تورج شعبانخانی در گفتگو با خبرنگار موسیقی هنرآنلاین با بیان این که از برخی آموزشگاه‌های موسیقی هنرمند تحویل جامعه نمی شود، گفت: برخی از آموزشگاه‌های موسیقی صرفا سیاهی لشگرند و فقط برای کسب در آمد فعالیت می‌کنند. به این ترتیب نمی توان از چنین مراکزی توقع تربیت نیروهای مستعد برای خوانندگی و نوازندگی داشت.

وی ادامه داد: به اعتقاد من اگر کسی استعداد نداشته باشد، هیچ یک از این آموزشگاه‌ها نمی توانند او را یک موزیسین بار بیاورند. یک موزیسین قبل از هر چیز به استعداد و نبوغ احتیاج دارد تا هر چیز دیگری. اگر استعداد در میان نباشد باید قید هنرمند شدن او را زد.

خالق "پروانه من" در ادامه با اشاره به اینکه بعداز استعداد، تحصیلات آکادمیک از اصولی ترین مایحتاج یک موزیسین است، گفت: متاسفانه آموزشگاه‌های موسیقی تمامی مراجعه کنندگان را بی هیچ چون و چرایی ثبت نام می کنند و اصلا برایشان مهم نیست کسی بتواند در رشته ای که می‌خواهد، فعالیت کند یا خیر! فقط برایشان دریافت شهریه و تعداد زیاد هنرجویان مهم است که به در آمد بیشتر منجر می‌شود؛ در صورتی که اگر قبل از ثبت نام از آنها آزمون گرفته شود می توان تشخیص داد که هر یک می تواند در چه رشته‌ای، موسیقی را دنبال کند.

وی افزود: نظارت بر آموزشگاه‌های موسیقی کشور و چگونگی تدریس آنها از اهم واجبات است. اگر این مراکز کار خود را به درستی انجام بدهند می توان به تربیت هنرمندان موسیقی توسط آنها دلخوش بود. ولی کماکان من بر این عقیده‌ام که هیچ آموزشگاهی هنرمند تربیت نمی کند مگر اینکه هنرجو استعداد لازم را برای رشته خود داشته باشد و ضمنا از تمرینهای زیاد و صرف زمان زیاد برای این کار بهره مند شود.

شعبانخانی تصریح کرد: ممکن است کسی استعداد داشته باشد ولی تمرین نداشته باشد و یا برعکس کسی استعداد نداشته باشد و زیاد تمرین کند. همه اینها نهایتا به یکدیگر بستگی دارند و هر یک در واقع نقش خود را ایفا می‌کنند. هر یک از اینها اگر نباشد، دیگری به تنهایی پاسخگو نخواهد بود. تمام این عوامل به هم بستگی دارند و اگر یکی از آنها نباشد پای دیگری می‌لنگد.

این نوازنده در پایان گفت: مسئولان آموزشی کشور قبل از هر چیز به فکر کیفیت آموزشی آموزشگاه‌ها باشند و بر روی آنها نظارت داشته باشند تا بهترین استادان را به کار گیرند و بهترین شکل آموزشی را استفاده کنند. در غیر این صورت در زمینه آموزش موسیقی راه به جایی نخواهیم برد و آموزش موسیقی به بیراهه می‌رود. در چنین شرایطی باید به فکر بود که نیروهای خوبی تربیت شود. نباید از آموزش نا امید بود؛ چرا که از طریق آموزش و تربیت موزیسین است که می‌توان موسیقی را از ورطه فراموشی نجات داد.