توسعه اقتصاد هنر در ایران، چرا و چگونه؟
از اقتصاد مبتنی بر حمایت تا اقتصاد مبتنی بر بازار
صدای چکش مجری حراج با ضربه‌ای قاطع در سکوت سالن طنین می‌اندازد. رقمی نجومی اعلام می‌شود: اثری از رضا عباسی، نقاش برجسته عصر صفوی، به قیمت ۲۲۴میلیارد ریال در حراج تهران فروخته شد. این خبر، مانند بسیاری از رکوردهای میلیاردی دیگر در سال‌های اخیر، تصویری از بازاری پررونق، جهانی و سودآور را به ذهن متبادر می‌کند. اما این تصویر درخشان، تنها یک روی سکه است. روی دیگر این سکه، واقعیتی است که در آمارهای رسمی اقتصاد کلان کشور پنهان شده‌است.