سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار مشترک فریدون آو و محسن احمدوند در نمایشگاهی با عنوان "سهراب و زنبورها و گل و بلبل" در گالری اعتماد برپاست. محسن احمدوند در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره نحوه شکل‌گیری این مجموعه گفت: دوستی من و فریدون آو به حدود 15 سال پیش بازمی‌گردد و ایشان از اولین حامیان کارم بود. پس از آن ارتباط ما ادامه داشت و همکاری‌های متعددی با هم داشتیم، تا اینکه ایده انجام کار مشترک را با ایشان مطرح کردم و درباره این کار شروع به ایده‌پردازی کردیم.

احمدوند افزود: کار ما با انتخاب تعدادی از آثارم و گزینش بخش‌هایی از آنها آغاز شد و پس از پرینت گرفتن آنها، فریدون آو شروع به کلاژ کردن روی تصاویر کرد. پس از آن کارها نزد من بازگشت و روی آنها کار کردم و این رفت و آمد آثار چند بار ادامه پیدا کرد.

او با اشاره به اینکه وجود مضامین مشترک در آثار این دو نفر باعث شد به همکاری ترغیب شوند افزود: هر کدام از ما در آثار خود به موضوعاتی مانند اسطوره و شاهنامه می‌پرداختیم و این سوژه‌های مشترک باعث شد با وجود تفاوت تکنیکی بتوانیم همکاری کنیم. اگر به تاریخ هنر نیز مراجعه کنید نمونه‌های زیادی از چنین همکاری‌هایی وجود دارد و پروژه‌هایی تعریف می‌شود که 2 هنرمند با دو دنیای متفاوت در کنار هم قرار بگیرند و به خلق اثر هنری بپردازند.

احمدوند ادامه داد: کار هر کدام از ما خصیصه‌هایی داشت که ترکیب شدن آنها برای ما جذاب بود. این کار ابتدا مانند یک بازی با تم آثار خودمان بود و در نهایت به آثار جدیدی رسیدیم. در زمان انجام کار به این فکر نمی‌کردیم که نقش کدام ما پر رنگ‌تر است و تنها چیزی که اهمیت داشت این بود که چه زمانی کار از نظر هر دوی ما کامل و تمام شده است. در طول کار همدیگر را در جریان روند آن می‌گذاشتیم و با یک تصمیم مشترک به این نتیجه می‌رسیدیم که کار روی یک تابلو به پایان رسیده است.

او درباره عنوان نمایشگاه گفت: همانطور که آثار با کلاژ کردن و مرحله به مرحله پیش رفتند، اسم نمایشگاه هم در طول کار شکل گرفت. نام سهراب از پرسوناژی آمد که از آثار فریدون آو انتخاب شد و ما فکر کردیم می‌تواند کاراکتر سهراب و داستان‌های اساطیری پیرامون او را بازسازی کند. کم‌کم مجموعه پارچه‌های گلدار اضافه شدند و نام مجموعه هم به همین شکل اضافه شد.

احمدوند افزود: دیدن این آثار برای مخاطبان خیلی جذاب بود چون کارهای من و فریدون آو را می‌شناختند و این همکاری برایشان جالب بود. ضمن اینکه اصولا چنین همکاری‌هایی در ایران کمتر انجام می‌شود و هنرمندان کمتری به انجام فعالیت‌های مشترک رغبت دارند. اما گاه در روند کاری هنرمندان اقتضای چنین کاری پیش می‌آید. در مورد من و فریدون آو تکنیک آثارمان کاملا متفاوت بود اما برای‌مان جذاب بود که دغدغه مشترکی درباره هنر ایران و اسطوره‌ها داریم. البته ممکن است نتیجه جالبی از همکاری هنرمندان به دست نیاید و یا مانند این مجموعه، آثاری به وجود آید که قابلیت نمایش دادن را داشته باشد.