سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: محمود پوروهاب نویسنده و شاعر، با این توضیح که کتاب "شاعران آشنا" را در انتشارات جمال در دست چاپ دارد به هنرآنلاین گفت: در این کتاب به 66 شاعر پرداختم که از رودکی آغاز می‌شود تا شاعران معاصر. تفاوت کتاب با آثار مشابه در این است که فقط به شرح زندگی‌نامه بسنده نشده و در مقدمه به شرح خاطره‌ای از شاعران پرداختم؛ سپس بیوگرافی آنان آمده است و نمونه چند شعر برگزیده ارائه شده در انتها نیز با عنوان "دوست دارید بیشتر بدانید" از زوایای پنهان آن شاعر و یا نکاتی که همگان از آن اطلاعی ندارم گفته‌ام. چون خودم از کودکی به شعر خواندن علاقه داشتم در کتاب بیشتر از شاعرانی گفته‌ام که زندگی آن‌ها برایم مهم بوده و طی سال‌ها در مورد آن‌ها یادداشت‌برداری کرده بودم.
او که کتاب "شعرهای رودخانه" را برای چاپ به انتشارات به‌نشر سپرده و در مرحله تصویرگری است، ادامه داد: این مجموعه حاوی 10 شعر در مورد رودخانه است. رودخانه را از 10 منظر جداگانه دیده‌ام. حکایت آن مرتبط با دوران کودکی من است که در روستا خانه‌ای کنار رودخانه داشتیم در فصل‌های مختلف از طبیعت چیزهای جالبی می‌دیدم که آن تجربه‌ها در کتاب ارائه شده‌اند.
پوروهاب از انتشار مجموعه شعر "ماهی رود توام" برای نوجوانان توسط نشر گویا خبر داد و افزود: کتاب دربرگیرنده گزیده‌ای از مجموعه شعرهای قبلی و دو سه شعر جدید در قالب نیمایی است. موضوعات متنوعی دارد از اجتماعی، مذهبی و عاشقانگی.
او هم‌چنین وضعیت کتاب‌های شعر برای نوجوانان را در چند سال اخیر رو به بهبود دانست و تصریح کرد: قبلا اشعار نوجوانان دست کم گرفته می‌شد و بیشتر کار کودک بودند تا نوجوان. چند سالی است شعر نوجوان حرکت خوبی داشته است و نگاه عرفانی، اجتماعی، فلسفی و عاشقانه را می‌توان در اشعار دید. نوجوانی سنی است پر از پرسش‌های فلسفی و نگاه‌های اجتماعی. باید در شعر و داستان نگاه جوانانه داشته باشیم و از این جسارت نترسیم.
پوروهاب با این توضیح که در سال‌های اخیر چیزی که شعر نوجوان را تهدید می‌کند و جریان سلامت آن را ناخوش و به بی‌راهه کشانده است قطعات ادبی به نام شعر سپید هستند، گفت: تاریخچه آن در ایران به دوره مشروطیت از راه ترجمه شعرهای اروپای به‌ویژه شعر شاعران فرانسه برمی‌گردد که آن موقع به قطعه ادبی یا نثر ادبی و بعدها شعر منثور و شعر ناب یا آزاد و سپید معروف شد و توسط احمد شاملو معروفیت پیداکرد. در نتیجه آن چه که نیما یوشیج آورده بود دست‌خوش تغییراتی شد. به‌قول دکتر محمدرضا شفیعی‌کدکنی، تالی نحس فراوان پیدا کرد و هر ناآشنایی و متشاعری از روی تنبلی حرف‌های معمولی خود را به شکل عمودی به عنوان شعر ارائه کرد. حرف‌شان این بود که ما وزن و قافیه را کنار گذاشتیم و دنبال مدرنیسم هستیم. به‌قول یدالله رویایی، باید از آن‌ها پرسید شما چیزی که نداشتید چطوری کنار گذاشتید؟ متاسفانه در این سال‌های اخیر هم افرادی پیدا شده‌اند به همین ادعاها برای نوجوانان و حتی کودکان شعر سپید می‌گویند. بعضی چند شعر موزون گفته‌اند وقتی دیدند ناتوانند به بهانه‌هایی شعر سپید گفتند. یا افرادی که شعر بزرگ‌سال به همین شیوه می‌گویند وارد گود شده‌اند. بعضی از کارهایشان حتی از شعرهای شاملو سنگین‌تر و پیچیده‌تر است. ببینید شخصی مثل احمدرضا احمدی که کار او در بزرگ‌سالی حس و اندیشه شلخته‌ای دارد چند کتاب برای کودکان نوشته بعضی به اسم داستان بعضی به اسم شعر. وقتی آدم نگاه می‌کند نمی‌داند واقعا داستان است یا نثر ادبی یا شعر. یا دیدم خانمی برای کودک شعر چاپ کرده یک مقدمه‌ای نوشته در حال وهوای دختر خُردش. وحشتناک است آدم سر در نمی‌آورد چه می‌خواهند بگویند. بدتر از همه در بعضی جشنواره به سلیقه و پشتیبانی دبیران آن جا به همین کتاب‌ها جایزه هم می‌دهند.
او با بیان این که سعی کردم اشعارم برای نوجوانان را مقطع سنی بزرگ‌سال هم بخوانند، اظهارداشت: شعر باید فرامخاطب باشد. به‌نحوی شعر بگوییم که علاوه بر نوجوانان، برای جوان‌ترها هم خواندنی باشد که البته این کار نیازمند تجربه است.
از پوروهاب بیش از 150 کتاب در زمینه داستان‌های مذهبی، شعر و زندگی‌نامه منتشر شده و مقاله‌های بسیاری درباره شعر و نقد ادبی نوشته است. آثار فراوانی از او در جشنواره‌های گوناگون کشوری برگزیده شدند که از جمله می‌توان به کتاب‌های "از احد تا اُحد"، "صدای زلال بلال"، "امام گل‌ها"، "پر از بوی گلابی"، "غروب آفتاب ربذه" و "مردی که اسرار سرزمین‌ها را می‌دانست" اشاره کرد.