سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار سلمان خوشرو با نام "کنش ممکن" در گالری پروژه‌های آران، نمایشگاه آثار سمیرا دریا با نام "باغ واق" در گالری ویستا، نمایشگاه نقاشی اکرم محمودی با نام "نه روز و نه آفتاب" در گالری اینجا و نمایشگاه نقاشی محمد مدیرزاده با نام "میراث فلز" در گالری شیرین سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.
نگاهی به انسان کنش‌گر
نمایشگاه آثار سلمان خوشرو با نام "کنش ممکن" در گالری پروژه‌های آران برپاست. در این مجموعه آثار نقاشی و مجسمه‌های سیمی به نمایش درآمده است. خوشرو یک نقاش فیگوراتیو است که با تابلوهایی در ابعاد طبیعی از فیگور انسان، خود را به مخاطبان شناساند. آثار اولیه این هنرمند نقاشی‌هایی واقع‌گرا بودند که افراد عادی را سوژه قرار می‌دادند و با دقت و مهارت به نمایش چهره و فیگور می‌پرداختند. اما توجه به جزییات به مرور در این آثار از میان رفت و نقاش به سمتی حرکت کرد که کنش رنگ و قلم را به شبیه‌سازی و پرداخت جزییات برتری دهد.
در نقاشی‌های چند سال اخیر خوشرو، انسان تنها به عنوان یک فرم کلی در نظر گرفته شده و قابل شناسایی بودن یا هویت داشتن او اهمیتی برای نقاش ندارد. تکه‌های رنگ که با کاردک روی بوم به حرکت درمی‌آیند، هیچ هدفی برای بازنمایی چهره ندارند و تنها فرم کلی سر انسان را نمایان می‌کنند. رنگ‌های خالصی که از تیوپ بیرون آمده است در کنار هم قرار می‌گیرند و درخشندگی آنها در کنار حرکت مواج کاردک، انرژی مضاعفی به اثر می‌بخشد.
اما در این مجموعه علاوه بر کنشی که در شیوه پرداخت فیگورها وجود دارد، موضوع تابلوها نیز حرکتی مضاعف را ایجاد می‌کند. مردانی که در حال نبردی تن به تن هستند و مشت‌های خود را به سوی یکدیگر گره کرده‌اند؛ چنان حجمی از انرژی از خود ساطع می‌کنند که لکه‌های رنگ از بدن آنها جدا شده و در فضای اطراف پراکنده می‌شود.
بخش دیگری از آثار این مجموعه به مجسمه‌هایی اختصاص دارد که از تنیدگی سیم‌های رنگی به وجود آمده‌اند. رنگ‌های تندی که در نقاشی‌های خوشرو دیده می‌شوند، این بار در پوشش سیم‌های برق خودنمایی می‌کنند. اما برخلاف حرکات آزاد کاردک و قلم در نقاشی‌ها، این بار گره خوردن سیم‌ها است که باعث به وجود آمدن فیگور انسان می‌شود. خوشرو در تعدادی از این آثار به آناتومی توجه داشته و انسانی کامل را ساخته است و در بعضی دیگر با رها کردن سیم‌ها، به ساخت هیبتی نمادین از انسان اکتفا کرده است.
نمایشگاه آثار سلمان خوشرو تا 24 دی‌ماه در گالری پروژه‌های آران برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به نشانی خیابان نوفل‌لوشاتو، کوچه لولاگر، پلاک 5، ورودی حیاط مراجعه کنند.
پیوند انسان و درخت
نمایشگاه نقاشی، طراحی و حجم سمیرا دریا با نام "باغ واق" در گالری ویستا برپاست. درخت مقدس، درخت سخنگو یا درخت واق، جایگاه مهمی در فرهنگ کهن برخی جوامع دارد تا جایی که گاه زایش انسان از درخت تصور شده و این اعتقاد مراسم آیینی و هنری برخی اقوام را تحت تأثیر قرار داده است. در نقاشی‌های سمیرا دریا این باور کهن را در کنار مظاهر زندگی معاصر می‌بینیم. انسان، درخت، حیوانات و ابزار زندگی در کادر تصویر کنار هم قرار گرفته‌اند و ترکیبی نامتجانس به وجود آورده‌اند.
ترکیب انسان و درخت به دو شکل در این آثار دیده می‌شود. گاه از بدن انسان شاخه‌ای روییده است و گاه درختی تنومند را می‌بینیم که دست و پا و چشم انسانی از آن بیرون آمده یا سر و قلب آدم‌ها مانند میوه از شاخه درختان آویزان شده است. اینجا است که تشخیص جایگاه انسان و درخت غیر ممکن شده و آنها به وجودی واحد با نیازها و مختصاتی یکسان تبدیل می‌شوند. بدنی که ساز در دست دارد و سر و دست‌های او به شاخه‌های درخت تبدیل شده است در یک اثر دیده می‌شود و در تابلویی دیگر تنه درختی را می‌بینیم که دست‌های انسانی آن قصد آماده کردن و پختن یک مرغ را دارد.
اما جدا از این عناصر طبیعی، شاهد حضور درختانی هستیم که برآمده از زندگی انسان معاصر هستند. لوله‌های فلزی که نمادی از زندگی صنعتی انسان هستند، از میان دود و غبار سربرآورده‌اند و بر روی شاخه‌های در هم تنیده آنها، گل‌های سرخی دیده می‌شود که تنها بازمانده از طبیعتی در دست نابودی است. دریا در این آثار از نقاشی ایرانی و نمادهای تکرار شوند در نگارگری بهره گرفته است تا اشاره‌ای به جایگاه تاریخی درخت واق داشته باشد.
نمایشگاه نقاشی، طراحی و حجم سمیرا دریا تا 10 دی در گالری ویستا برپاست. گالری ویستا به نشانی خیابان مطهری، خیابان میرعماد، کوچه دوازدهم، پلاک11 میزبان علاقه‌مندان به هنرهای تجسمی است.
خانه‌ای بدون نور
نمایشگاه نقاشی اکرم محمودی با نام "نه روز و نه آفتاب" در گالری اینجا برپاست. سوژه آثار این مجموعه فضای داخلی خانه است. محمودی گوشه‌های اتاق و راهرو و پلکان را بدون دخل و تصرف به سوژه آثارش تبدیل کرده و آنچه دیده را بر روی بوم آورده است. اما نکته اصلی در این آثار توجه نقاش به نور و تاریکی است. او با اغراق در نورپردازی، فضایی تیره و تاریک را به نمایش گذاشته است که پنهان ماندن زوایای آن باعث ایجاد فضایی رازآمیز می‌شود.
سطح بوم‌ها با خاکستری‌های رنگی پر شده و به ندرت نشانی از رنگ تمیز و روشن در نقاشی‌ها پیدا می‌شود. حتی رگه‌های نوری که از یک منبع نوری نامشخص به درون فضا راه پیدا کرده است، نمی‌تواند از تیرگی محیط بکاهد.
در این آثار هیچ نشانی از انسان دیده نمی‌شود. نقش انسان در خانه را تنها می‌توان بر اساس لوازمی که مورد استفاده او قرار می‌گیرد تشخیص داد. مبل‌هایی که در سالن چیده شده‌اند، قاب عکس‌های روی دیوار و تخت خوابی با ملافه‌های نامرتب یادآور انسانی هستند که شاید دقایقی پیش محیط را ترک کرده است.
اما برخلاف نقاشی‌ها، موضوع طراحی‌های محمودی انسان است. این بار فیگورهای سیاه و سفید زنان در فضایی خالی قرار دارد و هیچ ارتباطی میان آنها و محیط اطراف برقرار نیست. گویی این افراد دچار جدایی فیزیکی یا روحی از محیط خانه هستند و در خلاء زندگی می‌کنند.
نمایشگاه نقاشی اکرم محمودی تا 14 دی‌ماه در گالری اینجا به نشانی خیابان نوفل لوشاتو، کوچه پدرام، شماره 4، طبقه همکف برپاست.
آدم‌های آینده
نمایشگاه نقاشی محمد مدیرزاده با نام "میراث فلز" در گالری شیرین برپاست. آثاری که مدیرزاده در این مجموعه به نمایش گذاشته است آثاری آینده‌نگر هستند که انسان را در وضعیتی قابل پیش‌بینی به نمایش گذاشته‌اند. آدم در این نقاشی‌ها همراه با انبوهی از فلز و پلاستیک دیده می‌شود. او میراث‌دار موادی است که زمانی برای راحتی در زندگی خود مورد استفاده قرار می‌داد، اما استفاده بیش از حد از آنها باعث شده انسان زیر سلطه این مواد رفته و به موجودی مسخ شده تبدیل شود.
در روزگاری که انسان با پیشرفت‌های هر روزه تکنولوژی باعث آلودگی و نابودی محیط زندگی خود شده است، ماسک‌های ضد شیمیایی به جزء جدایی‌ناپذیر بدن انسان تبدیل شده و حتی جایگزین صورت او شده‌اند. پوست و گوشت و استخوان آدم‌ها با فلز و پلاستیک ترکیب شده و موجوداتی جدید به وجود آمده‌اند که مصداق نام "آدم آهنی" هستند. حتی گاه وجود فلز آنقدر اهمیت پیدا کرده است که به تنهایی در محیط دیده می‌شود و دیگر انسان هم از این فضا حذف شده است.
در هیچ کدام از تابلوها فضای مشخصی به چشم نمی‌آید و افراد در مکانی ناشناخته و غیر واقعی حضور دارند. انسانی که موجودات زنده‌ای مانند روباه را قربانی خواسته‌های خود کرده و آنها را به عنوان تزیین بدن خود به کار می‌برد، از هر نوع حسی خالی شده و مانند قطعه‌ای آهن در برابر هر شرایطی بی‌احساس شده است.
نمایشگاه نقاشی محمد مدیرزاده تا 12 دی در گالری شیرین برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به آدرس خیابان کریم‌خان زند، خیابان سنایی، کوچه 13 شماره 5 مراجعه کنند.