هنرآنلاین / واقعیت این است که اگر عکاسی مد در ایران را بررسی کنیم(در همین محدوده نه چندان گسترش یافته اش) متوجه می شویم بیشتر تمایل عکاسان به سمت عکاسی پوشاک آقایان است. و نهایتا نوعی عکاسی مدلینگ از هنرپیشه های زن. در حالیکه بسیاری از عکاسان معتقدند عکاسی از پوشش ایرانی و اسلامی بانوان می تواند اتفاق جدیدی را در عرصه عکاسی مد رقم بزند.
عکاسی مد را درحال حاضر می توان محدود به عکس هایی که از برخی از بازیگران و عکاسی های تبلیغاتی برخی برندهای پوشاک آقایان دید. در حالیکه موج جدیدی از طراحی پوشش ایرانی و اسلامی را می توان در عرصه طراحی لباس مشاهده کرد اما این طرح ها راه چندانی به تبلیغات نیافته اند چرا که راهی به عکاسی حرفه ای مد نیافته اند.واقعیت این است که این عرصه نیاز به افراد تعلیم دیده دارد که علاوه بر شناخت جذابیت های بصری و ارزش طرح به اصول حرفه ای عکاسی تبلیغاتی نیز آشنا باشند. در حال حاضر هستند افرادی که در زمینه مدلینگ فعالیت دارند اما به نظر می رسد هنوز حضور این افراد در عرصه مد و لباس به یک ضرورت تبدیل نشده است و کاربردی ندارد چرا که تولید کنندگان ایده ندارند این درحالی است که این فضا نیازمند ایده های جذاب است. می توان گفت این نوع عکاسی باید دیده شود درحالی که درحال حاضر تنها این عکس ها گرفته می شود و ممکن است ۱۰ سال آینده به ثمر برسند.
اما شاید بیشتر آن چه که به عنوان عکاسی مد در کشور می شناسیم عکاسی از بازیگران و افراد به نام سینمایی باشد، اما این چهره واقعی عکاسی مد نیست و به نظر می رسد تنها عکاسان از این افراد بهره می برند به این دلیل که این افراد دیده شوند و این دیده شدن باعث شود تا کار این عکاسان نیز دیده شود. هر چند گاه در این عکس ها به طور ناخوداگاه نوعی از پوشش نیز تبلیغ می شود. اما پوششی که صرفا سلیقه عکاس و یا بازیگر مورد نظر است.
عکاسی مد در واقع تجارت عکاسی از مُد می‌باشد. در اصل، عکاس مُد از مدل‌هایی عکس می‌گیرد که لباسی که برای فروش است را پوشیده‌اند. عکاسی مد آمیزه‌ای بی‌نقص بین هنر عکاسی و مد است. عکاس مد بودن فریبنده و پر از مسافرت‌های بین‌المللی است. البته در پشت صحنه خسته کننده هم هست. کاری است با ساعت‌های طولانی، کارفرمایان متفاوت و مملو از ضرب‌العجل. عکاسان مد ممکن است برای مجلات خیلی معروف کار بکنند، یا به‌طور مستقیم برای طراحان لباس کار کنند.
ایجاد شغلی موفق در عکاسی مد به معنای ایجاد یک سبک امضادار و سازماندهی معتبر و حرفه‌ای ارتباطات با مجموعه طراحان، متخصصان مد، سردبیران مد، مدیران هنری، و ... است. این ساماندهی هنوز در کشور ما رخ نداده و شاید زیربناهای ایجاد این شغل نیز به تازگی ایجاد شده باشد اما واجب است کارگروه ساماندهی مد و لباس از همین حالا به چنین حواشی ارزشمندی در این عرصه نیز نگاهی کارشناسی داشته باشد و به بهترین وجهه از این امکان بهره بگیرد. امکانی که در نخستین جشنواره مد و لباس به کلی فراموش شده بود.
انتهای پیام/31