به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی پنجمین همایش 10 روز با عکاسان، اختتامیه همایش با حضور جامعه عکاسی ساعت 18(6عصر) یکشنبه در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار می شود اما سه نمایشگاه بخش جنبی همایش در موزه امام علی (ع)، فرهنگسرای ارسباران و موزه عکسخانه شهر پس از اختتامیه نیز ادامه دارد.
در نهمین روز این همایش در روز شنبه 27 آذرماه کارگاه طراحی فضای خارجی در یک استودیوی تبلیغاتی با حضور یدالله ولی زاده ساعت 10 صبح، نشست بازخورد تعرفه قیمت در عکاسی تبلیغاتی با حضور یدالله ولی زاده و داریوش کیانی ساعت 15 ، نشست گذر از تصور ابرو در تصویر با حضور حامد کیا در ساعت 16:30 و نشست زیبایی شناسی عکس با حضور امیر نصری و محمدرضا شریف زاده در ساعت 18:30 در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار می شود.
در بخش نگاه شخصی غزاله غضنفری، رومین محتشم و مهدی وثوق نیا در روز شنبه 27 آذرماه با نمایش عکس ایده ها و تجربه های خود را در عکاسی بیان می کنند.
همچنین در آخرین روز پنجمین همایش 10 روز با عکاسان کارگاه ارائه در عکاسی با حضور ستاره مجتهد سلیمانی ساعت 10 صبح یکشنبه 28 آذرماه در سالن امیرخانی خانه هنرمندان ایران برگزار می شود.
فرهنگ ما بیش از گذشته تصویری شده است
هفتمین روز از پنجمین دوره 10 روز با عکاسان ایران پنج شنبه 25 آذرماه در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
نشست "مطالعات فرهنگی و عکاسی" با حضور شهاب‌الدین عادل، محمدرضا مریدی و مریم کهوند روز پنجشنبه 25 آذرماه در پنجمین همایش 10 روز با عکاسان در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
شهاب الدین عادل در ابتدای این نشست گفت: مطالعات فرهنگی رشته جدیدی نیست ولی مباحث آن در چند سال اخیر بیشتر مطرح شده است. مطالعات فرهنگی به تحلیل انتقادی درباره فرهنگ جوامع می‌پردازد. در کنار مطالعات فرهنگی واژه مطالعات منطقه‌ای هم به کار می‌رود. بنیانگذاران این مطالعات هم نظر نیستند، رویکردها متنوع است و بسیاری از امور را در برمی‌گیرد.
سپس محمدرضا مریدی تاکید کرد: مطالعات فرهنگی به بازسازی واقعیت علاقه دارد، به عکس علاقه ندارد بلکه به بازتولید عکس توجه دارد. یکی دیگر از موضوعاتی که مطالعاتفرهنگی به آن علاقه دارد مساله انفجار تصویر در پیرامون است. امروزه مواجهه با تصویر تصادفی است. مطالعات فرهنگی به آماتورها علاقه دارد. مردم با موبایل عکس می‌گیرند و آن چیزی که به اشتراک گذاشته میشود مورد مطالعه است. آماتورها تا قبل از این طرد میشدند ولی الان جای خود را بهبود می‌بخشند.
در ادامه مریم کهوند خاطرنشان کرد: زندگی مدرن روی پرده‌ها جاری است. فرهنگ ما بیش از گذشته تصویری شده و امروزه هجوم تصاویر زیاد شده است. آمیختگی تصاویر با زندگی امروز آمیختگی تصاویر با فرهنگ را سبب شده است. برای مطالعه تصویر باید فرهنگ را مطالعه کنیم. فرهنگ دیداری یکی از شاخه‌های مطالعات فرهنگی است یعنی اینکه به مبانی و مفاهیمی قائل است که مطالعات فرهنگی به آن اعتقاد دارد. به طورکلی فرهنگ دیداری برای اشاره به گستره و محتوا به کار برده میشود.
عکس‌ها از درون ما خبر می‌دهند
نشست "عکس درمانی" در هفتمین روز همایش 10 روز با عکاسان با حضور سید احسان باقری برگزار شد.
سید احسان باقری در این نشست گفت: عکس‌ها از درون ما خبر می‌دهند. امکانات جدید امروز مانند اینستاگرام سبب شده افراد با عکس ارتباط برقرار کنند. این عکس‌ها به همراه نوشته ارائه میشود که از درون هر فردی خبر می‌دهد. عکس یک محرک است برای اینکه چیزی بنویسیم. چیزی که امروز خیلی استفاده میشود پروفایل است. سلفی فقط بدن ما نیست و شاید از کفش خودمان عکس بگیریم که اشاراتی درباره تصور واقعی ما از خودمان یا منِ آرمانی است. ویژگی عکس این است که بدون اینکه بدانیم از درون ما چیزهایی را بازگو می‌کنند.
باقری افزود: ما در بسیاری از مواقع مشکلات و کمبودهای افراد را در عکس‌ها می‌بینیم. عکس‌ها لایه‌لایه اتفاقات و ویژگی شخصیتی ماست. همچنین عکس‌هایی که دیگران از ما می‌گیرند نگاه آنها را نسبت به ما نشان می‌دهد.
عکس‌ها خاطرات دوران کودکی، باورها، توصیف از خود، علایق، مهارت‌ها، تفریحات، روحیات، نگرش به آینده و.... را بیان می‌کند.
در ادامه باقری عکس‌هایی را نمایش داد و از حاضران خواست تا نظرات خود را روی برگه بنویسند و در پایان نظرات برخی از حاضران را خواند.
پرتره تبلیغاتی با نگاه زیباشناسانه
کارگاه "پرتره تبلیغاتی" با حضور شهاب حاجی‌مشهدی نیز در این روز برگزار شد و حاجی‌مشهدی در این کارگاه گفت: عکاسی پرتره، شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری میشود و یکی از مشهورترین انواع عکاسی است که هم در بین عکاسان آماتور و هم حرفه‌ای انجام میشود. این نوع عکاسی در زمینه‌های شخصی مثل عکاسی از دوستان، افراد خانواده و حتی خود عکاس نیز انجام می‌پذیرد. یک عکاس پرتره حرفه‌ای با استفاده از تکنیک‌های عکاسی مثل استفاده از نور، رنگ‌ها و ترکیب‌بندی عکسهای با کیفیتی می گیرد.
حاجی‌مشهدی در ادامه بیان کرد: عکاسی تبلیغاتی شاخه بسیار جذابی از عکاسی است به شرط آن که عکاس بتواند تفکر و سلایق خود را در عکس بگنجاند. اگر با حوزه‌های دیگر عکاسی مقایسه کنیم می‌بینیم که تقریباً در هیچ یک از شاخه‌های عکاسی به اندازه عکاسی تبلیغاتی نظرات سفارش‌دهنده در کار دخیل نیست. با توجه به این نکته مهم عکاسانی می‌توانند از کار خود لذت ببرند که عقاید کارفرما را در ذهن خود به دقت تحلیل و نقاط ضعف و قوت آن بررسی کنند و با توجه به هدف نهایی کار، بعد از تصمیم‌گیری صحیح با استفاده از زبان تفاهم‌آمیز تا حد امکان تفکر و سلیقه خود را به او منتقل کنند و بعد از جلب موافقت عکسی بگیرند که ناشی از برآیند تفکر کارشناسانه و نگاه زیباشناسانه باشد.
عکسهای انتزاعی از واقعیت سرچشمه می‌گیرد
نشست "بررسی آثار عکاسی پنجمین دوره 10 روز با عکاسان با رویکرد به گرایش‌های عکاسی" با حضور محمود مروتی برگزار شد.
محمود مروتی در ابتدای این نشست گفت: 104 شاخه عکاسی وجود دارد که عنوان این شاخه‌ها شامل عکاسی آزاد، عکاسی از اجسام ریز، عکاسی انتزاعی، عکاسی باستان‌شناسی، عکاسی پرشی، عکاسی اندام انسان، عکاسی تاریخی، عکاسی تبلیغاتی، عکاسی تزئینی، عکاسی تکراری، عکاسی چهره، عکاسی حرفه‌ای، عکاسی دادگاهی، عکاسی دندانپزشکی، عکاسی دیجیتال، عکاسی رقص، عکاسی روحی، عکاسی روزنامه‌ای، عکاسی زمین‌شناسی، عکاسی زیرآب، عکاسی سالنامه‌ای، عکاسی شرکتی، عکاسی طبیعت، عکاسی عروسی، عکاسی علمی، عکاسی غذایی، عکاسی غیرحرفه‌ای، عکاسی فضایی، عکاسی کارت پستال، عکاسی لحظه‌ای، عکاسی مجله‌ای، عکاسی مخفی، عکاسی مد و فشن، عکاسی موشکی، عکاسی نجومی، عکاسی نظامی، عکاسی نمایشی، عکاسی ورزشی، عکاسی ویرایشی، عکاسی هنری و.... است.
مروتی افزود: در عکاسی از تئاتر یا نمایش هدف انتقال هیجان صحنه و... است. هیجان، کنش صحنه است. یک عکس از کل صحنه در تئاتر وجود ندارد. عکاسی سینما زیر مجموعهعکاسی تئاتر است زیرا قبل از سینما تئاتر وجود داشته است. عکاسی پشت‌صحنه بسیار مهم است و باید به آن توجه شود. وظیفه عکاس تئاتر این است که بتواند از تمامی مراحل عکاسی کند.
محمود مروتی در ادامه درباره عکاسی نگاه تاکید کرد: عکسهای نگاه یا انتزاعی از واقعیت سرچشمه می‌گیرد. این نوع عکاسی فقط بر بخشی از موضوع تاکید می‌کند و برخی آن را با شعر قیاس می‌کنند.
در ادامه عکس‌هایی از نمایشگاه پنجمین همایش 10 روز با عکاسان نمایش داده شد.
بخش بعدی به نمایش فیلم اختصاص داشت که سه فیلم با عنوان کارگاه عکاسی ورزشی، مستند پرتره یک عکاس نمایش داده شد.
بیان ذهنیت در عکس
نگاه شخصی پنجشنبه 25 آذرماه با حضور مهسا علیخانی، میرصفی اندیکلایی و رهام شیراز برگزار شد.
در ابتدا مهسا علیخانی، عکاس دهه شصتی که دانش آموخته معماری است و از سال 86 در حوزه عکاسی فعالیتش را آغاز کرده از ساعت16 تا 17 به گالری زمستان خانه هنرمندان آمد.
مهسا علیخانی ابتدا از مطالعاتش در تاریخ و علاقه‌اش به پیکتورئالیسم (تصویرگرایی) گفت و همزمان با نمایش یکی از مجموعه‌هایش که در آن افرادی در قاب‌هایی که مفهوم قبر را می‌رساندند، قرار داشتند؛ به آیینی اشاره کرد که در برخی از کشورها مرده‌ها را بعد از مدتی از قبر بیرون آورده و با لباس‌هایی که تن‌شان می‌کردند از آنها عکس می‌گرفتند.
در ادامه با پخش کلیپی قسمت‌هایی از پشت صحنه شکل‌گیری این مجموعه به نمایش درآمد و پس از آن علیخانی گفت: از زمانی که وارد دنیای عکاسی شدم، نگاه مستندگونه و یا زیبایی‌شناسی برای ثبت تصاویر نداشتم و به دنبال آن بودم تا علایق و ذهنیاتم را برسانم.
به دنبال تعادل بصری
در ادامه میرصفی اندیکلایی در نگاه شخصی با عنوان "از واقعیت تا انتزاع" صحبت کرد و در ابتدا مجموعه عکس‌هایی از آثار احمد نصراللهی؛ هنرمند نقاش را از زمان واقع‌گرایی تا گرایش این هنرمند به انتزاع به نمایش گذاشت.
اندیکلایی در ادامه مجموعه‌هایی از سه دوره آثار مستندگونه، آثار دوران دانشجویی و مجموعه‌ای که فرم‌های انتزاعی به خود گرفته بودند، نمایش داد.
مجموعه تعادل پایدار (قرائن) نخستین عکسهای این ادوار بود که در آنها اندیکلایی به گفته خودش به دنبال تعادل بصری بوده است و ثبت آنها تا آخر عمرش ادامه خواهند داشت؛ تصاویری که قرینگی را در فضاهایی گوناگون و با اشیا، طبیعت و هر چیزی که ممکن است به تصویر کشیده‌اند.
مجموعه "کهکشانی‌ها" عکسهای دیگری بودند که در آنها به وسیله اشیای روزمره مانند لوازم آشپزخانه در قالب تصاویر انتزاعی بخشی از کیهان به نمایش درآمده بود.
مجموعه "زیاده خواهی از طبیعت" نیز بخش دیگری بود که با اشاره به نیازهای پی درپی انسا‌نها و آسی‌بهایی که به محیط زیست وارد میشود، شکل گرفته بود، کارهایی که در آنها چالش‌هایی مطرح شده بودند.
لحظه ناقطعی دهه 60
در ادامه نشست‌های نگاه شخصی رهام شیراز با نمایش مجموعه "لحظه ناقطعی"؛ شامل آثاری از پنج عکاس دفاع مقدس که نمایشگاه آن توسط خودش برگزار شده بود، گفت: این نمایشگاه به سرپرستی علی قلم‌سیاه برگزار شد. ایده اصلی نمایشگاه این بود که با مطالعه روی عکسهای چندین دهه مختلف مجموعه‌ای را به نمایش بگذاریم که نگاه متفاوتی نسبت به بقیه در آن باشد، به همین دلیل بر آن شدیم تا محاسبات نظری را پیدا کنیم و ابتدا به سراغ دهه 60 رفتیم و با آثاری مواجه شدیم که چند ویژگی شاخص داشت.
شیراز به بهره‌گیری و بهترین استفاده از عکسهای آنالوگ با وجود محدودیت فراوانی که در آنها وجود داشت، اشاره کرد و گفت: مدیریت در استفاده از حلقه‌های 36 عکسی یکی از این مشکلات بود و موضوع دیگر این بود که آنها نمی‌توانستند در لحظه عکس‌ها را بررسی کنند و همه اینها مدیریت اساسی را برای ثبت تصاویر ویژه نیاز داشت؛ آنها در واقع با وجود تنشی که با دوربین داشتند، آن درگیری را از سطح برداشت به درجه مطالعه رساندند.
شیراز همچنین عکس‌هایی از جاویدالاثر کاظم اخوان، شهید سعید جان‌بزرگی، شهید محسن چوبدار، احسان رجبی و مهزراد ارشدی را به دلیل همراه بودن روحیه رزمندگی و سلحشوری، آثار ویژه‌ای خواند که با آثار عکاسان به گفته او "آژانسی" که سفارشی و خبری کار می‌کنند، تفاوت دارد.
محوریت دیگر آثار این مجموعه که شیراز به آن پرداخت، محلیت بود، موضوعی که در عکس‌هایی از یک سنگر که در زمانی پیش و پس از نابودی آن گرفته شده بودند وجود داشت؛ همچنین محوریت احتضار موضوع دیگری بود که شیراز آن را در عکس‌هایی از لحظه‌های شهادت رزمندگان با ایجاد حالتی بینابینی در مخاطب توصیف کرد.
وی در ادامه با نمایش عکس‌هایی بی هوا از دهه 80 میلادی مجموعه مذکور را به آثار موجود در این دهه تشبیه کرد و بعد از محوریت دیگر این آثار یعنی نمایش عنوان "اسیر" تعریف کرد.
شیراز همچنین ماهیت تعدادی از عکس های کاظم اخوان را به عکاسی استیج تشبیه کرد و وجود نگاه شهودی را عامل ایجاد خلاقیتی ناب و غریزی خواند.