به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی بنیاد آفرینش های هنری نیاوران، دومین سال‌نوای موسیقی ایران به دبیری علی جعفری پویان و همت ۱۰۰ هنرمند عرصه موسیقی و باحمایت بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران با حضور هنرمندان و علاقمندان به این حوزه برگزار شد.

در این آیین از بزرگان موسیقی همچون روبن طهماسیان نوازنده و مدرس ویولن، منوچهر انصاری نوازنده و مدرس ویولن، داود جعفری امید نوازنده و مدرس ویولنسل، منوچهر بیگلری نوازنده و مدرس ترومپت، رحمت افشار نوازنده و مدرس کلارینت و مرتضی دل شب مدرس تئوری موسیقی و سلفژ تجلیل شد.

اولین سخنران این برنامه سیدعباس سجادی مدیرعامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران بود که ضمن خیرمقدم، طی سخنانی عنوان داشت: در جامعه کنونی ما آنچه اتفاق می افتد به کمک فضای مجازی در زمان بسیار کوتاهی منتشر می‌شود و همه از آن خبردار می‌شوند. مثل همین حادثه دلخراش ساختمان پلاسکو که دل همه ملت ایران را به دردآورده است. این مسائل به ما یادآوری می‌کند برای اینکه جامعه آرامی داشته باشیم نیازمند به چنین محافلی هستیم چون به تعبیر زیبای آن بزرگی که می‌گفت:"ما درجامعه مان فضیلت‌های فراموش شده‌ای داریم"، هرچه می‌کشیم ازفراموش شدن این فضیلت‌ها است.

سجادی درادامه افزود: مهم‌ترین نکته تربیتی همین است که باید بزرگان را پاس داشت و به آنها احترام گذاشت. این را اگر فرهنگ نکنیم و در بافت جامعه وارد نکنیم، قطعاً جامعه فردای ما از امروز بدترخواهد شد. آنچه این حوادث به ما یادآوری می‌کند توجه بیش از پیش به مقوله فرهنگ است و ما بیشتر از مدیریت بحران دچار بحران مدیریت هستیم. تنها چاره و راهکار این مشکل ارتقای سطح فرهنگی است.

مدیرعامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران اضافه کرد: من تشکر می‌کنم از دوستان عزیزی که پیشنهاد برگزاری چنین برنامه‌ای را مطرح کردند. در سال گذشته اولین سال نوا را برگزارکردیم و امسال این دوستان مطرح کردند ازچند هنرمند واستاد بزرگ عرصه موسیقی تقدیر شود که شاگردان آنها بالغ بر 130 نفر ازعزیزان هنرمند در این کشور هستند.

همچنین در این برنامه فیلم‌های مستندکوتاه ساخته فرید حامدی درخصوص هریک از هنرمندان تقدیرشده و سپس قطعه‌ای از ساخته‌های رضا روحانی نیز برای حضار پخش شد. این برنامه با یک دقیقه سکوت به همراه کلیپی به یاد جان باختگان حادثه پلاسکو ادامه پیداکرد. همچنین شاگردان این اساتید قطعاتی کلاسیک برای مخاطبان اجرا کردند.

علی جعفری پویان دبیر آیین سال‌نوای موسیقی ایران نیز در ادامه ضمن قدردانی از کلیه کسانی که از برگزاری این برنامه حمایت کردند گفت: خوشحالم که در کنار هم امسال برای دومین بار توانستیم سال‌نوای موسیقی ایران را برگزار کنیم. امیدورام این برنامه به صورت منقطع و موقت نباشد بلکه استمرار پیدا کند و در سال‌های آینده نیز شاهد برگزاری چنین رویدادی باشیم. همچنین از کسانی که به دعوت من پاسخ مثبت دادند تشکر می‌کنم. امیدوارم سال آینده این برنامه در حوزه موسیقی سنتی هم برگزار شود. در پایان لازم می دانم به شکل خاص از سه نفر تشکر کنم که اگر اینها نبودند من تنها بودم. آقای عباس سجادی آقای فرید حامدی و حسین تفرشی که همراهی این عزیزان موجب برگزاری چنین برنامه‌ای شد.

کامبیز روشن روان موسیقی دان و آهنگساز که نتوانسته بود در این برنامه حضور یابد نیز پیامی را برای مرتضی دل شب به پاس چندین دهه تلاش در عرصه موسیقی ارسال نبود که قرائت شد.

وی در بخشی از این پیام صوتی با اشاره به سابقه طولانی رفاقتش با دل شب گفت: مرتضی دل شب را 50 سال است که می‌شناسم. سال‌های زیادی همکار بودیم. او به راستی یک معلم واقعی بود. از منظر من معلم کسی است که در مورد آنچه تدریس می‌کند همیشه در حال فراگیری و بروزرسانی است و تلاش می‌کند به روش‌های جدید آموزشی دست یابد. دل شب این خصوصیات را به طور کامل داشت و آنچه را که آموزش می‌داد از صمیم قلب بود.

وی در ادامه افزود: تا جایی که به خاطر دارم دل شب در هنرستان دانشگاه و آموزشگاه همیشه به هنرجویانش علاقه ویژه‌ای داشت و کمتر کسی را دیدم که چنین رابطه‌ای خاص با شاگردانش داشته باشند. در واقع او معلمی به معنای کامل بود. در دورانی که دل شب فعالیت آموزشی کمتری داشت همیشه با من در تماس بود تا مطالب جدید را برای هنرجویان موسیقی بنویسیم و در اختیارشان قرار دهیم. از این رو می‌توان از او به عنوان چهره برجسته موسیقی کشور یاد کرد.

در پایان این آیین، تندیس سال نوا به همراه هدایایی از طرف برگزارکنندگان برنامه و بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران به هنرمندان اهدا شد.

این آیین با حضور هنرمندان و اساتید عرصه موسیقی همچون دکتر حسن ریاحی، هوشنگ و ارسلان کامکار، فریدون شهبازیان، وارتان ساهاکیان و ابراهیم لطفی برگزار شد.

در نخستین "سال‌نوای موسیقی ایران" که در خردادماه ۹۴ در فرهنگسرای نیاوران برگزارشد، از مقام هنری ابراهیم لطفی تجلیل به عمل آمده بود.