سرویس مد و لباس هنرآنلاین: سمیه سنقری طراح لباس و صحنه سینما و تلویزیون درباره شرایط حاکم بر این بخش‌ها به خبرنگار هنرآنلاین گفت: طراحی لباس سینما و تلویزیون به‌تنهایی هنری مستقل و ضروری برای توسعه صنعت و هنر سینما و تلویزیون است که از هنرهایی چون نقاشی، مجسمه‌سازی‌، معماری، گرافیک و زیباشناختی وام گرفته و کمک قابل توجهی به رشد و شکوفایی جامعه، سینما و تلویزیون در بخش پوشش دارد.

او افزود: طراحی لباس ازاین‌رو کاربردی بوده و نقشی اساسی ایفا می‌کند که قرار است نیازهای متنوعی به‌جز نیازی‌های معنوی و ذوق هنری مخاطبان را پاسخ دهد و این بدان معناست که یک طراح لباس در هر شرایط و برای هر نقش و مدیومی، تعاریف مختلف و متعددی پیدا می‌کنند و طبق آن کاراکتر و زمان لباس مناسب را پیشنهاد می‌دهد.

سنقری تصریح کرد: زمانی‌که صحبت از طراحی لباس در تلویزیون و سینما می‌شود، باید تعریف ویژه‌ای از این هنر مد نظر قرار گیرد تا نتیجه‌ای خاص در یک اثر هنری دیده شود. طراحی لباس در تلویزیون و به‌ویژه سینما، طراحی بستری مناسب برای ارائه باورپذیر یک اتفاق یا داستان و از همه مهم‌تر یک کاراکتر است.

این طراح لباس با تأکید بر این که یک طراح لباس زمانی در کار و هنرش موفق خواهد شد که ایده‌ها و پیشنهادهای او در یک اثر سینمایی و تلویزیونی ویژگی‌های لازم برای پذیرفته شدن از سوی مخاطب را داشته باشد و پذیرفته شدن از سوی مخاطب اتفاقی نیست که به‌سادگی رخ دهد اذعان داشت: مخاطب امروز تلویزیون و سینما، تمامی رسانه‌ها را در گوشی همراه خود دنبال می‌کند و به‌سادگی نمی‌توان با طرحی سطحی و ساده او را مجبور به پذیرش کرد؛ مخاطب سینما و تلویزیون خود تبدیل به فردی کاوشگر شده و از همه علوم و جایگاه‌های هنری با یک جستجوی ساده مطلع خواهد شد پس باید با در دست داشتن بهترین معیارها او را راضی کرد.

 او که این روزها در حال طراحی لباس و دستیاری کارگردان فیلم سینمایی "دختری با لباس ارغوانی" است در ادامه بیان کرد: نباید از این موضوع غافل شویم که اگرچه در مقایسه با سال‌هایی که بازیگران از لباس‌های شخصی خود استفاده می‌کردند طراحی لباس در تلویزیون و سینما ما رشد چشمگیر و قابل قبولی داشته است، اما همچنان راه درازی را پیش روی این هنر داریم که باید آن را به‌سرعت بپیماییم.

سنقری گفت: همکاران من در بخش طراحی لباس باید مؤلفه‌هایی مانند این که شخصیت‌ها متعلق به چه جایگاه اجتماعی هستند، در کدام شهر یا کدام نقطه از شهر زندگی می‌کنند و مواردی ازاین‌دست را در طراحی‌های خود مدنظر داشته باشند تا شخصیت فیلم‌ها برای مخاطب به بهترین وجه قابل‌باور و درک باشند اما متأسفانه در برخی آثار رسانه‌ای روحیه و دیدگاه‌های یک شخصیت در نوع لباسی که برایش طراحی می‌شود کمتر دیده می‌شود.

این طراح لباس بیان کرد: البته این مورد شاید بیش از هر چیز با عدم‌ پرداخت دقیق و درست شخصیت‌ها از سوی برخی کارگردانان و حتی تهیه‌کنندگان در کاهش هزینه‌های فیلم و حتی زمان فیلم‌برداری مربوط باشد چون گاهی برخی مشکلات باعث می‌شود دست طراح بسته باشد و تحت‌فشارهای زمانی و هزینه‌ای برخلاف میلش طرحی را ارائه دهد که مخاطب را راضی نکند.

سنقری تأکید کرد: طراحی لباس در سینما و تلویزیون زمانی جایگاه خود را پیدا خواهد کرد که طراحان لباس پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی ضمن رعایت همه اصول و وفاداری به واقعیت‌های موجود جامعه، ظریف و هنرمندانه دستی به‌کل اثر ببرد و هارمونی متناسب را در کارش ایجاد کند. طراحان لباس برای رشد یک اثر موظف هستند اصول اولیه کارشناسان را خوب بدانند، مدیوم تلویزیون و سینما را خوب بشناسند، از سبک‌ها و شیوه‌های نمایشی شناخت کامل داشته باشند و در کل بدانند که اتفاق و داستان و بستر سریال و یا فیلم‌های سینمایی که در آن رخ می‌دهد چه بستری است و بستر رسانه‌ای که قرار است آن را به نمایش‌ بگذارد حائز چه ویژگی‌هایی است، اما گاهی بی‌توجهی به نکاتی ساده، سطح کار طراحان لباس را در حدی صرفاً قابل‌قبول نگاه می‌دارد و از بروز نتیجه‌ای فوق‌العاده جلوگیری می‌کند.

او در ادامه با اشاره به این موضوع که سریال و تله‌فیلم‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی یکی از مؤثرترین راهکارها برای ارائه فرهنگ ناب پوشش ایرانی است گفت: تجربه نشان داده که وقتی نویسنده و کارگردان، تهیه‌کننده و طراح لباس با هم در تعامل باشند، بازیگر خیلی پیش‌تر از آنکه بخواهد جلوی دوربین قرار بگیرد، در جریان کار قرار می‌گیرد و سایر عوامل در تأمل و هماهنگی کامل به وظایف خود عمل می‌کنند و نتیجه طراحی لباس یک اثر به‌مراتب بهتر از آن چیزی خواهد شد که فکرش را بکنیم.

سنقری با اشاره به این که این هماهنگی باید میان طراحان نور، صدا، صحنه و لباس هم ایجاد شود تا تأثیرات مطلوب خود را در این آثار بگذارد، افزود: خوشبختانه این اتفاق در مورد پروژه‌های سینمایی دختری با جوراب قرمز و زنی با ارابه چوبی به کارگردانی خداداد جلالی رخ داد و در فیلم زنی با ارابه چوبی که در حال آماده‌سازی برای جشنواره‌های بین‌المللی است این هماهنگی مشهود بود و نتیجه هم عالی از کار درآمد.

او تأکید کرد: همه آنچه به‌عنوان چالش و یا آفت در هنر طراحی لباس را در تلویزیون و سینمای ایران دچار مسئله کند، به طراحان لباس مرتبط نمی‌شود بلکه کمبود بودجه و شتاب‌زدگی در تولید مهم‌ترین مسائل مرتبط به حوزه‌ طراحی لباس و تولید سریال و فیلم سینمایی هستند که متأسفانه در بسیاری مواقع از هیچ‌کدام از این نقیصه‌ راه فراری نیست.

این فعال حوزه مد و لباس در ادامه گفت: در برخی موارد لازم است سریال یا فیلم سینمایی در کوتاه‌ترین زمان تولید شود یا این که برای یک اثر رسانه‌ای و نمایشی سقف بودجه محدود است و خیلی وقت‌ها چاره‌ای نیست جز اتمام طرح با همان بودجه محدود. در این صورت این تهیه‌کنندگان، سرمایه‌گذاران و دست‌اندرکاران تلویزیون و سینما هستند که کارشان را به‌درستی انجام نداده‌اند که باعث شده نتیجه کار دلخواه طراح لباس و مخاطب قرار نگیرد.

سنقری در خاتمه ابراز امیدواری کرد تا با برنامه‌ریزی‌های دقیق و هدفمند، اتفاق‌های خوبی در زمینه طراحی صحنه و لباس رخ دهد به‌شرط آنکه همه عوامل و دست‌اندرکاران سینما و تلویزیون به‌جای سنگ‌اندازی، راه توسعه هنر طراحی لباس را هموار کنند.