به گزارش هنرآنلاین، فرهاد مهندس‌پور خطاب به گروه‌های راه‌یافته به سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نامه ای منتشر کرد که متن آن بدین شرح است:
"به نام خدا
دوستان و هنرمندان تئاتر ایران، گروه‌های نمایشی راه یافته به جشنواره
جشنواره تئاتر فجر، جشن گفت و گوی تئاتر ایران برای این که بتواند به تعهدات و آرمان‌های خیرخواهانه‌اش دست یابد و برای آنکه بتواند به وظیفه حرفه‌ای، اخلاقی و اجتماعی‌اش عمل کند، بیش از هر چیز به اختیار خلاقانه و اخلاقی و اندیشمندانه و قانونمدار نیاز دارد. همگی میدانیم در برهه‌هایی پیش آمده که دستگاه‌ها یا نهادهایی با گرایش‌های سیاسی و برای نوعی از تسویه حساب یا قدرت‌نمایی، تئاتر را بهانه قرار داده‌اند. این اعمال فشارها اغلب بر بنیان تفسیرها و تعبیرهای شخصی یا گروهی، از یک نمایش یا گاه فیلم و کتاب، آغاز شده و به جریانی علیه افرادی در رده‌ها و جایگاه‌های دیگر انجامیده است. در اینجا بر آن نیستم که به کندوکاو این جریان بپردازم ولی اگر به آن اشاره کردم برای این است که در آستانه سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر چند نکته را یادآور شوم. پیش از هر چیز باید یادآور شوم که تلاش این دوره از جشنواره بر این بوده است تا پذیرای بیشترین گروه‌های نمایشی کشور و دربردارنده گونه‌گون‌ترین فرم‌های نمایشی داخلی و خارجی باشد. آنچه اکنون برای یکایک جامعه تئاتر ایران اهمیت دارد این است که گروه‌های راه یافته با آسایش و فراغت و اطمینان، آثارشان را برای تماشاگران به نمایش بگذارند و بی ترس و واهمه، جشن گفت و گوی فرهنگی خود را بی‌آغازند.
نخست اینکه جشنواره تئاتر فجر، از سویی رویدادی ملی است در بزرگداشت خیزش فرهنگی و مردمی ایران در سال 1357، و از دیگر سو، رویدادی است فرا ملی زیرا این جشنواره یکی از بزرگترین گردهمایی‌های فرهنگی در منطقه و آسیا است که می‌تواند تهران را به قطب فرهنگی و تئاتری این سوی جهان تبدیل کند تا سند فرهنگی زنده‌ای باشد در رد تبلیغات تروریستی گسترده علیه کشورمان.
دوم اینکه بنا بر نص صریح قانون، تنها و تنها نهادی که شورای انقلاب فرهنگی به او اجازه داده تا بر اجرای نمایش ها نظارت داشته باشد، "گروه نظارت و ارزشیابی" اداره کل هنرهای نمایشی است. مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، پارامترهای روشنی را بیان کرده و خطوط قرمز را به نحوی نشان داده که تشخیص آنها به تفسیر و تاویل نیاز ندارد. معنای روشن قانون این است که نمی‌توان با تفسیر و تعبیر به رد و حذف نمایشی پرداخت. از این‌رو هیچ کس حق ندارد تفسیر و حساسیت و تعبیرهایش را ملاک برخورد با تئاتر قرار دهد.
سوم اینکه نمایش‌هایی که در هر جای ایران به صحنه رفته‌اند، مجوز گروه نظارت و ارزیابی داشته‌اند و بدیهی است پذیرفتن شدن این نمایش‌ها در جشنواره، بر اساس همان اجراست و به این ترتیب نیاز به بازبینی و مجوز دوباره ندارد. زیرا نهاد برگزار کننده جشنواره، اداره کل هنرهای نمایشی و انجمن هنرهای نمایشی، خود نهادهای بالادستی گروه نظارت و ارزشیابی‌اند.
چهارم اینکه هنرمندان تئاتر ایران و گروه‌های نمایش در سراسر ایران با دانش و آگاهی اجتماعی به تولید نمایش می‌پردازند و بر این نکته واقف‌اند که جشنواره تئاتر فجر، جشن گفت و گوی مردم با تئاتر و تئاتر با مردم است و این فرصت فرهنگی از همین‌روی مغتنم است تا همه با هم در آن به گفت و گو بنشینیم و سرمایه‌ها و ظرفیت‌های ملی و انسانی مان را مرور کنیم.
پنجم اینکه اداره کل هنرهای نمایشی و گروه نظارت و ارزشیابی به کار خود واردند و ستاد جشنواره تئاتر فجر که از بدنه تئاتر کشورند و به حساسیت‌ها و ضرورت‌های اجتماعی، قانونی و اخلاقی نهاد تئاتر آگاه‌اند، پشتیبان کنش شمایند و بسیار صریح به همه کسانی که نگرانند اعلام می‌کنند که هنرمندان ایران، ستایشگران و پرورش‌دهندگان فرهنگ ایران‌اند و با آگاهی و شادی و خرد، جشنواره هر ساله خود را برپا خواهند داشت.
این‌همه را برشمردم تا گفته باشم که ما با هم، و در یک خانه زندگی می‌کنیم که کشور ماست، جایی که در آن بالیده‌ایم و همه توانمان را هزینه می‌کنیم تا جوانان و نسل‌های آینده در آن ببالند و رفتار و عقلانیت امروز ما، پشتوانه فردای ایران است. کردارهای ما برای حراست از خودمان در این موقعیت‌ها نیست، بلکه برای آن است که جسارت بورزیم و خودمان را برای دیگران، برای هنرمندان و فرهنگ‌پروران و دانش ورزان، هزینه کنیم. امیدوارم از این مجال بیشترین بهره را ببریم.
دبیر سی‌وششمین جشنواره تئاتر فجر
فرهاد مهندس‌پور"