با بازار EFM در حاشیه جشنواره برلین آغاز می‌کنیم، جایی که هر ساله سانس‌های بی‌شماری از محصولات مختلف رسانه‌ای اعم از فیلم و سریال و انیمیشن برای بازدیدکنندگان پخش می‌شود تا آنها اثر مورد نظر خود را دیده و پسندیده و برای کشورشان بخرند. اینجا مکانی مناسب برای اثرگذاری است و عده‌ای از هنرمندان روی پله‌های جلوی ساختمان اصلی اکران فیلم‌ها با لباس‌های قرمز به رنگ خون و پلاکاردی که روی آن نوشته بودند «به فرش قرمز خوش آمدید» دراز کشیدند و از پنجره‌های ساختمان هم بنرهای طرفداری از مردم فلسطین را آویزان کردند.
دنیس رو، مدیر بازار فیلم اروپایی (EFM) که امسال برای آخرین بار در این سمت بود، در این باره گفت: ۲۰ نفری که در این اقدام شرکت کردند، همگی دارای کارت معتبر و افراد وابسته به مراسم بودند و شرکت‌کنندگان در بازار هم با شعار دادن خود به معترضان پیوستند و با مردم غزه ابراز همدردی کردند. این تجمع پس از حدود ۱۵ دقیقه متوقف شد و هیچ خطر یا مزاحمتی برای غرفه‌داران ایجاد نشد.
تشویق فلسطین به جای برنده جشنواره
مورد بعدی سی‌ونهمین مراسم اهدای جشنواره ایندیپندنت اسپیریت بریتانیا بود که با اعتراض حامیان فلسطین و شعارهای ضد صهیونیستی دچار اختلال شد.
براساس گزارش ورایتی، هنگامی که جیم گافیگان بازیگر امریکایی، خواست تا جایزه بهترین فیلم را اهدا کند، فرد معترضی شروع به فریاد زدن کرد و با بلندگو، شعارهایی ضدصهیونیستی داد. این موضوع باعث ایجاد هرج و مرج در بین حاضران مراسم شد، البته بسیاری از هنرمندان از اعتراض این فرد استقبال کردند و هنگام دریافت جوایز و یا اهدای جوایز به هنرمندان دیگر گفتند: این فرد در حال استفاده از حق خود برای آزادی بیان است.
حضار نیز با فریاد «آتش‌بس فوری! غزه را آزاد کنید» خواستار آتش‌بس فوری در جنگ غزه شدند و برای حمایت از مردم فلسطین، اقدام فرد معترض و هنرمندان روی سن را تأیید کردند.
مورد سوم
دستگیری هانتر شیفر بازیگر سریال ایفوریا است که همزمان با ورود جو بایدن به ساختمان مرکزی شبکه ان بی‌سی در منهتن، روی داد. شیفر و صدها معترض یهودی دیگر، تجمعی اعتراضی برگزار کردند و در شعارهای خود خواستار آتش‌بس در غزه شدند. براساس گزارش نشریه انگلیسی گاردین، این گروه از معترضان تحت عنوان «صدای یهود برای صلح» فعالیت می‌کنند.
هانتر شیفر و صدها معترض دیگر با پوشیدن تیشرت‌های مشکی حاوی شعار «آتش‌بس فوری»، «به اسم ما نه» و «غزه باید زنده بماند» شعار سر دادند. با توجه به تصاویر منتشر شده، شیفر با خطاب قرار دادن بایدن، پلاکاردی در دست گرفته بود که روی آن نوشته شده بود: «یهودی‌ها به بایدن: از تجهیز نسل‌کشی دست بکش». البته مبنای این شعار، اعتراض یهودی‌ها به جنایات رژیم صهیونیستی به بهانه محافظت از افراد یهودی است.
و اما مورد آخر، وقتی است که صهیونیست‌ها حتی به هم‌کیشان خود هم رحم نمی‌‌کنند.
دو کارگردان از چهار کارگردان فیلم مستند «سرزمین دیگری نیست»، یعنی یووال آبراهام و بازل آدرا، هنگامی که برای اهدای جوایز در مراسم اختتامیه در کاخ برلیناله پس از برنده شدن جایزه بهترین مستند برای فیلم‌شان روی صحنه رفته بودند، به جنگ در غزه اعتراض کردند. اما این اعتراض برای گوینده آن یعنی یووال آبراهام تبعات سختی در پی داشت.
آبراهام در پستی در ایکس (توئیتر سابق) نوشت که تهدید به مرگ و مجبور به لغو پرواز خود به اسرائیل شده است. آبراهام نوشت: این پس از آن اتفاق افتاد که رسانه‌های اسرائیلی و سیاستمداران آلمانی سخنرانی مرا در مراسم اختتامیه برلیناله که در آن خواهان برابری بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها، آتش‌بس و پایان آپارتاید بودم، «یهودستیزی» نامیدند. وی افزود: سوءاستفاده وحشتناک آلمانی‌ها از این کلمه، نه تنها برای ساکت کردن فلسطینی‌ها، بلکه برای ساکت کردن اسرائیلی‌هایی مانند من است که از آتش‌بسی که به کشتار غزه پایان می‌دهد و اجازه آزادی گروگان‌های اسرائیلی را فراهم می‌کند، حمایت می‌کنند. آنها با استفاده نا‌بجا از کلمه یهودی‌ستیزی که معنادار است، جان یهودیان را در سراسر جهان به خطر می‌اندازند. «سرزمین دیگری نیست» درباره تلاش‌های رژیم صهیونیستی برای اخراج فلسطینی‌ها در ماسافر یاتا، روستایی در کرانه باختری اشغالی است. این مستند در بخش جنبی پانورامای برلین به نمایش درآمد و جایزه بهترین فیلم مستند را از سوی تماشاگران دریافت کرد.
بازل آدرا دیگر کارگردان این مستند که فلسطینی است در کنار آبراهام در مراسم اختتامیه برلیناله از افراد قدرتمند آن جمع خواستند که خواستار آتش‌بس در غزه و توقف اشغال کرانه باختری توسط رژیم صهیونیستی شوند.
با اینکه دو مورد آخر بیشتر نگران جان یهودیان بودند تا ملت فلسطین اما همین که حس بشردوستی خود را بدون ریا ابراز کردند قابل احترام است، اما متأسفانه به قول آن خبرنگار فلسطینی که در توئیتی نوشته بود: «به خدای بزرگ قسم می‌خورم که مردم از گرسنگی در غزه در خیابان‌ها افتاده‌اند. تعداد کشته‌های بی‌گناه فلسطینی ۳۰ هزار را رد کرد و توحش و آپارتاید و جنایت هنوز ادامه دارد و جامعه روشنفکری در ایران هنوز در سکوت مرگبارش دست و پا می‌زند که نکند در یک موضع با جمهوری اسلامی هم‌نظر شود. چه عاقبت هولناکی»، هنوز اغلب هنرمندان مسلمان شرقی چنین غیرت و انسانیتی را از خود نشان نداده‌‌اند.
مریم اسدزاده- نویسنده و پژوهشگر