سرویس تئاتر هنرآنلاین: عنایت‌اله قاسمی از تعزیه‌خوان‌های پیشکسوت است که طی ایام سال هر هفته به اجرای تعزیه می‌پردازد. او در گفت‌وگو با هنرآنلاین در این‌باره گفت: گروه ما طی سال هر هفته در حسینیه الزهرا (س) واقع در خیابان استاد معین اجرای تعزیه دارد و این مجالس با هزینه‌های شخصی و بدون حمایت اجرا می‌شود. این مراسم در سایت آپارت و صفحات مجازی نیز منتشر می‌شود.
این تعزیه‌خوان که از اعضای هیأت مدیره انجمن تعزیه ایران است، در ادامه افزود: اجرای این مراسم‌ها بازگشت مالی ندارد و تنها به عشق امام حسین (ع) و ائمه اطهار است. تاکنون حدود 434 مجلس تعزیه را که در سطح ایران در دسترس کسی نیست را جمع‌آوری کرده‌ام و آن‌ها را طی سال، در ایام عزاداری و شادی بنا بر هر مناسبت اجرا می‌کنیم. از آنجا که موزه‌ای برای تعزیه وجود ندارد، این نسخ را که با زحمات بسیاری گردآوری شده است را در انبار مغازه‌ام نگهداری می‌کنم و تاکنون چاپ و منتشر نشده و به زودی برای آن اقدامی انجام می‌دهم.
عنایت‌اله قاسمی با بیان اینکه مراسم تعزیه‌ای که ما در حسینیه فاطمه الزهرا (س) اجرا می‌کنیم متفاوت از دیگر تعزیه‌ها است، خاطرنشان کرد: به عنوان مثال مجلس "خواب دیدن دختر مسلم" از مجالسی است که دیگر گروه‌ها آن را ندارند و در زمان ناصرالدین شاه در تکیه دولت اجرا می‌شد و ما اکنون آن را اجرا می‌کنیم.
این پژوهش‌گر تعزیه ضمن ابراز گلایه نسبت به نبود حمایت مسئولان از هنر تعزیه، عنوان کرد: شبیه‌خوانی و تعزیه تنها در ایام سوگواری امام حسین (ع) و دوسالانه نمایش‌های آئینی و سنتی به صورت نسبی مورد توجه مسئولان قرار می‌گیرد و در دیگر ایام سال جایگاه خاصی ندارد.
این مدرس تعزیه در ادامه افزود: کودکان و جوان‌ها نیز نسبت به گذشته کمتر از این هنر استقبال می‌کنند چرا که بازگشت مالی ندارد و پیشکسوتانی که همچنان تعزیه‌خوانی می‌کنند آن را به عشق معصومین و امام حسین (ع) انجام می‌دهند.
قاسمی ضمن بیان اینکه ثبت جهانی تعزیه تنها آثار معنوی داشته و منجر به حمایت مادی نشده است، اظهار کرد: مردم فکر می‌کنند که تعزیه تنها همین چند مجلسی است که در ایام سوگواری امام حسین (ع) خوانده می‌شود در صورتی‌که این هنر اگر مورد حمایت مسئولان قرار گیرد و مکانی به آن اختصاص یابد، متوجه خواهند شد که ما به تعداد روزهای سال مجالس تعزیه داریم. متاسفانه دغدغه مسئولان و مدیران به حدی زیاد است که اجرای تعزیه چندان برای‌شان اهمیت ندارد و بنابراین جای گلایه‌ای نیست.
او همچنین اضافه کرد: ما به حمایت مالی نیازی نداریم اما از میراث فرهنگی و گردشگری می‌خواهیم تا مکانی دائمی را به تعزیه‌خوان‌ها اختصاص دهد تا ضمن اینکه مردم به تماشای مجالس می‌نشینند، گردشگران خارجی نیز با این هنر آشنا شوند. نسخ مجالس قدیمی که در ایران موجود نیست اکنون در واتیکان ایتالیا است و این موضوع جای تاسف دارد.
عنایت‌اله قاسمی هنر تعزیه را در حال نابودی عنوان کرد و گفت: من و دیگر تعزیه‌خوان‌های بنام، تعزیه‌خوانی را از 7- 8 سالگی طبق اصول آن آغاز کردیم اما متاسفانه از آنجا که جوان‌ها هنر تعزیه را زیرنظر اساتید و پیشکسوتان آموزش ندیده‌اند، چهار- پنج سی دی خواننده‌های ایرانی یا ترکیه را انتخاب کرده و با آن‌ها مجالس تعزیه را اجرا می‌کنند که این موضوع اصالت تعزیه را تهدید می‌کند.