سرویس موسیقی هنرآنلاین: ارکستر سمفونیک تهران به رهبری شهرداد روحانی در دومین روز سی و دومین جشنواره موسیقی فجر به اجرای برنامه پرداخت.
بخش اول این برنامه که مازیار ظهیرالدینی به عنوان کنسرت مایستر در آن حضور داشت به اجرای پوئم سمفونی "سرزمین دلاوران" اثر احمد پژمان اختصاص داشت. این اثر که کمتر از دو هفته قبل رونمایی شد به موضوع رشادت آزادگان هشت سال جنگ تحمیلی می‌پردازد.
سمفونی با حضور گروه کر و اجرای مقدمه "به نام خداوند جان و خرد ، کزین برتر اندیشه برنگذرد" آغاز شد. در بخش بعدی ارکستر به آرامی شروع به نواختن کرد و پس از طی یک روند صعودی، تک گویی‌های ابوا توسط ارکستر پاسخ داده می‌شد. حضور پر رنگ سازهای بادی در این بخش گفت و گویی را به وجود آورد که با تکرار یک ملودی و گردش آن در میان سازهای مختلف ادامه یافت.
در موومان سوم باز هم نوای ابوا در فضایی آرام به گوش رسید در حالی که گروه زهی پس زمینه صوتی را ایجاد می‌کردند. فضای ایجاد شده در این بخش خبر از واقعه‌ای نزدیک می‌داد و پس از اوج گرفتن صدای سازها، جمله‌های کوتاه بادی‌ها نفس های از شماره افتاده را تداعی می‌کرد و اوج و فرودهای پیاپی ارکستر، تلاش و تکاپو برای رهایی را نمایان می‌ساخت.
در بخش بعدی طبل و توبا شروعی حماسی را رقم زدند و ارکستر با شور فراوان نواخت تا در فضایی پر هیجان و حماسی، نبردی پیروزمندانه را تصویر کند. در بخش پایانی بادی‌ها و زهی‌ها شاد و سرخوش نواختند و پس از دقایقی با سکوت ارکستر نوبت به دف، تنبک و ضرب زورخانه رسید تا شادی پس از پیروزی را جشن بگیرند. پوئم سمفونی سرزمین دلاوران راوی داستانی ازجنگ، اسارت و پیروزی است که در ساخت آن از موسیقی ایرانی هم استفاده شده است.
بخش دوم اجرای ارکستر سمفونیک با "مارش اسلاو" اثر چایکوفسکی آغاز شد که در ادامه بخش اول برنامه، باز هم فضایی حماسی و پر شور داشت. قطعه بعدی که اجرا شد "پاوان" اثر گابریل فوره آهنگساز فرانسوی بود که در فضایی آرام با پیزیکاتوی زهی‌های بم آغاز شد و پس از آن تک نوازی فلوت و ابوا با پاسخ ویولن‌ها مواجه شد.
پوئم سمفونی "آوای مردگان" اثر کامیل سن سان آهنگساز فرانسوی با تک‌نوازی ویولن مازیار ظهیرالدینی اجرا شد و پس از آن نوبت به "بر فراز کوه سنگی" اثر مودست موسورسکی آهنگساز روس رسید که برگرفته از موسیقی‌های فولکلور و نغمه‌های محلی روسیه است و یکی از معروف‌ترین قطعات او به شمار می‌رود. این قطعه در دهه ۴۰ میلادی در یکی از فیلم‌های دیزنی به کار رفت و پس از آن بسیار معروف شد.
با پایان یافتن این قطعه برنامه کنسرت به پایان رسید اما تشویق‌های مکرر تماشاگران شهرداد روحانی را وادار کرد تا دو بار دبگر به صحنه بازگردد و دو قطعه را به عنوان بیز اجرا کند. ارکستر باز هم مورد تشویق قرار گرفت تا اینکه شهرداد روحانی گفت ما قرار نبود قطعه بیز اجرا کنیم اما آنقدر شما خوبید که دو بار این کار را کردیم و دیگر چیزی برای اجرا نداریم.