سرویس سینمایی هنرآنلاین: ژان-کلود کریر فیلمنامه‌نویس و رمان‌نویس پرکار فرانسوی که چهار بار نامزد اسکار شد، روز دوشنبه در خانه خود در پاریس درگذشت. او ۸۹ ساله بود.
خانواده کریر به خبرگزاری فرانسه اعلام کرد که او به دلایل طبیعی از دنیا رفت.
کریر متولد سال ۱۹۳۱ بود. او کار خود را با رمان‌نویسی شروع کرد و از طریق پی‌یر اته کمدین و فیلمساز فرانسوی با فیلمنامه‌نویسی آشنا شد. این دو سال ۱۹۶۳ برای «سالگرد شاد» برنده جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه شدند.
کریر سپس حدود دو دهه با لوییس بونوئل فیلمساز اسپانیایی همکاری کرد و برای فیلمنامه فیلم‌های «جذابیت پنهان بورژوازی» و «میل مبهم هوس» نامزد اسکار شد. او برای «سبکی تحمل‌ناپذیر هستی» به کارگردانی فیلیپ کافمن برای چهارمین بار نامزد اسکار شد.
او در فیلم‌های «خاطرات یک مستخدمه» (۱۹۶۴)، «بل دو ژور» (۱۹۶۷)، «راه شیری» (۱۹۶۹) و «شبح آزادی» (۱۹۷۴) نیز با بونوئل همکاری کرد.
علاقه اصلی کریر اقتباس از ادبیات بود و بیشتر کارگردان‌هایی که دوست داشتند از مشهورترین داستان‌های تاریخ ادبیات اقتباس کنند به سراغ او می‌رفتند. مشهورترین اقتباس او از رمان «بار هستی» نوشته میلان کوندرا است که مبنای ساخت فیلم «سبکی تحمل‌ناپذیر هستی» شد. کریر در سال ۱۹۷۹ از روی کتاب «طبل حلبی» نوشته گونتر گراس فیلمنامه‌ای نوشت که فولکر شلوندورف کارگردان آلمانی آن را ساخت و فیلم او برنده اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد.
کریر همچنین با فیلمسازانی چون آندری وایدا («دانتون»)، ژان-لوک گدار («هر کس برای خودش») و میلوش فورمن (اشباح گویا») همکاری کرد. ناگیسا اوشیما، برتران تاورنیه، ژان-پل راپنو و پاتریس شرو از دیگر سینماگرانی هستند که کریر با آن‌ها کار کرد.
او در ۲۰۱۴ و در ششمین دوره جوایز سالانه هیئت رئیسه آکادمی علوم و هنرهای سینمایی جایزه اسکار افتخاری دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۶ نیز جایزه یک عمر دستاورد آکادمی فیلم اروپا را گرفت.
همسر کریر، نهال تجدد نویسنده ایرانی و دختر مهین تجدد یکی از پیشتازان عرصه نمایشنامه‌نویسی در ایران است. او و همسرش هر چند سال یک بار به ایران سفر می‌کردند.
کریر نمایشنامه‌ای نیز با اقتباس از «منطق‌الطیر» عطار نوشت که پیتر بروک کارگردان بریتانیایی به صحنه برد. نمایشنامه کریر به نام «مجمع مرغان» به ترجمه داریوش مؤدبیان به فارسی منتشر شد. کریر به‌عنوان دراماتورژ در نمایش‌های متعدد دیگری با بروک کار کرد.
او در آبان ۱۳۹۸ در موزه سینما در تهران یک کارگاه آموزشی با عنوان «بیان و زبان در سینما» برگزار کرد.
کریر در این کارگاه با اشاره به ۲۰ سال همکاری خود با لوییس بونوئل به هنرجویان گفت: بونوئل ۳۱ سال از من بزرگ‌تر بود و امروز دختر من به بازماندگان و نوادگان او تدریس می‌کند. توصیه من این است که در هر حرفه‌ای با هر فیلمسازی در هر سطحی همکاری کردید در کار به‌هیچ‌عنوان تعارف نداشته باشید و کوتاه نیایید. رابطه من با او این‌گونه نبود که چون او لوئیس بونوئل بود و شناخته‌شده، پس من باید هرچه او می‌گوید انجام دهم و تائید کنم.