به گزارش هنر آنلاین به نقل از ال پایس، هیات داوران جایزه معتبر ادبی فورمنتور اسپانیا با توجه به تسلط پاسکال کینیار در تبارشناسی اندیشه ادبی وبه دلیل مهارتی که در حل غیرمنتظره‌ترین ابعاد نویسندگی دارد از وی به عنوان برنده خود در سال ۲۰۲۳ یاد کردند.
به گفته هیات داوران آثار گسترده این نویسنده فرانسوی خارج از مرزهای متن‌های دیکته شده در زمان خلق شده‌اند و تسلط کامل وی بر زبانی انعطاف‌پذیر و نافذ را عرضه می‌کنند. در بسیاری از کتاب‌های وی دانش خیرکننده و انرژی خلاقانه نشان دهنده ترکیبی از میراث یونانی‌لاتین قرون وسطی و باروک، تفکر شرقی و فلسفه غرب است که ابداعی عظیم در ادبیات جهانی به جای می‌گذارد.
شخصیت‌هایی که این نویسنده در آثارش می‌آفریند شخصیت‌هایی گریزان و پیچیده و در عین حال متراکم و محو هستند که ظریف‌ترین اعماق روان‌شناختی شخصیت انسان را بیان می‌کنند. پاسکال کینیار به عنوان یک نویسنده کالت، این فرصت را در اختیار خوانندگان خود می‌گذارد تا امکانات ضمنی زبان را نیز بشناسند.
در همین حال کلیدهای موسیقایی که در آثار او وجود دارد اجازه می‌دهد تا خواندن کتاب‌های وی تفسیرپذیر و کامل شود. از اینجاست که یک همدستی منحصربه‌فرد، سخت‌گیرانه و شدید از سوی نویسنده به خوانندگانش ارایه می‌شود. هیات داوران همچنین تاکید کرده است: ریشه‌شناسی در آثار این نویسنده به‌عنوان باستان‌شناسی روح و به‌عنوان پرده‌برداری از معنای نهفته، نه خسته و نه صرف شده خود را بروز و در همین حال پیوسته بر قدرت کلمه گواهی می‌دهد. برای همه اینها و به دلیل میراث‌های متافیزیکی، انسان‌شناسی، تاریخی، هنری و فلسفی، و به دلیل تلاش او در زمینه معماهای ادبی روح انسانی، هیات داوران جایزه فورمنتور ۲۰۲۳ به این نویسنده فرانسوی تعلق می‌گیرد.
پاسکال کینیار سال ۱۹۴۸ در ورنویل سور-آور فرانسه در خانواده‌ای از موسیقی‌دان‌ها و متخصصان ادبیات کلاسیک به دنیا آمد. وقتی نوجوان بود، ذائقه‌اش به موسیقی، زبان لاتین، یونانی، مطالعات ریشه شناسی و ادبیات متمایل بود. وی سال ۱۹۶۸ فلسفه را در نانتر نزد امانوئل لویناس، ژان فرانسوا لیوتار و پل ریکور آموخت. او برای انتشارات گالیمار کار کرد و سمت‌های مختلفی داشت تا اینکه تصمیم گرفت همه وقتش را صرف نویسندگی کند.
وی نویسنده بیش از هفتاد اثر از جمله «تالار وورتمبرگ» (۱۹۸۶)، «همه صبح‌های دنیا» (۱۹۹۱، اقتباس شده برای فیلم توسط آلن کورنو)، «تراسی در رم» (۲۰۰۰، برنده جایزه بزرگ رمان آکادمی فرانسه)، «ویلا آمالیا» (۲۰۰۶، برنده جایزه بزرگ ژان جیونو)، «سایه‌های سرگردان» (۲۰۰۲ برنده جایزه گنکور)، «همبستگی‌های مرموز» (۲۰۱۱)، «اشک‌ها» (۲۰۱۶) و «عشق به دریا» (۲۰۲۲) است. وی همچنین مقاله‌ها و کتاب‌های غیرداستانی متعددی نوشته که در آنها داستان با تأمل آمیخته شده است. «رساله‌های کوچک» و «آخرین پادشاهی» از آن جمله هستند.
سال ۲۰۱۹، پاسکال کینیار برای مجموعه آثارش برنده جایزه مارگریت یورسنار شد و برای تاثیرش در اشاعه هنر و ادبیات در فرانسه و سراسر جهان، جوایز افتخاری فرانسوی متعددی گرفته که شامل: عنوان شوالیه در سال ۱۹۹۵، سال ۲۰۱۲ کسب عنوان افسر لژیون دونور و سال ۲۰۱۶ عنوان فرمانده می‌شود. وی در پاریس زندگی می کند.
این جایزه که در دهه ۱۹۶۰ تا سال ۱۹۶۷ اهدا می‌شد پس از وقفه‌ای طولانی از سال ۲۰۱۱ دوباره اهدا می‌شود. نام این جایزه از شهر فورمنتور در مایورکای اسپانیا گرفته شده که در گردهمایی‌های ادبی جایگاهی ویژه داشته است. کارلوس فوئنتس در سال ۲۰۱۱، خوان گویتیسولو در سال ۲۰۱۲، خاویر ماریاس در سال ۲۰۱۳، میرکای کارتاریسکو در سال ۲۰۱۸، آنی ارنو در سال ۲۰۱۹ و لودمیلا اولیتسکایا در سال ۲۰۲۲ این جایزه ۵۰ هزار یورویی را دریافت کرده‌اند.
از پاسکال کینیار رمان‌های «تراسی در رم» در سال ۱۳۹۰، «همه صبح‌های دنیا» در سال ۱۳۹۰ و «مادلن در زیباترین صبح جهان» در سال ۱۳۹۴ به فارسی ترجمه شده است.