سرویس مد و لباس هنرآنلاین: صنعت چرم آمیخته‌ای از هنر و تکنولوژی است و روزگاری نه‌چندان دور، ایران در ایران عرصه از پیشگامان بود.

تا همین یک سال پیش، کشورهای آذربایجان، ارمنستان، گرجستان و ترکیه از خریداران چرم ایرانی محسوب می‌شدند، اما از زمانی که این صنعت با مشکلاتی روبه‌رو شد، کمبود پوست خام و نبود مواد اولیه در مقام مهم‌ترین مشکل صنعت تولید چرم قرار گرفت و صنعتی که خواهان توسعه بود و باید بازاری برای فروش داشت، حال نه در بازارهای داخلی و نه بازار خارجی جایگاهی ندارد.

قیمت پوست و مواد اولیه صنعت چرم سه برابر شده و صنعت چرم در تهران، تبریز و مشهد با کمتر از 30 درصد از ظرفیت خود فعالیت می‌کند.

این‌ها مواردی هستند که عباس ترکمن نایب‌رئیس انجمن صنایع چرم ایران در ارتباط با شرایط حاکم بر این حوزه مطرح کرده و از نکات حائز اهمیت در این باره اینکه تصمیم نهایی درباره واردات پوست از کشورهای همسایه اتخاذ نشده و سختگیری‌های سازمان دامپزشکی در زمینه اجازه واردات پوست به کشور باعث شده که پوست کشورهای عراق، آذربایجان و ارمنستان به کشورهای دیگر صادر شود.

اکبر محمودی از اساتید برجسته عرصه طراحی و تولید چرم و مدیر فنی کارخانه تولید مصنوعات چرم درباره چرایی افزایش بی‌رویه قیمت محصولات چرمی در پی کاهش واردات مواد اولیه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: حقیقت ماجرا به این سادگی‌ها نیست و معضلات صنعت چرم تنها به مسائل مرتبط با واردات و فروش محدود نمی‌شود.

محمودی با اشاره به مشکلات زیست‌محیطی ناشی از تأمین موارد اولیه چرم اذعان داشت: بخشی از کشتار در ایران توسط خام فروشان و بعضاً چرم سازان گندزدایی می‌شود و محصول این عملیات سخت و آسیب‌زننده به محیط‌زیست به دیگر کشورها صادر می‌شود.

این فعال حوزه چرم ادامه داد: از سوی دیگر با محدودیت و در مواردی ممنوعیت مواد اولیه مواجه هستیم که موجب شده دست فعالان صنعت چرم بسته بماند و با کمبود مواد موردنیاز مواجه شوند که همین امر به تعطیلی بسیاری از کارگاه‌ها منجر شده است.

او افزود: نوسانات نرخ ارز و مشکلات اقتصادی معضل دیگری است که همچنان که در سایر صنایع اثر گذاشته، در صنعت چرم نیز منجر به رکود جدی شده و کاهش محسوس تولید را به دنبال داشته است.

اکبری به کاهش قدرت خرید مردم نیز اشاره و تصریح کرد: تمام این مشکلات را که کنار هم بگذاریم، درخواهیم یافت هیچ‌گونه ابهام در چرایی ممنوعیت واردات چرم و تعطیلی کارگاه‌ها وجود ندارد و پاسخ پرسش‌های مطرح در این باب واضح و مشخص است.

او درباره چشم اندازه صنعت چرم در ایران گفت: هر اتفاقی که برای سیاست کلان مملکت در سطوح اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی رقم خورد در این حوزه نیز اثرگذار خواهد بود، اما فارغ از اینکه در آینده چه اتفاقاتی رقم خواهد خورد، نکته حائز اهمیت این است که کارگاه‌های نیمه سنتی و صنعتی یکی پس از دیگری در حال تعطیل شدن هستند و با کارخانه‌ها به دلیل عدم توانایی پرداخت حقوق نیروهای خود، تعدیل منابع انسانی را پیش‌گرفته‌اند.