سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: حسین کاظم‌زاده معروف به ایرانشهر از نویسندگان، پژوهشگران و روزنامه نگاران ایرانی در بیستم دی ماه سال 1262 در تبریز به دنیا آمد و به سال 1340 در سوئیس درگذشت. از آنجایی که کاظم زاده در سال‌های 1301 تا 1306 دست به انتشار نشریه‌ای با عنوان ایرانشهر زده بود، او را با همین نام می‌شناختند.
کاظم زاده در استانبول انجمنی مخفی به نام "انجمن برادران ایرانی" را برای پیشبرد جنبش مشروطه پایه‌گذاری کرد و از سال ۱۳۱۵ خورشیدی در روستای دگرسهایم ایالت سنت گالن سوییس به تألیف و نگارش کتاب‌های گوناگون پرداخت. از آثار او می‌توان به "اصول اساسی فن تربیت"، "راه نو در سیر نژاد نو"، "راه نو در تعلیم وتربیت"، "رهبر نژاد نو"، "شرح زندگانی زرتشت"، "شرح زندگانی پیامبر اسلام" و "شرح حال و آثار مولانا" اشاره کرد.
دکتر کارن خانلری درباره او می‌نویسد: کاظم زاده به زبان‌های فرانسه، آلمانی، ترکی و انگلیسی آشنایی داشت و در دانشکده‌های حقوق استانبول و بلژیک و دانشگاه سوربن تحصیل کرده بود و مدتی نیز در دانشگاه کمبریج، در سمت معاون ادوارد براون، خاورشناس معروف، به تدریس زبان فارسی اشتغال داشت.
کاظم زاده در یکی از مقالات خود، که در واقع دیباچه رساله وی به نام "معارف در عثمانی" است و آن را در بخش اجتماعی نشریه ایرانشهر، در 1302ش (1924م) به چاپ رسانده، با طبع ادبی خاص خود، به تحلیل عثمانی 1917م و جمهوری نوپای ترکیه و مقایسه آن با عثمانی1910م پرداخته. وی، که برای رسیدن به جمع‌بندی و استنتاج‌های نهایی به مشاهدات عینی خود بسنده نکرده و به بررسی دقیق اندیشه‌های سیاسی ایدئولوگ‌های پان‌ترکیست معاصر پرداخته و مطبوعات دوره حکومت حزب اتحاد و ترقی (1908ـ 1918م) و دوره تشکیل جمهوری ترکیه (1923م به بعد) را مورد ارزیابی قرار داده، می‌گوید:
"ژونترک‌ها [ترک‌های جوان، حزب اتحاد و ترقی] می‌خواهند آخرین پایه افکار غرب را در خصوص سیاستی که بر انگیخته قرن‌های گذشته تاریخ است در مملکت خود بلند کنند و این عبارت از ملیت است. ژونترک‌ها به خوبی فهمیده‌اند که دوره سیاست مذهبی و موازنه دولی و حدود جغرافیایی گذشته است و از این پس هستی و استقلال اقوام برروی اساس ملیت و اقتصاد گذاشته خواهد شد... . اینک آنچه را که لازمه این سیاست است به دست می‌آورند، زمینه را برای پرورش دادن این سیاست حاضر می‌کنند و شرایط آن را فراهم می‌سازند... . در هر یک از رشته‌های اداری و اقتصادی و سیاسی و جز آن روح این سیاست را می‌دمند! و زنده نگاه می‌دارند."
کاظم‌زاده نشریه ایرانشهر را با همکاری ابراهیم پور داوود در برلین نیز منتشر می‌کرد. اولین شماره این مجله در این بلاد به تاریخ ۲۲ ژوئن ۱۹۱۹ بود. گفته می‌شود حسین کاظم‌زاده در اواخر عمر در سوییس به مسائل باطنی روی آورد و به نوشته شهبازی به سمت انجمن تئوسوفی گرایش پیدا کرد. این مسئله در آثار پایانی دوره زندگانی‌اش نیز دیده می‌شود. سه کتاب "اسرار هبوط آدم و حوا و قصه بهشت و کیمیای حقیقی"، "مناجات باطنی" و همین طور "تداوی روحی" گرایش غیرمادی کاظم زاده به جهان پیرامونش را آشکار می‌کند.