به گزارش سرویس مد و لباس هنرآنلاین/ رابطه بین نقاشی و لباس از مسائلی است که در طول تاریخ هنر گه‌گاه مورد توجه قرار گرفته است. هنرمندان مجسمه‌ساز یا طراح، تجربه‌هایی در زمینه بازسازی آثار نقاشی داشته‌اند. به عنوان مثال سال 2013 در موزه متروپولیتن نمایشگاهی برگزار شد با عنوان " امپرسیونیسم، فشن و مدرنیته " . در این نمایشگاه آثاری از بزرگترین نقاشان امپرسیونیست به نمایش درآمد در حالی که لباس‌های آنان توسط هنرمندان معاصر بازسازی شده بود. کنار هم قرارگرفتن این آثار نشان دهنده جنبه هنری فشن، علاوه بر جنبه تجاری آن بود.

از سوی دیگر طراحان لباس متعددی با الهام گرفتن از لباس‌های به تصویر کشیده شده در نقاشی‌ها، اقدام به طراحی لباس‌های پست مدرن کرده‌اند .این تاثیرپذیری گاه در حد المان‌های جزئی بوده و گاه تاثیرات اساسی بر روی یک طراح و طرح‌هایش داشته است.

مهمترین نمونه از رابطه هنر و فشن، آثار ایو هنری سن لوران طراح لباس مشهور فرانسوی است که محصولات او با نام YSL ارائه می‌شود. او در سال 1963 تحت تاثیر هنرمندان آپ آرت قرار گرفت و با نگاه به آثار آنان یک مجموعه لباس تولید کرد. پس از آن در سال 1965 تحت ثاثیر نقاشی‌های پیت موندریان، مجموعه گسترده‌ای شامل لباس، کیف و کفش، زیورآلات و ... طراحی و ارائه کرد که به هدف نهایی کلکسیونرهای فشن تبدیل شد.

پیت موندریان نقاش هلندی، می‌خواست تصاویر خود را از ساده‌ترین عناصر بسازد. خطوط مستقیم و رنگ‌های خاص او به دنبال گونه‌ای نقاشی مبتنی بر وضوح و انضباط بود که به نحوی قوانین علمی یا ریاضی جهان هستی را انعکاس دهد . موندریان ترجیح می‌داد در آثارش از رنگ‌های اصلی قرمز، زرد و آبی استفاده کند. وی بسیار تحت تاثیر کوبیسم قرار داشت و تابلوهایی در این راستا آفرید. سپس در چند مرحله آثارش را ساده‌تر کرده و عناصر را به سطوح ساده تجزیه کرد. کینه‌گرایی او پیامی را به صورت سر راست و با حداقل مداخله عوامل خارجی به مخاطب می‌رساند.

سن لوران با الهام از نقاشی‌های موندریان پیراهن‌هایی مجسمه شکل طراحی کرد که به عنوان زمینه‌ای برای نمایش رنگ‌ها به همراه خطوط افقی و عمودی سیاه، بر روی بستری سفید رنگ در نظر گرفته شده بود. در این کارها فرم بدن در پس شبکه‌ای از درزها و ترکیب‌بندی عاقلانه رنگ‌ها مخفی شد.

از سوی دیگر نقاشانی وجود دارند که دست به طراحی لباس زده‌اند. الکساندرا اکستر Aleksandra ekster نقاش لهستانی متولد 1882 است که آثاری در سبک کوبیسم و آبستره دارد. او علاوه بر نقاشی در زمینه هنرهای محیطی و طراحی لباس هم فعالیت داشت. از جمله کارهای او طراحی لباس باله برای اثر اسکار وایلد به نام "سالومه" بود. سبک او در نقاشی به وضوح بر طراحی لباس‌هایش تاثیر گذاشته و لباس‌هایی به شیوه کوبیستی ارائه کرده است.

وادیم ملر vadym meller نقاش روس _ اوکراینی متولد 1866 نیز در محدوده وسیعی شامل نقاشی، گرافیک، تصویرسازی و طراحی لباس باله فعالیت می‌کرد. او از دوستان کاندینسکی بود و بسیار تحت تاثیر سبک آبستره انتزاعی او قرار گرفت که برپایه مشخصات انتزاعی رنگ و فرم قرار داشت. آثار طراحی لباس او هم مانند نقاشی‌هایش دارای فرم‌های ساده‌گرای انتزاعی هستند.

از سوی دیگر نقاشانی هم بوده‌اند که از لباس الهام گرفته‌اند یا آن را به عنوان موضوع کار خود انتخاب کرده‌اند. جیم داین jim dine متولد 1935، نقاش آمریکایی نئو دادا و پاپ آرت است. او از تمام وسایلی که هر روز در زندگی با آنها سر و کار داشت، در آثار پاپ آرت خود استفاده می‌کرد. داین در تعدادی از تابلوهایش کیمونوهای ژاپنی را سوژه کار قرار داده است و به نوعی پیکرنگاری دست زده است . در این تابلوها کل سطح کار با یک کیمونو پوشیده شده. در حالتی که لباس خالی از بدن، دست به کمر زده است و بدون اینکه فیگوری در آن نمایش داده شده باشد، حضور انسانی قابل احساس است.

از آنجا که لباس بخشی از هویت هر انسانی است، در نقاشی‌های فیگوراتیو یکی از راه‌های انتقال روحیات سوژه، توجه به نوع لباس او بوده است. در تاریخ نقاشی آثاری وجود دارند که بدون آنکه نقاش قصد خاصی برای نمایش یا توجه به لباس داشته باشد، لباس سوژه بسیار مورد توجه قرار گرفته و به عنوان نقطه عطف آن اثر مطرح می‌شود. یک نمونه مناسب برای این موضوع تابلوی "تک چهره پاپ" اثر ولاسکوئز نقاش دوره باروک است. او به درون کاوی انسان‌ها و نمایش درونیات آنها علاقه بسیاری داشت. در این اثر ردای ارغوانی پاپ درتصویر جلوه خاصی دارد و حالتی دنیوی به آن شخصیت داده است.

انتهای پیام/ب