سرویس مد و لباس هنرآنلاین: در حالی که طول عمر کوتاه منسوجات و بهخصوص لباس یکی از مشکلات اصلی در نظام صنعتی کنونی است؛ در عرف، آنجایی که بارزترین جلوههای لباس موردتوجه است، اعتقاد بر این است که هیچ لباسی نباید بیش از دو بار پوشیده شود.
بر این اساس، تبلیغات و تکنیکهای بازاریابی با استفاده از عنصر مد موجب شدهاند تا از مطلوبیت پوشاک سابق کاسته شود و این به معنای عدم پایداری و خروج از چرخه مصرفی قبل از به پایان رسیدن کارایی لباس است.
تحقیقات نشان میدهد بهمنظور ایجاد پایداری در حوزه مد و لباس، فرآیند استفاده اهمیت بیشتری دارد و اخیراً گرایش به کار در حوزه مصرفکننده بیشتر شده است.
پژوهش حاضر ضمن بررسی عوامل طرد لباس قبل از به پایان رسیدن عمر فیزیکی آنها، به راهبردهای پایداری با تأکید بر روی عامل ارزشآفرین خدمات برای مصرفکننده خواهد پرداخت. ابتدا لزوم و نیاز به اشتراکگذاری لباس تشریح شده است. سپس چند نمونه خارجی و داخلی بررسیشده و چالشهای موجود برای طراحی نمونه جامع داخلی بررسیشده است.
نتایج مقاله نشان میدهد برای طراحی یک سامانه جامع باید مواردی ازجمله مسائل بهداشتی، زمان و مکان مناسب، نوع و تعداد خدمت، بخشبندی و اولویتهای لباس، شیوههای تبلیغات، روشهای ترغیب و مشارکت کاربر، حلقههای واسطه و بازخورد و اقتضاهای فرهنگی مورد توجه قرار گیرد.
درنهایت مدلی از روند کلی این سامانه خدماتی ارائه شده است. پایداری مبتنی بر ارزشافزوده خدمات اشتراکگذاری لباس میتواند راهکار مناسبی در مرحله استفاده، در شرایط کنونی کشورمان باشد. با تغییر رویکرد جاری "یک کاربر، یک کمد لباس" به رویکرد مطلوب "یک کمد لباس، چند کاربر" میتوان به نیازهای مصرفکننده پاسخی به شیوهای پایدارتر از مدل کسبوکار سنتی داد.
در دهه گذشته، همزمان باعلاقه بسیار زیاد آگاهی از مسائل زیستمحیطی، توسعه پایدار به بخش قابل قبولی از انتخاب شیوه زندگی مردم تبدیلشده است. با این حال، لباسهای پایدار و یا زیستمحیطی بهاندازه دیگر محصولات سازگار با محیطزیست، هنوز تبدیل به بخش جداییناپذیر بازار نشده است. چنانچه از مطب فوق برمیآید، اجماعی در جهان وجود دارد که پایداری در صنعت پوشاک یک موضوع حیاتی است، اما در باب راهبردهای پایداری در صنعت پوشاک کمتر مطالعهای در کشورمان صورت گرفته است.
در مواردی که پذیرش و اقبال جمعی به محصولات پایدار کم باشد این طراحان هستند که باید وارد صحنه شده و به بازتعریف محتوای طراحی در چهار حوزه تفکر طراحی، تولید، مصرف و پس از مصرف دست بزنند. بهمنظور ایجاد پایداری در حوزه مد و لباس، باید توجه داشت فرآیند استفاده و مصرف پوشاک اهمیت بیشتری دارد و یکی از راهکارهای ایجاد پایداری؛ ارزشآفرینی از طریق خدمات است.
مقاله حاضر میکوشد از زاویه دید جدیدی (ارزشآفرینی) به یکی از راهکارهای توسعه پایدار با تأکید بر مرحله مصرف در صنعت مد و لباس بپردازد.
در این مقاله پس از مرور اوضاع کنونی صنعت مد و لباس روی راهکارهای ارزشآفرینی از طریق خدمات مطالعه صورت گرفته است. سپس با تحلیل چند نمونه از سامانه و طرحهای اشتراک لباس داخلی و خارجی، لزوم ایجاد یک سامانه جامع و کاربرمحور بیان شده است. در بخش بعدی چالشها و الزامات طراحی یک سامانه بررسیشده و درنهایت مدل کلی از این سامانه در قالب یک نمودار ارائهشده و پیشنهادهایی بیانشده است.
در این مجال، مقالهای با عنوان "شناسایی الزامات طراحی سامانه اشتراکگذاری لباس" نوشته اعظم نعمتی و زهرا اکبرزاده نیاکی منتشر میشود تا بیشازپیش با نمونههایی از سامانه و طرحهای اشتراک لباس داخلی و خارجی آشنا شوید.