حمیدرضا سلیمانی راد در گفت و گو با خبرنگار هنرآنلاین؛هنر تئاتر را یکی از دموکراتیک ترین نهادهای بشری دانست و گفت: اگر این باور را داشته باشیم که تئاتر یکی از نهادهای دموکراتیک دنیا است، و اگر به وجود این مرزهای دموکراتیک ایمان داشته باشیم مسئله ممیزی در تئاتر نقص می شود.

وی ادامه داد: البته نباید این امر را از نظر دور داشت که هر جامعه ای دارای یک سری اصول و قواعد است و اهالی تئاتر باید به آنها احترام بگذارند و در یک مجموعه یا حیطه از قوانین اجرا بشود. متاسفانه ممیزها، همانگونه که از نام آنها مشخص است تصور می کنند باید دارای یک نگاه منفی ونقادانه باشند. در پاره ای از موارد، حساسیت های سلیقه ای و شخصی مسائلی را ایجاد می کند که کارشناسانه نیست.

سلیمانی افزود: طبق وضعیت تغییرات مدیریتی که در کشور وجود دارد؛ هرچهار سال یکبار، مدیریت فرهنگی و هنری در کشور ایجاد می شود و زیر مجموعه عوض می شوند. مجموعه جدید هم دارای یکسری سلایق هستند که قوانین را عوض می کنند. برای بحث ارزشیابی و نظارت، قوانین ثابت و مشخص نداریم تا افراد بتوانند به آن مراجعه کنند. با توجه به فرهنگ جامعه، خط قرمزهایی داریم که من به عنوان هنرمند نمایش می دانم این خط قرمزها، به باورها و اعتقادات لطمه می زند و تلاش می کنم آنها را رعایت کنم. ولی قانون مشخصی در این بحث وجود ندارد، یکسری افراد می آیند و قوانین جدید را وضع و قوانین قبلی را نقض می کنند؛ و سردرگمی در تئاتر به وجود می آورند. این مسئله، بجز بهم ریختن کلاف تئاتر و گره خوردن چیز دیگری را به دنبال نخواهد داشت.

رئیس انجمن هنرهای نمایشی سیستان و بلو چستان، بحث سیاست را از دیگر عوامل موثر در این زمینه دانست و تشریح کرد: متاسفانه بسیاری از مدیران که وارد مباحث هنری می شوند مدیرانی سیاسی هستند. افرادی که سابقه درخشانی در هنر دارند هیچ وقت در معاونت و وزارتخانه ها وارد نمی شوند.

وی تصریح کرد: لازم به یادآوری است هنرمندان نشان داده اند در محدودیت ها خلاقیت های بزرگی نهفته شده است و در بیشتر موارد محدودیت ها تبدیل به فرصت شده است.بر این اساس ممیزی در تئاتر باید کارشناسانه باشد.

سلیمانی بیان کرد: مسئله مهم دیگر افراد هستند، ما بدون ارزیابی کار افراد، قضاوت می ِکنیم. تنها بر اساس اینکه یک فرد در یک دوره زمانی گرایش به یک سمت داشته است یا کار ی را انجام داده است مشخص می کنیم کار کند یا نکند. این کاملا اشتباه است. نگرش بعضی از افرادی که در شهرستان هستند در اجرای یک اثر با شهری مانند تهران متفاوت است. ممکن است یک اثر در تهران به روی صحنه برود وهیچ اتفاقی نیفتد اما همان اثر در یک شهرستان با واکنش های متفاوتی روبه رو شود. وجود قوانین مشخص در این زمینه بسیار مفید خواهد بود.

وی در پایان اظهار کرد: در استان سیستان و بلوچستان تلاش کردیم تا تمرکزی در این زمینه به وجود بیاوریم. پیگیری های در حال انجام است تا هر فعالیت نمایشی در سطح استان با موجوز مرکز هنرهای نمایشی شکل بگیرد. بعضی ارگان ها خودشان عمل می کنند این موجب می شود منبع خاص تایید نداشته باشیم و هر کسی کار خودش را انجام بدهد. در شهرستان سانسور شدید تر است و بیشتر آثار نمایشی سفارشی است. نگاه نادرست بعضی دوستان این است که چون استان، دور افتاده است باید کارهای ابتدایی انجام بدهیم؛ اما اعضای هنرهای نمایشی استان به روزهستند. در فضای امروزی ما سانسور هست و باعث می شود تماشاچی هایمان را از دست بدهیم؛ درصورتیکه نیاز به ایجاد یکسری جذابیت هست. اگر انتقاد نباشد هیچ اتفاق سازنده ای رخ نمی دهد.

انتهای پیام/