به گزارش هنرآنلاین، مراسم بزرگداشت سیروس ابراهیم‌زاده، کیانوش عیاری، حسین علیزاده و محمدحسن خوشنویس در نوزدهمین جشن بزرگ سینمای ایران عصر روز گذشته ۱۹ شهریورماه در تالار ایوان شمس برگزار شد.
در این مراسم که به دلیل ازدحام جمعیت با اندکی بی‌نظمی برگزار شد، هارون یشایایی به‌عنوان دبیر و رئیس نوزدهمین جشن بزرگ سینما گفت: ما صدسال است که سینمای ملی داریم و حالا روز ملی سینما داریم و من در آستانه روز ملی سینما این روز را به همه دست‌اندرکاران سینما تبریک می‌گویم. هنرمندان هستند که هنر را بالنده و ما را از ارزش‌های هنری آگاه می‌کنند. اگر ادبیات فارسی شکل گرفت و الآن به حیات خود ادامه می‌دهد به خاطر حافظ و سعدی است. اگر سینمای ما این افتخار را دارد که از ونیز و کن و اسکار جایزه می‌گیرد به خاطر افرادی است که در این زمینه زحمت‌کشیده‌اند.
وی افزود: خانه سینما از این افراد همواره قدردانی کرده است زیرا اگر بقیه سعی می‌کنند ایران هراسی را ترویج کنند سینماگران سعی می‌کنند از فرهنگ ملی حفاظت کند.
رئیس جشن بزرگ سینمای ایران درباره چهره‌هایی که امشب تجلیل می‌شوند، گفت: کیانوش عیاری روزهای سخت سینمای ایران را گذرانده است و حسین علیزاده هم بسیار برای سینمای ایران زحمت‌کشیده است.
در ادامه کلیپی از سیروس ابراهیم‌زاده پخش شد و اولین بخش از نکوداشت‌ها به وی اختصاص یافت.
این راه سخت بی‌اجر و مواجب نمی‌ماند
سیروس الوند با حضور روی سن و برای تجلیل از سیروس ابراهیم‌زاده گفت: سیروس ابراهیم‌زاده برای نسلی است که باسواد بودند؛ نه اینکه نسل الآن باسواد نباشند اما آن نسل حس می‌کردند سواد احتیاج است. این موضوع در همه زمینه‌ها وجود داشت و ابراهیم‌زاده در همه زمینه‌ها فعال بود، او خیلی در کار رفیق است و انرژی زیادی در طول کار می‌دهد.
سپس ایرج پارسی نژاد از دوستان سیروس ابراهیم‌زاده بیان کرد: از زمان دانشگاه باهم بودیم و از همان زمان علاقه او به آموختن زیاد بود. ما نسلی بودیم که کتاب می‌خواندیم و کارهای هنری زیادی می‌کردیم. ما در آن دوران درباره سینما، نقاشی و ... بحث می‌کردیم. من بازی او را در نمایش‌های مختلف به یاد دارم و یکی از ویژگی‌های ابراهیم‌زاده این بود که از کار نوشتن هم غافل نبود. من خوشحالم که امشب البته با تأخیر از این دوست بادانش و باشعور قدردانی می‌شود.
تورج منصوری نیز در سخنانی اظهار کرد: سینمای ما مثل تیر دانشی است که از متن جامعه شلیک‌شده و این تیر نوکی دارد و به‌جاهای مختلف می‌رود، نوک این پیکان کارگردانان خوب است که در دنیا می‌درخشند. سیروس ابراهیم‌زاده فردی است که هم به سواد مجهز است هم متین است. افرادی مثل سیروس ابراهیم‌زاده توشه این کار را فراهم می‌کنند.
سیروس ابراهیم‌زاده نیز طی سخنانی بیان کرد: از همه شما تشکر می‌کنم البته تواضع نمی‌کنم که بگویم شایسته الطاف شما نیستم چون می‌گویند پشت تواضع زیاد، تفرعن زیادی وجود دارد، بنابراین واژه‌های لازم را پیدا نمی‌کنم که بگویم چقدر خوشحالم. این شادی‌ها ارزشمند است چون نسل جوانی که خواهد آمد و در حال حاضر حضور دارند مطمئن می‌شوند این راه سخت بی‌اجر و مواجب نمی‌ماند. همچنین این تجلیل‌ها برای کسی که تجلیل می‌شود فرصتی می‌دهد به گذشته خود و افت‌وخیزهای زندگی‌اش نگاه کند و درس‌های واپسین زندگی را فرابگیرد.
وی افزود: من مفتخرم که در عصری توانستم هنوز زنده بمانم که سینما پرچم‌دار بازشناسی فرهنگ غنی و تاریخ زندگی اجتماعی است. در حال حاضر کمتر جشنواره‌ای وجود دارد که یک ایرانی در آن نباشد و تاریخ معاصر ازاین‌جهت وامدار سینما است.
سپس علی دهکردی از سوی انجمن بازیگران لوح یادبودی به سیروس ابراهیم‌زاده تقدیم کرد. گروه موسیقی پالت نیز قطعه‌ای را برای او اجرا کردند.
فرهنگ در جهان بر اساس تصویر است
در ادامه مراسم برای تجلیل از محمدحسن خوشنویس مدیر پیشین فیلم‌خانه ملی، فخرالدین انوار، سید محمد بهشتی، فاطمه معتمدآریا و بهرام دهقانی روی صحنه آمدند و درباره محمدحسین خوشنویس جملاتی را بیان کردند. سپس خوشنویس روی صحنه آمد و تندیس سیف‌الله داد به او اهدا شد.
سید محمد بهشتی گفت: آقای خوشنویس یکی از لنگرهای فرهنگ و هنر ما در دوره‌های مختلف بوده است و از خانه سینما تشکر می‌کنم که برای دقایقی این لنگر را از آب بیرون کشیده است تا پاس داشته شود.
سپس خوشنویس ضمن تشکر از برگزاری این مراسم اظهار کرد: غیرممکن است کسی در یک امر فرهنگی فعالیت کند و مدعی باشد که خودش به‌تنهایی همه کارها را کرده است بنابراین من هم کار فرهنگی را به همراه خانواده‌ام انجام داده‌ام، البته در فیلم‌خانه ملی همه همکارانم همدلانه درباره این میراث فرهنگی فکر می‌کردیم. به‌طورکلی فرهنگ در جهان بر اساس تصویر است نمی‌توان از فرهنگ صحبت کرد و بحث تصویر وجود نداشته باشد، کسانی که در عرصه تصویرگری فعالیت می‌کنند مسئله بزرگی بر دوششان است، ضمن اینکه کار فرهنگی یک امر مستمر و برای همه عمر است، نمی‌شود آن را رها کرد.
وی عنوان کرد: یک فرد فرهنگی باید تاریخ اجتماعی، اقتصادی، تاریخی و ... سرزمین خود را در هر حرفه‌ای که است بشناسد. یک فرد فرهنگی نباید هیچ امیدی به دولت‌ها داشته باشد. کدام مدیر دولتی در این شان قرارگرفته که از یک فرد فرهنگی تجلیل کند؟ تعداد این مدیران بسیار اندک بوده است، توصیه من این است که این چند ویژگی را در نظر داشته باشیم و فرصت سازی کنیم، باید یاد بگیریم فرصت‌ها را بشناسیم و بسازیم.
با دو فیلم توقیفی و سینه تیرخورده تقدیر می‌شوم
سپس علیرضا داوود نژاد، حسن فتحی، مرتضی رزاق کریمی و فرشته طائرپور برای تجلیل از کیانوش عیاری روی صحنه آمدند و از وی تقدیر کردند.
در این بخش علیرضا داوود نژاد گفت: امروز مصاحبه‌ای از کیانوش عیاری در ایسنا خواندم که تابه‌حال چنین چیزی از او ندیده بودم. از رنج‌هایی که کشیده گفته بود و اینکه دلش به چیزی خوش نیست. این برای من که در تمام این سال‌ها او را دنبال کرده بودم بسیار غم‌انگیز بود و فکر کردم امشب به او بگویم سرگذشت تو، سرگذشت و سرنوشت سینما است.
وی بابیان اینکه سینما به ما یاد می‌دهد که چگونه جهان را در یک قاب ببریم و چطور این هنر به جزییات و کلیات می‌پردازد، اضافه کرد: این سینما پیش رفته تا اینکه شما آقای عیاری بیایی و بگویی که می‌خواهی زندگی را بازنمایی کنم. درحالی‌که کمپانی‌ها و جریان‌های اقتصادی وارد عرصه شده و در این بازنمایی تأثیر می‌گذارد. پس فیلم‌سازی که به دنبال واقعیت باشد با بحران روبرو می‌شود.
او خطاب به عیاری گفت: آن‌هایی که ابتدا برای راه‌اندازی تشکیلات سینما مسئولیت داشتند، براین بارو بودند که سینما را حفظ کنند و سراغ استعدادهای درخشان رفتند و این‌طور بود که تو با همان نگاه حقیقت‌جو به سینما آمدی اما دیری نپایید که ترکه‌های خیس آمدند و کانون‌های قدرت شکل گرفتند و گفتند انعکاس صادقانه یعنی چه؟ و از همین‌جاست که تو در صحبت‌هایی میگویی فیلم‌هایت مسئله نیستند بلکه خودت مسئله هستی.
وی با اشاره به اینکه "سینما وسیله کاسبی است و هرچه امثال تو پافشاری کنند فشار رویت بیشتر می‌شود" افزود: در این شرایط تو به‌جایی می‌رسی که با دو فیلم توقیفی و سینه تیرخورده تقدیر می‌شوی.
داوود نژاد ادامه داد: می‌خواهم بگویم که الآن باوجوداین ابزار دیجیتال، تو هستی و دنیای اینترنت. پس نباید بگویی نمی‌توانی خوشحال باشی. وفاداری تو به حقیقت و سینما می‌تواند مثل یک الگو دلیل راه شود و فانوس دریایی بشوی. به نظر من تو سوی چشم سینمای ایران هستی. در ادامه فیلمی که توسط دانش اقباشاوی برای بزرگداشت کیانوش عیاری ساخته‌شده بود، پخش شد. سپس عیاری روی صحنه آمد و گفت: وارد دوران تواضع نمی‌شوم چون از صحبت‌های دوستان درباره خودم کیف کردم. نمی‌خواستم درباره توقیف فیلم‌ها و دشواری فیلم‌هایی که ساخته می‌شود صحبت کنم اما تناقض‌های زیادی دراین‌باره وجود دارد، مثل هزاران تناقض دیگری که در ایران وجود دارد.
وی در پایان گفت: روز ملی سینما را به دوستداران سینما تبریک می‌گویم.
طائرپور هم با اشاره به برگزاری بزرگداشتی برای عباس کیارستمی در موزه سینما که هم‌زمان با این مراسم در حال برگزاری بود، گفت: خدا را شکر می‌کنیم که تکریم شما با حضور شماست. شما "از آن‌سوی آتش" ها آمدید و متأسفیم که نمی‌توانیم بگوییم گلستان شده اما دلستان است و اگر خسته شده‌اید اجازه دهید ما و جوان‌ها از شما نیرو بگیریم.
حسن فتحی هم در سخنانی خطاب به عیاری بیان کرد: من به نمایندگی از نسل خودم از شما تشکر می‌کنم که دوری از تکلف را به ما آموختید. شما آموزگار خوبی برای نسل ما بودید. شما الگوی بسیار مناسبی برای سینماگران ایران می‌توانید باشید و امیدوارم فیلم‌های دیگر شما هم به نمایش درآید تا با بخش دیگری از هنر شما آشنا شویم.
عیاری هم پس از دریافت تندیس خود اظهار کرد: کیف کردم از این صحبت‌هایی که شنیدم اما نمی‌خواهم درباره توقیف دو فیلم آخرم و فیلم‌های دیگرم صحبت کنم.
او در جملاتی کوتاه به‌دشواری ساخت فیلم و توسعه فرهنگی اشاره کرد و گفت: تناقض‌های عجیب‌وغریبی در ایران وجود دارد.
یادی از علی حاتمی، دلشدگان و حسین علیزاده
در ادامه این مراسم و در بخش تجلیل از حسین علیزاده، همایون اسعدیان، محمد سریر، امین تارخ و ابراهیم حقیقی روی صحنه آمدند.
محمد سریر آثار موسیقایی حسین علیزاده را دارای جان‌مایه‌های موسیقی ایرانی دانست و موفقیت‌های او در خارج از کشور را ستود و آثار او را خلاقانه دانست. ابراهیم حقیقی نیز از حضور سازنده او در عرصه‌های گوناگون و نوآوری‌هایش در آثار مختلف یادکرد. تارخ نیز یادی از علی حاتمی کرد که موسیقی دلشدگان را حسین علیزاده ساخته بود.
همایون اسعدیان ضمن بیان خاطره‌ای از زمان آشنا شدن با موسیقی حسین علیزاده اظهار کرد: علیزاده با قطعه‌های خود در دهه ۵۰ به هم‌نسلان ما شور و شعف زیادی داد و من از این بابت از او تشکر می‌کنم.
سپس حسین علیزاده پشت تریبون قرار گرفت و اظهار کرد: خوب است وقتی دوستان این‌همه لطف دارند از آن‌ها تشکر کنم. انجام فعالیت موسیقایی در ایران سخت است اما من سختی نکشیدم زیرا من عاشقی بودم که دنبال گمشده خود بودم و هیچ‌کس از هیچ مقامی نمی‌توانست جلوی من را بگیرد. البته من در هیچ شرایطی امید خود را از دست ندادم و در پیچ‌وخم‌های زیاد سینمای ایران یاد گرفتم از مسائل مختلف مانند عشق، کمک به همنوع و انسانیت غافل نباشم.
وی افزود: من هر وقت احساس می‌کردم مقدار جوانمردی‌ام کم شده فیلمی دراین‌باره از راه می‌رسید.
این آهنگساز و نوازنده بیان کرد: از مسئولان توقعی نداشته باشید، این را باید بگویم همیشه مدیرانی مسئول موسیقی شدند که از کودکی از این هنر منع می‌شدند پس چگونه می‌شود کسی که این موسیقی را حرام می‌دانسته از موسیقی دفاع کند.
علیزاده در پایان بیان کرد: من افتخار می‌کنم با سینمای ایران همکاری داشته‌ام.
منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما نیز از حضور افراد در این مراسم تشکر کرد.
فاطمه معتمدآریا، سید محمد بهشتی، فرشته طائرپور، ابراهیم داروغه زاده (معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی)، علیرضا رضا داد، اسعدیان، لادن طاهری (مدیر فیلم‌خانه ملی ایران)، احمد امینی، علی قائم‌مقامی، ابراهیم حقیقی، منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما)، تورج منصوری (دبیر انجمن عالی هنرها و فنون سینمایی ایران)، مرتضی رزاق کریمی، سیروس الوند، ایرج پارسی نژاد، سروش صحت، احترام برومند، فخرالدین انوار، حسن فتحی، علیرضا داودنژاد، فریدون جیرانی ازجمله هنرمندان و مدیران حاضر در مراسم بودند. اجرای قطعات موسیقی این مراسم نیز بر عهده گروه پالت بود که همچون سال گذشته به اجرا در این مراسم پرداختند.