سرویس تئاتر هنرآنلاین: زارا با نام مستعار آرسن، دختر 17 ساله‌ای است که در کودکی پدر و مادر خود را از دست ­داده و سرپرستی آن را مادر بزرگ و سپس یتیم­‌خانه برعهده گرفته‌­اند. اما مدت­ زمانی نمی‌­گذرد که او از یتیم­‌خانه می‌­گریزد و پس از سرگردانی در جامعه با رفقای زیادی آشنا می‌­شود تا این­که مورد تعرض متجاوزی قرار ­می‌­گیرد و از آن پس با لباس مبدل و رفتار و گفتاری پسرانه در اجتماع ظاهر می‌­شود.

او با مشاهده­‌ برنامه تلویزیونی تاک­شو و گفت‌­وگوی مجری این برنامه­ با اینسا، به نشانی‌هایی که اینسا در برنامه اعلام می‌کند، می­‌رود و پس از معرفی خود با نام آرسن، نوه­ اینسا، به صاحب­خانه که آنت است، امکان ورود به منزل می­‌یابد. از آن پس ماجراهایی رمزآلود میان زارا و آنت در مسیر کشف هویت حقیقی­‌شان رخ می‌دهد که به شک و بدبینی هر چه بیشتر آن دو و به ویژه زارا، می‌­انجامد و سرانجام زارا با شلیک گلوله­ اسلحه به سوی آنت، او را می­‌کشد.

آرسن، درامی است از واقعیت­‌های تلخ و گزنده­ جوامع امروزی که از مضامین متعددی چون تنهایی، بی­‌پناهی، خشونت، نفرت، کینه و دشمنی، دروغ­گویی، تجاوز، ناامنی و ... برگرفته شده است.

بنابراین روایت داستان در پیوندی مشترک با مسائل انسان مدرن در جوامع امروزی امکان برقراری ارتباط هرچه بهتر و بیش­تر با مفاهیم اثر را با مخاطب خود برقرار­ می­‌سازد.

تئاتر آرسن با پخش تصاویری از اسلاید ­شو­های کودکان خیابانی به پایان می‌­رسد. 

کارینه خودیکیان، نمایش­نامه‌­نویس ارمنی­‌تبار، نمایش­نامه­ "نوه سفارش دادید؟" یا "آرسن" را در ژانر معمایی نگاشته است. از آن­جا که این ژانر همواره نزد عامه­ مردم از مقبولیت و جذابیت فراوانی برخوردار است، انتخاب خودیکیان از این ژانر برای برقراری ارتباط بیش­تر با مخاطبان، نشان از هوشمندی و درایت اوست.

نمایش­نامه با تصویری از برنامه­ مجری و اینسا از تلویزیون آغاز می‌­شود که مجری درباره­ بی‌تفاوتی، پیری و تنهایی صحبت می­‌کند. موضوعاتی که مختصات دنیای مدرن است و انسان امروز از آن بی‌نصیب نیست. از طرفی، اینسا داستانی را روایت می‌کند که ساخته ذهن اوست و حقیقت ندارد، اما در زندگی واقعی با نام آنت، در دام آن می­‌افتد تا آن­جا که به قتل می­‌رسد و جان خود را از دست می­‌دهد. زارا نیز با نام مستعار آرسن از همان آغاز تا پایان با لباس مبدلی که پوشیده، و در گفتار و رفتار نیز به مانند پسران است، با ادعایی دروغین درباره­ نام مستعار خود که قصد فریبکاری آنت را دارد، تا پایان دروغ می­‌گوید و هرگز هویت خود را افشا نمی‌کند!

در چنین فضای آکنده از دروغ و فریب، شخصیت­‌ها درباره­ یک­دیگر دچار شک و بدبینی‌اند، و این بدبینی تا آن­جا پیش می‌رود که سبب بی­‌تفاوتی و بی‌­اعتنایی میان آن­ها شده و زمینه­ قتل و جنایت را برایشان فراهم می­‌کند.

تئاتر آرسن از اجرایی استیلیزه و بدون حشو و زواید برخوردار است. بهزاد صدیقی، بازنویس و کارگردان توانسته ­است با تحلیل درست از متن، به ارتباط تماتیک هرچه بهتر عناصر درام در اجرا قوت بخشد و البته حضور بازیگران خلاق و باتجربه مانند فرهاد آییش، مائده طهماسبی و آیلار نوشهری در این موفقیت تأثیر بسزایی داشته ­است. زیرا آن­ها توانسته‌‌اند با بیان مسلط و قوی، و بدن آماده خود به خوبی از ایفای نقش خود برآیند و برنقاط قوت اجرا  بیفزایند.

تئاتر آرسن در صحنه­‌پردازی از طراحی مدرن و نمادینی برخوردار است. آینه­‌هایی که اطراف صحنه را پوشانده، تالاری از آینه را تداعی می­‌کند که شخصیت‌­های نمایش در آن محبوس و زندانی شده­‌اند، افزون بر آن­که آینه‌­ها، امکان دید بصری کاملی از زوایای پنهان موقعیت بازیگران در روی صحنه را برای تماشاگران فراهم می­‌آورند و این نیز شگرد خلاقانه­‌ای است که در نوع خود، نوآوری­‌هایی را برای تماشاگر به دنبال دارد. سایر عناصر بصری، از جمله لباس، چهره­‌پردازی، نور و روشنایی و افکت به درستی در حجم و اندازه­ مناسب برای انتقال مفاهیم و درک حسی درست مخاطب از اثر طراحی و اجرا شده‌اند.

در پایان باید گفت تئاتر آرسن، اجرایی ساده و صمیمی از اعتراض دختر جوانی از نسل امروز است که ناخواسته مورد تجاوز و خشونت قرارگرفته و در فضای شک و بدبینی، آکنده از خشم، کینه و دشمنی درصدد انتقام از دنیای پیرامون خود بر آمده است.

نمایش "آرسن" به نویسندگی کارینه خودیکیان، ترجمه آندرانیک خچومیان، بازنویسی و کارگردانی بهزاد صدیقی ساعت 20:45 در تالارقشقایی مجموعه تئاترشهر، با بازی مائده طهماسبی، آیلار نوشهری و با حضور تصویری فرهاد آییش روی صحنه است.

مهبود مهرنوش  استاد دانشگاه  و منتقد و پژوهشگر تئاتر و سینما