سرویس نمایش هنرآنلاین// حمیدرضا نعیمی

سخت ترین پرسشی که طی این سال ها به عنوان یک درام نویس ذهن مرا به خود مشغول کرده آن نیست که " چه می نویسم"بلکه این است که " چرا می نویسم؟ "به راستی در برابر خدایگان اندیشه و قلم ، من چه حرف و اندیشه یا نگاه تازه ای برای بشریت دارم ؟ اساسا نویسندگان پیشین چه کار انجام نشده ای را رها کرده اند که من می بایست انجام دهم یا تمامش کنم ؟ از آن جا که فکر می کنم این حق را دارم تا به تاریخم مشکوک باشم ، پس این پرسش مرا می آزارد که با وجود سبقه ی مدنیت و فرهنگ کتابت چرا فردوسی فقط نام میدانی است برای سوداگران و دلالان ارز ؟ اساسا فایده این همه قرن و هزاره نوشتن چیست که حتی بشریت یک قدم از زیاده خواهی ها ، خوریزی ها ، حسادت ها ، جنایت ها، دروغ و فسادهایش عقب نشینی نکرده بلکه با پیشرفت و مدرنیته فقط سعی کرده به افعال زشت و شنیع اش صورت و وجهه ی قانونی ببخشد ؟ برای همین نوشتن و چرا نوشتن برایم پیکاری بر سر هیچ جلوه می کند. اما خواب های پریشان و کابوس های شبانه ام حدیث دیگری ساز می کنند؛ که این رسولان اندیشه در طول زمان نوشتند و گفتند تا اوضاع از آن چه بوده و هست بهتر شود .

اگر نوشتن و رسالت نویسندگی نبود، فی الواقع معلوم نبود بشریت اکنون در چه تباهی جانکاه تری دست و پا می زد . پس من ناگزیرم از نوشتن ....البته درست نوشتن ، حتی اگر تکرار مسائلی باشد که پیش تر تقریر شده که تولستوی چه زیبا گفت : « کار نویسنده شاید آنست که از چیزهایی سخن بگوید و بنویسد که همه آن را می دانند اما از به زبان آوردنش هراس دارند » .

پس یادآوری یا از جنایت های بشری گفتن ادای دینی است به کشته شدگانی که حیات و زندگی مارا تضمین کردند و یا چراغ راهی شدند تا آینده گان کمتر خطا کنند . تفاوتی نمی کند از شهدای حلبچه بگوییم یا قربانیان هولوکاست ، از کوزوو و سارایوو بنویسیم یا تباه شدگان ویتنام وآفریقای جنوبی ....، نسل کشی، نسل کشی است ! نمایشنامه ی « درخشش در ساعت مقرر» به موضوع جنگ و نسل کشی در سارایوو و کوزوو می پردازد .

مردمی که حق حیات و زندگی شان نادیده گرفته شد، اگر چه در سال های پیش تاریخ به گونه ی دیگر بود . از دو جنگ جهانی به بعد، بشریت تا این حد شاهد سیاه ترین ، مرگبارترین و تلخ ترین فاجعه ای تحت هدف پاکسازی قومی نبوده است .

فاجعه ای که به کشته شدن بیش از بیست و چهار هزار مرد و پسر و تجاوز به پنجاه هزار زن انجامید؛ که من آن را « تحقیرمدرن » انسان قرن بیستمی می نامم و چه بسا ننگ انسان قرن بیستم.

رویا افشار، سیاوش چراغی پور، بهناز نازی، یعقوب صباحی، رامونا شاه، کتانه افشاری نژاد و بهار نوحیان به عنوان بازیگران نمایش در این اثر به ایفای نقش پرداخته اند.

سایر عواملی که حمیدرضا نعیمی را به عنوان نویسنده و کارگردان نمایش درخشش در ساعت مقرر همراهی می کنند عبارتند از: طراح صحنه: رضا مهدی زاده، طراح لباس: پریدخت عابدین نژاد، طراح نور: رضا حیدری، طراح چهره پردازی: ماریا حاجیها، طراح پوستر و بروشور: مجید خاقانی، دستیار اول کارگردان: علی زارعی، مدیر اجرا: میلاد نیک آبادی، عکس: امیر خدامی و محسن قلی پور، موسیقی: سیاوش لطفی، مشاور اطلاع رسانی و تبلیغات: مصطفی محمودی، روابط عمومی و امور ارتباطات رسانه ای: نساء نیکو، ندا تهرانی و لاله محمودی.

انتهای پیام/52/53