سرویس سینمایی هنرآنلاین: چند سالی است که بچه‌ها و حتی بزرگسالان با شخصیت عمو پورنگ در شبکه دو سیما، انس و الفت گرفته‌اند و پای ثابت برنامه‌های او هستند. هر بار نیز شکل و شمایل برنامه‌های عمو پورنگ و حضورش متفاوت می‌شود، از "محله گل و بلبل" گرفته تا امسال که به "بچه‌محل" رسیده است، عمو پورنگ با دوستان و اعضای خانواده‌اش سعی دارند نکاتی را به بچه‌ها آموزش دهند که برای آینده آن‌ها مفید و مؤثر خواهد بود.
داریوش فرضیایى، کمند امیرسلیمانی، نعیمه نظام دوست، نادر سلیمانى، رامین ناصر نصیر، فرهاد بشارتى، آرش میر احمدى، امیر سهیلى، ابراهیم شفیعى، سوسن پرور، ایمان صفا و امیرمحمد متقیان، با هنرمندى سروش جمشیدى بازیگران سریال "بچه‌محل" هستند و مسلم آقا جان‌زاده تهیه‌کننده، محمد درویشعلی‌پور نویسنده و احمد درویشعلی‌پور کارگردانی مجموعه را بر عهده دارند.
به بهانه شروع فصل جدید "بچه‌محل" با احمد درویشعلی‌پور کارگردان این مجموعه گفت‌وگویی کوتاه داشتیم تا از اتفاقات جدید این فصل مطلع شویم:
از آنجایی که فصل پیش مورد توجه واقع شد، چه تغییراتی برای فصل جدید اعمال کردید و تا چه اندازه به موضوعات جدید و حضور شخصیت‌های جدید فکر کردید؟
"بچه‌محل" درواقع برای 100 قسمت پیش‌بینی شده بود، اما چون فاصله تولید با پخش کم بود، ما برای این که بتوانیم هماهنگی‌های لازم را انجام دهیم و کار را به‌موقع به آنتن برسانیم و به دلیل شرایط خاص کرونا که در تولید ایجاد شده است، 30 قسمت را به‌عنوان فصل اول به آنتن رساندیم و یک فاصله دو هفته‌ای برای پخش گذاشتیم تا بتوانیم خود را برای تولید 40 قسمت فصل دوم آماده کنیم. این تقسیم‌بندی فصل یک، دو و سه نیز به دلیل رسیدن به آنتن بود. ضمن این که تنفسی هم برای گروه گذاشتیم تا بتوانند با یک استراحت کوتاه به کار بازگردند. با توجه به توفیق اجباری که حاصل شد سعی کردیم حال و هوای هر فصل یک تازگی نیز داشته باشد و این عناوین با ویژگی‌های خاص آن فصل همراه باشد. فصل دوم با افتتاح فرهنگسرای "محله گل و بلبل" شروع شد و حالا قرار است در این فرهنگسرا، کلاس‌های آموزشی برگزار شود و خیلی‌ها با موضوعات مختلف در این کلاس‌ها شرکت کنند.
پیش از این در هر فصل از حضور کودکان در استودیو بهره می‌بردید و حالا مدتی است که کودکان در برنامه شما حضور ندارند.
از آنجایی که همچنان درگیر کرونا هستیم، خودمان سعی می‌کنیم در هنگام کار مسائل بهداشتی را رعایت کنیم اما حضور بچه‌ها مشکلاتی را به همراه دارد و با توجه به رعایت مسائل بهداشتی محدودیت برای ما ایجاد می‌شود و از حضور آن‌ها در استودیو معذوریم، هرچند برای فصل جدید در تلاش هستیم تا بتوانیم با رعایت تمام پروتکل‌های بهداشتی از حضور تعداد اندکی کودک بهره‌مند شویم تا آن طراحی اولیه نیز ضربه‌ای نبیند.
در طی پخش قسمت‌های گذشته از حضور بازیگرانی به‌عنوان مهمان بهره بردید. آیا در فصل جدید نیز از حضور بازیگران مهمان بهره می‌برید؟ ضمن این که حضور بازیگران مهمان تا چه اندازه باعث رضایت بوده است؟
قطعاً خواهیم داشت، ولی چون هنوز قطعی نشده نمی‌توانم اسامی دوستان را اعلام کنم، چون فاصله تولید و پخش ما خیلی زیاد نیست و آنچه روی آنتن دیده می‌شود اصطلاحاً داغ داغ به دست مخاطب می‌رسد. در فواصل مختلف فصل‌های یک، دو و سه مهمانان بازیگر خواهیم داشت و همچنان ادامه دارد که شروع آن با امید روحانی و خانم تسلیمی بود و حالا محمد بحرانی، که هرکدام با توجه به ویژگی‌های نقشی که برایشان در نظر گرفتیم خیلی خوب با دیگر اعضا هماهنگ شدند و از نتیجه کار رضایت دارم. در فصل اول یکسری پرسوناژهای ثابت ما تازه بودند و خود این کمک می‌کرد که برای بیننده جلوه بیشتر و تازه‌ای داشته باشد، ضمن این که از آن "محله گل و بلبل" که چند سال با تعداد قسمت‌های بالا پخش شده بود، بیننده توقع کار تازه داشت. بنابراین روی شخصیت‌های جدیدی مانند "داداش جان"، "سربالا"، "گلنار" و "راحت" فکر کردیم و حتی از خواهر عمو پورنگ بعد از سال‌ها رونمایی کردیم. در کنار این شخصیت‌های تقریباً ثابت، سعی کردیم مهمانانی نیز داشته باشیم مانند خانم آشا محرابی که نقش خاله عمو پورنگ را بازی کردند یا امیر غفارمنش و امیرحسین صدیق. مجموعه "بچه‌محل" با توجه به فضای تازه مورد توجه واقع شد.
برای فصل جدید قرار است به چه نکاتی بپردازید و محوریت برنامه بر چه مبنایی است؟
در کنار بخش نوآوری و خلاقیت، جلوه‌های بصری، سعی کردیم همیشه اهداف و پیام‌های آموزشی که لازمه کار کودک است را همراه خود داشته باشیم. دو سرفصل مهم برای "بچه‌محل" در این فصل تعریف کردیم، یکی محیط زیست و دیگری فرزند‌آوری و مسائل تک‌فرزندی است.
به مشکلات آن می‌پردازید یا به نکات مثبت اشاره می‌کنید؟
برای حفظ محیط زیست نکاتی آموزش در نظر گرفتیم و اول از همه این که محیط زیست تا چه اندازه اهمیت دارد و اگر آسیب ببیند مضراتش چیست و چه پیامدهایی برای ما به همراه دارد را مورد بررسی قرار خواهیم داد. در مقوله تک‌فرزندی نیز آسیب‌ها را در نظر گرفتیم و این که بچه‌ها چه آسیب‌هایی از تنهایی می‌بینند. به‌طور مثال درمورد شخصیت "راحت" به این موضوع پرداختیم و در این فصل با معرفی پدر و مادرش متوجه می‌شویم چرا این شخصیت نمی‌تواند از پس مسئولیت‌های خود برآید و به خاطر توجه بیش از حدی که مادر به او داشته، چرا این‌گونه شده است، به‌نوعی هم آسیب‌شناسی است و هم راهکار و صرفاً طرح مسئله نیست.
در فصل‌های قبل شخصیت‌های عروسکی داشتید که برای گروه سنی کودک بخصوص خردسال خیلی بیشتر قابل پذیرش بود، اما در فصول جدید عروسک‌ها حذف شدند، قصد ندارید رجوعی داشته باشید و از عروسک‌های جدید در طول کار بهره بگیرید؟
احتمال این که شخصیت عروسکی در آینده داشته باشیم هست، با توجه به شخصیت "داداش جان" که کارش خلق عروسک و اسباب‌بازی است این اتفاق دور از ذهن نیست. ضمن این که ما خیلی هم از فضای عروسکی دور نشدیم، به‌طور مثال شخصیت "سربالا"، درست است که انسانی است و با گریم و لباس حضور دارد، اما ازلحاظ تعریفی یک عروسک است و مانند یک ربات عمل می‌کند و از طریق نرم‌افزارهای مختلف، برنامه‌ریزی‌ها به بدنش وارد می‌شود. با توجه به بحث محیط زیست، "داداش جان" این عروسک را از پسماندها و وسایل بازیافتی درست کرده است که در فصل اول دیدیم. اما خود "سربالا" یکی از مشکلاتش تنهایی است و مدام به "داداش جان" می‌گوید که همبازی ندارد و به آن در این فصل بیشتر می‌پردازیم و شاید برای این که از تنهایی درآید از یک شخصیت جدید عروسکی بهره بگیریم.
تا چه اندازه بحث موسیقی در این مجموعه حائز اهمیت است و روی تازگی و نو بودن آن فکر شده است؟ به نظر برخی از مخاطبان، حجم استفاده از موسیقی در برنامه زیاد است.
ازلحاظ کمی، افزایشی در بخش ترانه‌های معمول کار نداشتیم و چه‌بسا که کمتر نیز شده است. پیش از این عمو پورنگ چه در "محله گل و بلبل" و چه برنامه‌های زنده، تعداد بیشتری موسیقی اجرا می‌کرد. این واکنش را من خودم خیلی محدود در یکی دو رسانه دیدم. مخاطب اصلی و خانواده‌ها چه در صفحات اجتماعی و چه در مواجه رودررو این نظر را نداشتند. در طی این دو دهه که برای بچه‌ها تحت عناوین مختلف کار ساختیم، از نظر کیفی تلاش کردیم تمام ترانه‌ها تازه و مختص به این کار تولید شوند و حتی از ترانه‌های قبلی پورنگ استفاده نکردیم. سعی کردیم این تازگی در جریان موسیقی و ترانه‌ها وجود داشته باشد. برای ایجاد شادی تنها ابزار نه، اما یکی از ابزار استفاده از موسیقی است. آن هم در شرایطی که جامعه با توجه به اتفاقاتی که افتاده و مهم‌ترین آن کرونا است، نیازمند ایجاد شور و نشاط است و ایجاد نشاط از سوی رسانه، جزو واجبات است.