم بلند شاید اولین پیشنهاد سردستی و ساده باشد. اما تاثیر گذار خواهد بود.
انتهای پیام/55