نقدی به فیلم «عطرآلود»/ عطری که ما را مست نکرد!
برخلاف این که ادعا می‌شود «عطرآلود» یک ملودرام عاشقانه است، نه عشقش معلوم است و نه درامش در آمده است.
برخلاف این که ادعا می‌شود «عطرآلود» یک ملودرام عاشقانه است، نه عشقش معلوم است و نه درامش در آمده است.
محمد خراسانی زاده در یادداشتی نوشت: «ما در دوره پنجاه و نهم «دوسالانه هنر ونیز» شرکت نداشتیم و عدم حضور ما در شصتمین دوسالانه، می‌توانست پنجره حضور ایران در مهم‌ترین رویداد هنرهای تجسمی را برای همیشه ببندد و این یک اتفاقِ بسیار ناخوشایند تلقی می‌شد.»
بندۀ خدا با دو متر قد و لباس‌های گشادش برای ما بچه‌های نهایتاً یک متر و بیست سانتی لاغر مردنی، هیولا به‌حساب می‌آمد.
شهریار بحرانی از فیلمسازان و سینماگران کشور، به مناسبت سالگرد درگذشت نادر طالب زاده، یادداشتی اختصاصی در اختیار «هنرآنلاین» قرار داده که آن را می خوانید.
«چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» در دل خود، در کنار خنداندن مخاطب، غمی نهفته و عمیق دارد که که کمدی را به تراژدی تبدیل می‌کند. گفت‌وگوی دو فردی که در دو طرف میز طویل نشسته‌اند برآمده از یک غم عمیق است و آن فهم و درک هنرمندان و هنر آن‌ها است. عدم درک «بازجو» از هنر موجب می‌شود که هنرمندان را به سخره بگیرد و او را دلقک بنامد؛ حال آن که به قول بهرام افشاری «دلقک» بهترین نامی است که می‌توان برای او گذاشت.
«مست عشق»ی که بر پرده سینماهای ایران نشسته به جزئیات روایی شخصیتها بالاخص رابطه شمس و کیمیاخاتون نپرداخته است و این باعث ضعف داستانی آن شده است.
برخلاف آمار گیشه در روز اول اکران فیلم‌ها، «سال گربه» به نسبت شخصیتها، خلق کمدی و باور‌پذیری نسبت به «تمساح خونی» امتیازی نخواهد داشت.
«هفت سر اژدها» درست از نخستین قسمت‌هایش به خاطر ضعف‌های مفرطش در شبکه‌های اجتماعی سوژه شد.
مهدی همایونفر گفت: آوینی از سال 1358 تا لحظه شهادت، همواره به دنبال تکلیف خود رفته است و این گونه نبوده که برای خواست شخصی خودش اثری را تولید کند. سید مرتضی اگر می‌دید در جایی نیازی وجود دارد و او هم در آن نقطه کارآمد است، وارد می‌شد و آن نیاز را برطرف می‌کرد.
بدون هیچ اغراق و مبالغه‌ای باید ایرج طهماسب را یکی از برنامه‌سازان حرفه‌ای رسانه‌های تصویری کشور دانست که رگ خواب مخاطب را در دست دارد. باید اعتراف کرد هیچ هنرمند دیگری مثل طهماسب، نمی‌تواند به عروسک‌ها جان بدهد و شخصیت‌های جدید خلق کند.