به گزارش هنرآنلاین؛ متن نام سید جمال ساداتیان به شرح زیر است:
"قرار بود این متن در مراسم ضیافت شام مورخه 22 شهریور ماه قرائت شود، متأسفانه حاشیهها نگذاشت بنده در این جلسه حاضر شوم لذا مکتوب آنرا را برای جنابعالی ارسال مینمایم.
بسم الله الرحمن الرحیم
ابتدا باید روز ملی سینما را به همکاران خودم تبریک بگویم. بالاخره بعد از چند سال پرتلاطم و افتراق امروز همه زیر یک سقف کنار هم جمع شدن را باید به فال نیک گرفت، روز ملی سینما این برکت را داشت که دوستان را کنار هم ببینیم.
تبریک میگویم به دولت تدبیر و امید
تبریک می گویم به آقایان جنتی و ایوبی
موضوعیت جمع شدن ما امروز سینماست.
سینما چیست؟
ترکیب مناسبی است از هنرهای هفت گانه همراه با آمیزه بهینهای از توازن، تعادل وزیبایی، هنری کمال گرا بنام سینما که میتواند در ترویج روحیه و عدالت خواهی و حاکمیت ارزشهای معنوی سهم بسزایی داشته باشد.
بعنوان زبان اندیشه ، احساس و تعقل در زندگی پرتلاطم امروز مهمترین ابزار تقویت هویت فرهنگی و انتقال اندیشه های سازنده ، رشد آگاهیهای عمومی و ارائه الگوهای رفتاری مبتنی بر تصویر زندگی میباشد.
سینما بعنوان یکی از رسانههای مهم کشور که تأثیر گسترده و غیر قابل انکار بر فرهنگ دارد با رشد مداوم علم و توسعه فن آوری اطلاعات با افقهای جدیدی مواجه شده است.
شاخصهای سینما در کشور از مهمترین شاخصهای فرهنگی است که امکان تجزیه و تحلیل وارزیابی عملکرد سینما را فراهم میسازد.
آنچه سینما را از یک متن متمایز میکند، ویژگی منحصر به فرد آن یعنی نشان دادن است. فیلم به مانند فلسفه میتواند واقعیت را به نحوی صادق بهما نشان دهد.
فرهنگ در قالب هنر به فعالیتهایی ربط دارد که نه صرفاً به رفع حوائج مادی و یا ارتقای مهارتهای فنی و حرفهای بشر بلکه به روشنگری اندیشه و روان او میانجامد.
پس سینما باید چیزهایی را نشان دهد که زبان نمیتواند بگوید.
فیلم هنگامی بصورت هنر شکل گرفت که بتواند تصاویر را تفسیر کند. زبان سینما در تأثیر متقابل با صنعت سینما توانست گسترش یابد .
ما امروز از ابزاری حرف میزنیم که جایگاه آن در جهان بر همه آشکار است.
ما امروز از هنر سینما صحبت میکنیم. هنر سینما به ما یاد داد که چگونه میتوان از دوربین عین قلم استفاده کرد. هنر انسان به عاقل بودن است نه به راوی بودن ، کسی که عقل را از آسیبها حفظ نکند با کسی که عقل ندارد چه فرقی دارد؟
از طریق سینما سعی کردیم بر مناسبات اجتماعی تأثیر بگذاریم.
فرهنگ و هنر به لحاظ گستره موضوعی بیشترین تأثیر را بر آحاد جامعه دارد .
دانشمندان معتقدند هر گاه به یاری نشانههای زبانی نتوانیم واقعیت رویداد یا تجربه انسانی را بیان کنیم به هنر پناه میبریم . تأثیر غیر قابل باور فرهنگ و هنر بر روح و روان مردم عیان است.اگر هنر بازتاب زندگی اجتماعی است توانایی دگرگون کردن مناسبات اجتماعی را دارد.
هیچ هنری دربارهی واقعیت جهان به اندازه سینما صریح و پیچیده نیست چون از ترکیب همه فرمهای هنری دیگر ساخته شده است .
فلسفه فیلم یکی از پر رشدترین شاخههای فلسفه هنر در چند دهه اخیر است.
و فیلم به یکی از مهمترین شاخصههای فرهنگی دوران جدید تبدیل شده است.
سینما رمز و راز حرکت را ملکوتی کرده است این یعنی عظمت .
این دستگاه عجیب و غریب، انقلابی در زندگی نویسندگان بوجود آورد. یورشی بود مستقیم به تمام روشهای کهنه هنر نوشتاری.
فیلم مانند فلسفه میتواند واقعیت را به نحوی صادق بما نشان دهد.
فیلم هنگامی بصورت هنر شکل گرفت که بتواند تصاویر را تفسیر کند.
زبان سینما در تأثیر متقابل با صنعت سینما توانست گسترش یابد. تداوم و تکامل و گسترش تاریخی سینما علیرغم اینکه از همان روزهای اول فعالیت خود مورد هجمه قرار گرفت همه میدانیم بعد از پایان جنگ جهانی اول سینما زبان مطالبات عامه مردم شد.زمانی که سخنگوی مطالبات مردم شد، تیغ سانسور ،خود را نشان داد ، در بحران اجتماعی پایان جنگ جهانی دوم سینماگران شاهد برچسبهای عجیب و غریب شدند ، از رفتن به دادگاه تا نفی بلد شدن و آوارگی در دیار غربت ولی این شرایط هم از سر سینما گذشت.
چون ذات هنر آزاد اندیش است ، باید محدودیتهای موضوعی برای ساخت فیلم از سر سینما برداشته شود. چون حوزه هنر بخصوص سینما از اندیشه صحبت میکند اجازه داده شود که تولید کنندگان با آزادی عمل بیشتر به راه خود ادامه دهند، در این شرایط فیلمهائی ساخته میشود که میتوانند سخنگوی مطالبات اجتماعی مردم باشد.
سانسور رخوت ایجاد میکند ، گاهی در روسیه فیلمنامه از 28 مرکز و سازمان عبور میکرد. هر کدام تغییراتی در آن ایجاد میکردند نتیجه بعد از مدتی همه از کمبود سناریو شکوه میکردند.
جامعه مدرن آن است که بتواند درباره فرهنگ خود بصورت آزاد بیاندیشد و نقد کند. برای بخشهای مطلوب آن ارزش قائل شود و از قسمتهای منفی آن انتقاد کند این امر مستلزم آن است که حافظه تاریخی از حالت اسطوره خارج شود از آن افسانه زدائی کند و بصورت خود آگاه شده و مورد نقد قرار گیرد.
اگر عقیده مخالف شما را عصبانی میکند نشان آن است که ناخودآگاه میدانید دلیل مناسبی برای دفاع از آنچه فکر میکنید، ندارید.
باید شرایطی فراهم کرد که موضوعات فیلم براساس مطالبات مردم شکل بگیرد چون مطالبات مردم با خواسته مسئولین دولتی خیلی تفاوت دارد اگر این امر محقق شود رابطه عرضه و تقاضا شکل میگیرد. چون نقد فرهنگی و اجتماعی یکی از ملموسترین و ضروری ترین مضامین روزگار ماست.
شرایطی با سانسور فراهم نکنیم تا سینماگران به خود سانسوری بیافتند . دهه 30 و 40 در غرب تجربه گران سنگی بود.
اگر فکر میکنیم که جامعه نیاز به نشاط و شادابی دارد باید براساس سلایق مختلف جامعه برنامه تفریحی داشته باشیم . برنامه مذهبیون مشخص است ولی برای آدمهای غیر مذهبی جامعه هم باید برنامه تهیه کرد. لزوماً این نیست که تولیدات هنری برای مذهبیون قابل استفاده نیست ولی ممکن است مذهبیون با تمام این تولیدات رابطه برقرار نکنند که اینهم طبیعی است. در سینما عدهای تحت تأثیرروایت شناسی هستند،عدهای تحت تأثیر مطالعات فرهنگی به فرهنگ توجه میکنند ، گروهی به سینما نگاه ساختاری و مکانیکی دارند. هر چه باشد سینما بر مبنای شکلهای روائی همذات پندارانه رشد یافته است.
شکسپیر می گوید هنرمند وجدان بیدار جامعه است هنرمند واقعی همان کسی است که مدام در حال درد کشیدن است و رنج میبرد و رنج انسانی را به زیباترین شکل ممکن به نمایش میگذارد . روشنفکر قضاوت نمیکند، توهین نمیکند روشنفکر به تمام آرا و عقاید و سنتها احترام میگذارد و عادلانه رفتار میکند . هنر ابزار روشنفکری است برای بیان آرمانها و ایدهآلهای بشری جهت فرهنگهای زنده و پیشرفته دنیا که به نقد درست عشق میورزند.
این حوزه صحنه بحث و نظر در مباحث علمی و تحقیقی است ، جای مناسبی برای تندزبانی و اهانت و دشنام نیست.
سنت شیعه مفتخر است بر خلاف برخی مکاتب دیگر همواره حق آزادی نظر را برای همه واجدان صلاحیت پذیرفته و باب اجتهاد رادرمسائل دین باز گذاشته است.
اگر این اصل جدی گرفته شود سنت مذهبی ما مترقیترین و پویاترین فرهنگ اعتقادی جهان است هر چه بود تا امروز گذشت. باید قبول کنیم نشانه درد نشانه پدیدار شدن آگاهی است با یک مدیریت قاطع شرایط و بستر را برای همزیستی همگانی فراهم نمائید،به شرط اینکه شرایط عادلانه برای همه فراهم شود ،بخش خصوصی فعال شود ، جلوی تزریق بیرویه پول به سینما گرفته شود . جریانات فرا قانونی مهار شوند ، اگر امکاناتی است با عدالت بین همه توزیع شود .
صدا و سیما در پخش تبلیغات فیلمهای سینمایی گزینشی عمل نکند ،در خرید فیلمها امساک نداشته باشد و شهرداری برای تبلیغات فیلمها با تعرفههای ارزان در خدمت سینمای ملی کشور باشد .زیر ساختها بخصوص سالن سازی به طور جد دنبال شود.
در پایان، سایه توقیف فیلم و سانسور از سر سینما برداشته شود تا انشاءالله فیلمهای فاخر و قابل قبولی ساخته شود تا آنها سفرای فرهنگی مردم شریف ایران باشند.
انتهای پیام/