سرویس سینما هنرآنلاین: سینما، رسانه‌ای است فراگیر که طرفداران بی‌شماری در سراسر جهان دارد. این هنر ـ صنعت آن قدر جذاب است که بسیاری از افراد دوست دارند نقشی در آن داشته باشند. سینما کاری مجزا و فردی نیست، بلکه از اجزا و افراد مختلف تشکیل شده است. در بین همه عوامل سینما، بازیگری برای مردم از همه جذاب‌تر است. برای همین است که برخی از افراد جامعه آرزوی بازی در یک فیلم را دارند. آنان فکر می‌کنند اگر در فیلمی بازی کنند، هم محبوب قلوب می‌شوند و هم به نان و نوایی می‌رسند. برای همین خود را به آب و آتش می‌زنند تا به هر قیمتی که هست خود را مقابل دوربین فیلمبرداری برسانند. گروه اندکی با توانایی خود یا با کمک این و آن موفق می‌شوند مقابل دوربین رفته و برای خود نامی و نشانی و نانی و نوایی به دست آورند.

این گروه همواره مورد توجه هستند و حرف‌شان خریدار دارد. تهیه‌کننده نیز به خاطر نیازی که برای پرفروش شدن فیلمش به آنان دارد، لی لی به لالای شان می‌گذارد. مردم هم به آنان اقبال نشان می‌دهند. خلاصه آنچه در سینما و خارج از سینما وجود دارد به آنان می‌رسد. گروهی از علاقه‌مندان سینه چاک سینما که نتوانسته‌اند، خود را به عنوان بازیگر درجه اول، دوم، سوم، چهارم و... برسانند، برای اینکه به هر قیمتی مقابل دوربین بروند، به جمع هنروران می‌پیوندند. اینان گروهی هستند که حضورشان برای پیشبرد کار ضروری است، اما نه به چشم می‌آیند و نه کسی برای شان تره خرد می‌کند. در گذشته‌ای نه چندان دور به آنان "کتک خور سینما" می‌گفتند، زیرا در هر فیلمی که بزن بزن داشت، مجبور بودند از دست بازیگران مطرح کتک مفصلی نوش جان کنند تا تماشاگران برای دستخوش به بازیگران محبوب‌شان، کف بزنند و سوت بکشند. آنچه به کتک‌خوران می‌رسید، فحش‌های بی‌نقطه چین و با نقطه چین بود.

اکنون سال‌ها از آن زمان می‌گذرد، اما ماهیت کار تغییر نکرده است، تنها تفاوتی که مشاهده می‌شود تغییر نام آنان از کتک خور سینما به "هنرور" است، البته این لقب را نیز خودشان به خودشان تقدیم کرده‌اند. در حال حاضر هنرورانی داریم که بیش از 30 یا 40 سال است که به این کار مشغول هستند. متاسفانه به باتجربه‌ها هم احترام نگذاشته و به خواسته‌های شان وقعی نمی‌نهند. این گروه از عوامل سینما از ضعیف‌ترین افراد جامعه از لحاظ کسب درآمد هستند. برای همین است که برخی از تهیه‌کنندگان که متاسفانه گروه بزرگی را تشکیل می‌دهند، از لحاظ مالی، معیشت و پذیرایی سر صحنه توجهی به هنروران زحمتکش ندارند. پرداخت دستمزد روزی حدود10 هزار تومان به برخی از این هنروران شاید لطیفه‌ای خنده‌دار به نظر بیاید، اما واقعیتی تلخ و ملموس است. در کشورهای صاحب سینما، هنروران نیز مانند دیگر عوامل از حق و حقوق مصوب خود بهره می‌برند و به حقی که باید برسند می‌رسند. آنچه که هنروران علاقه‌مند به سینما را می‌آزارد دستمزد بسیار پایین نیست، بلکه بی‌احترامی بی حد و حصر به آنان است. متاسفانه برخی از تهیه‌کنندگان و عوامل تولید، هنروران را جزو گروه تولید نمی‌دانند و رفتاری کاملا ظالمانه و غیر انسانی با آنان دارند، حتی از دادن یک وعده غذا و گاهی یک استکان چای به آنان هم دریغ می‌کنند. هنروران را زمانی برای هنروری آفیش می‌کنند که با وقت ناهار یا شام تلافی پیدا نکند تا مجبور نشوند به آنان غذا بدهند! مگر پول یک وعده غذا چقدر می‌شود که این را هم از هنروران دریغ می‌کنند؟! با کمال تاسف چند نفری نیز از این وضع سوء استفاده و برای خود نوعی شغل دلالی دست و پا کرده‌اند. آنان عده‌ای از هنروران را در اختیار خود گرفته و با گرفتن مبلغی خاص هنروران را به پروژه‌های مختلف سینمایی و تلویزیونی معرفی می‌کنند. سودی که این افراد می‌برند نسبتا قابل توجه است. تهیه‌کنندگان هم با این دلالان صحبت کرده و به توافق می‌رسند و هنروران بی‌پناه و بی‌حامی نیز چاره‌ای ندارند جز اینکه به خواست این گروه تن دهند.

هنروران نیز به گردن سینما حق دارند، باید حق آنان را محترم شمرد و احترام‌شان کرد. تهیه‌کنندگان محترم نیز برای رضای خدا گوشه چشمی به این زحمتکشان داشته باشند.