هوشنگ جاوید،پژوهشگر در گفت و گو با خبرنگار موسیقی هنرآنلاین در پاسخ به این پرسش که وظیفه ی پژوهشگران چیست،گفت: به طور کلی وظیفه ی پژوهشگران حوزه موسیقی از عنوان و نام آنها پیدا است .پژوهشگران همیشه با کمترین سود به دنبال راه چاره ای برای هنرمندان بوده اند؛ زیرا از نزدیک با زندگی این هنرمندان در ارتباط هستند و می دانند این افراد به خصوص هنرمندان قومی و بومی با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند. به همین دلیل از مهم ترین وظایف پژوهشگران این است که با تحقیق به بهبود زندگی معیشتی هنرمندان بومی و قومی کمک کنند.
این پژوهشگر در این باره افزود: هم اکنون پژوهشگران حوزه موسیقی بسیار اندک هستند؛ زیرا بسیاری از پژوهشگران به دلیل علاقه شخصی به سمت پژوهشگری می روند و به همین دلیل بعد از مدتی و همراه با سختی های این کار از این حوزه کناره گیری می کنند. به طور کلی معدود پژوهشگران این حوزه با علایق و اراده ی شخصی و امکانات محدود به این موضوع رسیدگی می کنند.
هوشنگ جاوید با اشاره به اینکه در حال حاضر هم وضعیت فرق چندانی با گذشته ندارد، گفت: به نظر من حمایت از پژوهش ها و پژوهشگران موسیقی به صورت موردی و سلیقه ای است و از قانون مندی خاصی برخوردار نیست.با وجود این همه سختی پژوهشگران این رشته در حد توان خود به وضعیت معیشتی این هنرمندان توجه نموده و مشکلات آنان را به مقام های مسئول گزارش می دهند که در چند سال گذشته شاهد این بودیم که این گزارش ها توسط مسئولان مورد بررسی قرار می گیرد و تا حدودی از این هنرمندان حمایت و پشتیبانی می شود.
جاوید درباره آینده پژوهش در حوزه ی موسیقی قومی ایران خاطرنشان کرد:از چند سال گذشته نسل جوان تری از پژوهشگران و گردآورندگان موسیقی قومی وارد فعالیت در این حوزه ی فرهنگی شده اند که این افراد می توانند از تجارب پژوهشگران پیشکسوت نیز استفاده کنند.همچنین آنها از این امکان برخوردارند تا از دستاوردها ، تجارب و روش های پژوهشی نسل پیشتر از خود نیز استفاده کنند.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه بسیاری از پژوهش های موسیقی هنوز ثبت نشده است، درباره مشکلات پژوهشگران نسل جوان گفت: مشکل اساسی در پژوهش های نسل جوان فوت بسیاری از استادان قدیمی و صاحب سبک و کمبود منابع میدانی قابل استناد است. با این همه به دلیل فقدان بانک اطلاعاتی و پژوهشی در این زمینه ، برخی از پژوهش ها به موازات هم انجام شده و انرژی های زیادی اتلاف می شود. همچنین به جز این روش ها و شیوه های ثبت و ضبط نیز به دلیل عدم آموزش یکسان و برداشت های عموما تجربی فاقد انسجام است. ولی آنچه مسلم است گسترش رشته های دانشگاهی و پیشرفت روش های علمی پژوهشی ، در قیاس با پژوهش های انجام شده ، نوید آینده ای بهتر دارد.
وی در ادامه تاکید کرد: مشکلات پژوهشی نسبت به گذشته بسیار کاهش یافته است، امیدواریم با همت پژوهشگران جوان بتوانیم این مشکلات را از سر راه برداریم و بتوانیم پژوهش های گرد آوری شده در زمینه موسیقی را به مرحله ثبت برسانیم زیرا پژوهشگران برای گردآوری این اطلاعات بسیار زحمت می کشند و حتی چندین ماه از زندگی خود را برای جمع آوری این اطلاعات دقیق به مناطق روستایی می روند تا موسیقی ایرانی را بتوانند زنده نگه دارند.
هوشنگ جاوید با اشاره به اینکه محققان موسیقی قومی وعشایری از شرایط مطلوبی برخوردار نیستند و باید از آنها حمایت کنیم ، گفت: متاسفانه محققان قومی مورد بی مهری قرار گرفته اند زیرا این افراد ماهها تلاش می کنند اما اطلاعات جمع آوری شده آنها به دلیل مشکلات مالی در گنجه شخصی آنها خاک می خورد ، همچنین اکثر این محققان با وجود فعالیت ها ی پرشمار از زندگی اسفبار و مشکلات زیادی در زندگی خصوصی رنج می برند.اما با وجود تمامی سختی ها شان و جایگاه آنان و مشاهده زندگی سخت استادان موسیقی قومی کمتر اجازه می دهد تا از مشکلات خود بگویند، به همین دلیل باید از این افراد حمایت کنیم .
پایان پیام/46