گروه سینمایی هنرآنلاین: فیلم سینمایی «دشت خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی و بازی علی باقری، فرخ نعمتی و مهدیه نساج به شرایط دشوار کاری و روابط انسانی پیچیده چند خانواده می‌پردازد که در یک محیط کارگری زندگی می‌کنند. این فیلم که تاکنون در جشنواره‌های بین‌المللی متعدد حضور یافته و جوایز مهمی را از آن خود کرده، در بخش جشنواره جشنواره‌های سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درمی‌آید.
بهرامی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره حضور این فیلم در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: جشنواره فیلم فجر و جشنواره فجر جهانی در ایران، مهم‌تر از هر جشنواره دیگری هستند، چون اولین جایی که با مخاطب داخلی آثار می‌توانند ارتباط برقرار کنند این دو جشنواره است. دوست داشتم «دشت خاموش» قبل از حضور در جشنواره ونیز در جشنواره‌های ایران دیده می‌شد و با مخاطب ایرانی فیلم را می‌دیدم که این اتفاق رخ نداد و حالا این فرصت را مغتنم می‌شمرم و از آن استفاده می‌کنم.
او در ادامه درباره برگزاری جشنواره در دوران کرونا اظهار کرد: عده‌ای، مخاطب را از سالن سینما به عمد یا غیرعمد ترسانده‌اند در حالی که مکان‌های دیگر مانند اتوبوس‌ها، مترو، فروشگاه‌ها، سالن‌های غذاخوری همه باز هستند و مردم در آن‌ها تردد دارند. تماشاگران باید بدانند که اینطور نیست که در سالن سینما اگر حضور داشته باشند کرونا احتمال ابتلا به کرونا در آنجا بالاست، به این دلیل که همه ماسک می‌زنند و پروتکل‌های بهداشتی نیز رعایت می‌شوند. باید بدانیم که سینما بخشی از نیاز مردم است و وقتی این نیاز از مردم گرفته شود، چیزهای دیگر جایگزین می‌شوند. امیدوارم جشنواره جهانی باعث شود مردم با سینما آشتی کنند.
این کارگردان سینما همچنین با اشاره به این که در اکثر جشنواره‌های درجه الف دنیا آثار سینمای ایران پای ثابت هستند، بیان کرد: ما شاید جزو جشنواره‌های درجه الف دنیا نباشیم، اما قطعا جزو جشنواره‌های خوب هستیم. اگر به محتوا و جوایز سینمای ایران نگاه کنیم می‌بینیم که جشنواره‌ای نیست که بدون فیلم ایرانی برگزار شود و این نشان از قدرت و اهمیت سینمای ایران دارد. جشنواره جهانی نیز به همین شکل است، تنها مشکل ما این است که به دلیل قوانین دست و پاگیری مانند سانسور نمی‌توانیم از حضور همه آثار مهم جهان بهره‌مند شویم و این باعث می‌شود کسانی که انتخاب فیلم را برعهده دارند، دستشان بسته باشد. ما بسیاری از آثار را نمی‌توانیم در جشنواره جهانی داشته باشیم چون برخورد بازی با فیلم‌های روز دنیا نمی‌توانیم داشته باشیم و به همین دلیل نیز از سطح پایین‌تری نسبت به جشنواره‌های جهانی معتبر برخوردار هستیم.
بهرامی در ادامه درباره چگونگی پرورش ایده این فیلم و داستان «دشت خاموش» بیان کرد: پدر من از کارگران صنعتی بود و از نزدیک با زندگی کارگری آشنا بودم. دوست داشتم اگر روزی فیلمساز شدم درباره زندگی کارگران فیلم بسازم. پس از رفتن به دانشگاه چند فیلم کوتاه ساختم و بعد از آن نیز فیلم "پناه" و احساس کردم الان زمان آن فرا رسیده است که به این موضوع بپردازم، از همین رو فیلم "دشت خاموش" شکل گرفت.
او درباره نگارش فیلمنامه کار گفت: از روزی که کار شروع شد یک سال و نیم تحقیق و بررسی آن زمان برد و من بالای 600 کوره‌پزخانه را به شکل کتابخانه‌ای مورد بررسی قرار دادم و حدود 140 کوره فعال و خاموش در چند استان ایران ازجمله تهران، البرز، قزوین، خراسان رضوی را از نزدیک دیدم و با افرادی که در آنجا فعال بودند صحبت کردم. حدود هشت ماه نیز نگارش فیلمنامه طول کشید.
بهرامی در ادامه صحبت‌هایش درباره مابه‌ازای بیرونی کاراکترها گفت: منصفانه 50-50 است. یعنی کاراکترها همین افرادی هستند که در کوره‌ها مشغول کارند، اما من نگاه خودم را نیز دخیل کردم چرا که قرار نبود مستند بسازم. شما مستند را بی‌واسطه می‌سازید، اما در کار داستانی شما دخیل هستید و نمایش، ایدئولوژی و تفکرتان را به آنچه دیده‌اید و واقعیت است اضافه می‌کنید. درواقع فیلم چیدمانی است از واقعیتی که در کوره‌ها وجود دارد تا حقیقت قابل گفتن باشد و مابقی نگاه من فیلمساز است.
او در ادامه در توضیح میزان تمرینی که بازیگران برای این فیلم داشتند، اظهار کرد: ما ساعت‌ها و روزها بازیگران را بدون دوربین به کوره‌پز خانه بردیم و آن‌ها آنجا ساعت‌ها مانند یک کارگر کار کردند و از نزدیک در محیط قرار گرفتند.
کارگردان «دشت خاموش» در خاتمه عنوان کرد: این فیلم تاکنون در بیش از 27 جشنواره جهانی شرکت کرده و توانسته با مردم دنیا ارتباط برقرار کند، خوشحالم که مخاطب ایرانی نیز فیلم را می‌بیند و امیدوارم از تماشای آن راضی باشد.