در این گزارش تصویری از دریچه پنجره‌هایی که روزگاری به شهر هویت می‌دادند به شهر تهران نگاه خواهید کرد؛ براستی چه کسانی در روزگاری نه چندان دور از پشت این پنجره‌ها به شهر و به زندگی نگاه کرده‌اند.
سرویس معماری هنرآنلاین: بازآفرینی شهری و بازسازی بافت‌های شهر راهکاری مناسب برای زیست بهتر شهروندان است و می‌تواند مرهمی بر پیکر کهنسال این بافت‌ها با حفظ ضوابط اجتماعی و مناسبات فرهنگی باشد. بازسازی بافت‌های قدیمی شهرها یکی از رویکردها و رهیافت‌های اساسی در مدیریت شهری است، زیرا اجرای طرح بازسازی بناهای شهری می‌تواند در برطرف کردن تهدیدهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مناطق شهری موثر باشد و از سوی دیگر مطالعه فرهنگی و تاریخی یک شهر را رقم بزند.
به گفته کارشناسان، فرهنگ و تاریخ 2 مقوله در هم تنیده در بافت شهری و ملاک هویت هر شهر هستند و از ویژگی‌های ممتاز آن محسوب می‌شوند.
بطور کلی بافت فرسوده، به مفهوم فرسودگی کالبدی و اجتماعی، محصول تاثیر و تاثر متقابل فرایندهای اجتماعی و فضای جغرافیایی است. بدین سبب موضوع بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری، همواره یکی از مسائل و چالش‌های شهرهای امروزی است که اندیشمندان حوزه‌های مختلف و مدیران شهری را به حیطه تلاش در جهت بهسازی و نوسازی آن کشانده است.
در این راستا رویکردهای مختلفی چون بازسازی، بهسازی، نوسازی، توانمندسازی و ... در چند دهه اخیر مطرح شده و مورد آزمون و خطا قرار گرفته است. اما این اقدامات در کشور ما بصورت پراکنده و گاها متناقض با ویژگی‌های بافت شکل گرفته که همین عامل دریده شدن بافت اجتماعی و فرهنگی شهرها شده است. این موضوع بیشتر نتیجه نگاه صرفا کارکردگرا و اقتصادی است که نگرش فرهنگ‌گرایی در بافت‌های فرسوده را در نظر نمی‌گیرد.
در حالی که می‌توان با استفاده از رویکرد ترکیبی با تلفیق رویکرد کارکردگرا و فرهنگ‌گرا با هدف ارتقا ارزش زمین و بهروه‌وری از آن و حفظ هویت و عناصر فرهنگی و اجتماعی بافت فرسوده، مناسب‌ترین شیوه مداخله در بافت های فرسوده را در نظر گرفت.
در این گزارش از دریچه پنجره‌هایی که روزگاری به شهر هویت می‌دادند و امروز بستری برای آلودگی بصری هستند به شهر تهران نگاه می‌کنیم. این پنجره‌ها می‌توانند توجه به موضوع بافت‌های فرسوده و پیدا کردن راه‌حل‌هایی برای تهدیدهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را نشان بدهند.
