گروه هنرهای تجسمی «هنرآنلاین»: نمایشگاه نقاشی‌های مرتضی اسدی با عنوان «با طبیعت آغاز شده‌ام...» عصر جمعه 7 مهر در نگارخانه سهراب گشایش یافت. در مراسم گشایش این نمایشگاه، شماری از هنرمندان، منتقدان و نگارخانه داران همچون یعقوب عمامه پیچ، علی خسروی، منوچهر پیروزان،بیژن بیژنی، کوروش قاضی مراد، جاوید رمضانی، مهرداد فلاح، امیر عبدالحسینی، فرزاد ادیبی، رضا حسینی، فیروزه بختیاری، سجاد باغبان ماهر، مجید فروغی، سعید اسدی، نازنین هاشمیان، سهیل اشجری، ولی بیرامی، هوشنگ هاتفی، احسان آقایی ،علی رسولی،رضا فیروزه ای، علی صیدی،فرزانه اسعدی،ایرج میرزا علیخانی،خلیل کوئیکی،رضا افسری،داور یوسفی،احمد وکیلی،فریبا افلاطون و... حضور داشتند.
آثار این نمایشگاه در بر دارنده 25 اثر از مرتضی اسدی، نقاش و استاد دانشگاه در ابعاد مختلف است. این آثار همگی در دو، سه سال گذشته اجرا شده‌اند؛ به طوری که تعدادی از آنها، آثار جدید هنرمند و مربوط به سال 1402 است. در مجموع 14 اثر در ابعاد بزرگ و 10 اثر در ابعاد کوچک در هر دو طبقه بالا و پایینِ نگارخانه سهراب چیده شده است. می‌توان این رویداد را، نمایشگاهی دانست که طبیعت نقش اصلی را در آن ایفا می‌کند؛ طبیعتِ ذهنی هنرمند که در قالب فرم و فضای خلاصه شده تری نمود پیدا کرده است. اسدی در این مجموعه، فضای همیشگی آثارش را پی گرفته است و رنگ‌های متنوع و تقسیم کادر به سطوح متعدد که ویژگی آثار اوست، در این آثار نیز به چشم می‌خورد؛ هر چند فضای کارها مینیمال تر شده است.
منوچهر پیروزان، معمار و نقاش از جمله بازدیدکنندگان این نمایشگاه بود که ضمن اشاره به وجه آموزشی کار اسدی، گفت:در کار مرتضی اسدی، یک تحولی به چشم می‌خورد که از نمایشگاه‌های قبلی شروع می شودو به اینجا می‌رسد. اسدی نقاشی است که یک شبه نقاش نشده. نقاشان بسیاری را سراغ داریم که به آبستره رو می‌آورند تا در واقع ناتوانی خودشان را پشت آن پنهان کنند و در واقع به سمت آبستره فرار می‌کنند. مرتضی اسدی از پایه، یعنی از زمان هنرستان و دانشکده این تحول را پله پله طی کرده تا به این سبک و سیاق از کار خود رسیده است.
پیروزان اشاره کرد که این نمایشگاه تکامل نمایشگاه‌های قبلی اسدی است و ادامه داد: سطح و سطوحی که می‌بینیم همان چیزی است که در نقاشی مکتب‌های مختلف می‌بینیم و رنگ‌های اولترا مارین و آبی‌ها را که ما در مینیاتورها زیاد می‌بینیم، این جا در کار این هنرمند نیز مشاهده می‌کنیم.
پیروزان درباره نگاه این هنرمند به طبیعت افزود:این‌ها طبیعت نیست و هست! یعنی طبیعت، دگرگون شده است. در اثر تمرین، درخت چنین کیفیتی یافته و شاهد یک شکل نیمه هندسی ولی کامل هستیم.
این معمار و نقاش درباره چند پرسپکتیوی و چند وجهی بودن کارهای اسدی گفت: یکی از کارهای او در کیوب ها (مکعب‌ها) است. این، یکی از وجوه بسیار خوب کارش است. آمده در کیوب، زمینه کار را حل کرده است. در پس زمینه اثر، یک کیوب کار کرده. خیلی نقاشان کار را با چند رنگ پر می‌کنند تا فقط بوم را پر کرده باشند. اینجا شما با چند تاش ساده و رنگ‌های صحیح مواجه هستید؛ همان رویکردی را که در معماری و نقاشی قدیم می‌بینید. همین کارش را با بقیه متمایز می‌کند. به نظرم نمایشگاه مرتضی اسدی یک جور کلاس درس است. سی سال معلمی کرده و محصولِ تمامیِ این دوران معلمی، این نمایشگاه است.
بیرامی، دیگر هنرمند نقاشِ حاضر در این نمایشگاه، معتقد است کارهای مرتضی اسدی را می‌توان در سه دسته تقسیم بندی کرد. او بیان کرد: کارهای اولیه ایشان کاملاً آکادمیک هستند. بعد از آن کارهای با رویکرد انقلابی را می‌بینیم که البته در کارهای جدید هم ردّ پایی از آن کارها هست؛ چون در آنها نیز سعی می‌کرد ردپای هندسی و انتزاعی در کارش باشد. ولی در دوره جدید، فانتزی بیشتر شده و به نظرم اگر بتواند این را کنترل کند می‌تواند جواب بگیرد. البته باید مراقب باشد که به سمت تزئینی شدن حرکت نکند. درجاهایی موفق است و دربعضی کارها معلوم است با فکر پیش رفته است؛ هرچند در برخی کارها،بیشتر روی توانمندی آکادمیک خود و شناخت کمپوزیسیون اتکا داشته است. یک کار بزرگ دارد که به اعتقاد من از نظر رنگ و فضا و ... خیلی موفق بوده است.
بیرامی در ادامه افزود: مرتضی جای بحث و گفتگو زیاد دارد. او متعلق به نسلی است که درگیری‌های سیاسی داشتند؛ ولی الان خسته شدند از آن فضاها و در پی عبور از آن فضاها هستند. طبیعتاً به دستاوردهای جدیدی هم رسیده‌اند.
سهیل اشجری نقاش جوانی است که به گفته خود، کارهای اسدی را از نمایشگاه‌های ده سال اخیرش دنبال کرده؛ از جمله یک مجموعه در گالری آریا و نیز نمایشگاه «بچه‌های کوره پزخانه». جسته و گریخته نیز کارهایی را که این هنرمند به شیوه برخط (آنلاین) نمایش داده دنبال کرده است. اشجری این نمایشگاه را «چکیده فعالیت هنری چهل پنجاه ساله اسدی» دانست که حاوی ردّپایی از منظره‌ها، بچه‌های کوره پز خانه و ... است. او در ادامه افزود:من فکر می‌کنم هنرمند کارش را کرده و درواقع آنچه که باید از تکنیک یا زبان یا فرم انجام می‌داد انجام داده است. کارهای موفقی است که هم ردّپای نقاشی ایرانی در آنها هست و هم به نظرم پیشرو (آوانگارد) هستند.
این هنرمند در تحلیل ویژگی‌های تکنیکی و فرمی آثار اسدی گفت: از نظر ترکیب بندی، تابلو به سطوح متعدد تقسیم می‌شود. چیزی که همیشه خودشان اشاره کرده‌اند موضوع چندساحتی بودن است. درواقع ترکیب بندی را پیچیده کرده و این، کار سختی است. با توجه به این که رنگ‌ها تون پلات و تخت و شارپ هستند، این‌ها در بحث ترکیب بندی کار پیچیده و دشواری است. من خود در نقاشی درگیری‌ای این چنین دارم. کارها به لحاظ تکنیک و ترکیب، خیلی موفق است و ما با نمایشگاهی مواجه هستیم که برای هر مخاطبی می‌تواند سودمند و آموزنده باشد.
سعید اسدی، نقاش و برادر مرتضی اسدی از زمانی که دانشجوی هنرستان هنرهای زیبا بوده با هدایت برادرش نقاشی را شروع کرده و در کنار او جلو آمده است. او درباره این هنرمند و آثارش گفت: من خودم مسلط به نقاشی نیستم؛ ولی جدا از برادر بودن از کارهای ایشان به عنوان یک استاد نقاشی لذت می‌برم و کارهای ایشان قابل تحسین است. به عنوان برادر یکی از مشوق‌ها در هنر و یکی از راهنماهای بزرگم در زندگی بوده و خواهد بود.
می‌توان در یک ارزیابی کلی، گفت مرتضی اسدی در نمایشگاه تازه‌اش نشان می‌دهد حرکتی پیوسته و پیش رونده را دنبال می‌کند که بیش از هرچیز مبتنی بر ساختارهایی با کارکردهای ویژه بصری است. بُعد فضایی در آثار او بیشترین سهم را در تاثیرگذاری و دریافت نقاشی‌هایش دارد و در واقع بیننده از طریق همین عنصر فضا است که به درون ذهنیات و عواطف جاری در آثارش راه می‌یابد.
لازم به یادآوری است که این آثار تا 19 مهر 1402 در نگارخانه سهراب به نشانی خیابان سمیه، بین مفتح و رامسر شماره 142 به تماشاست.