به گزارش هنرآنلاین، گمان می‌رود این شعر ۴۰ خطی با عنوان "اسم رمز مدرن" در سال ۱۸۹۹ یا ۱۹۰۰ میلادی سروده شده باشد، یعنی زمانی که او در میانه دهه ۲۰ زندگی‌اش در خارج از انگلستان در ارتش خدمت می کرد.
بنابر این گزارش، اندرو موشن، ملک‌الشعرای سابق، این شعر را متکلف، قدیمی و در لحظاتی غافلگیر کننده توصیف کرده بود.
وینستون چرچیل در کودکی در مدرسه هارو یک جایزه شعر هم برده بود. این شعر که روی برگه‌های ارتش و با مداد آبی نوشته شده شامل چهار قطعه ده خطی است که هر کدام با نام یک مرز دوردست در امپراتوری بریتانیا پایان می‌یابد.
به نوشته دبی.بی.سی، از جمله این مرزها وای‌های‌وای، شهری در شرق چین، و سوکوتو، شهری در نیجریه است. این شعر که آن را روی دیویس، دلال بازنشسته آثار مکتوب، کشف کرده با این عبارت شروع می‌شود: "سایه بر ساحل می‌افتد، چراغ‌های جست‌وجو بر دریا چشمک می‌زنند، سکوت یک ناوگان پرقدرت، حکایت از هیاهویی دارند که هنوز فرا نرسیده است."
وینستون چرچیل در سال ۱۸۹۵ به کوبا و از آنجا در سال ۱۸۹۶ به هند منتقل شد. او از سال ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۰ میلادی در جنگ بوئر در جمهوری آفریقای جنوبی شرکت داشت.
انتهای پیام/