نمایشی اتوودیک و ساختارگریز / نگاهی به اجراهای اپیزودیک پنج‌گانه مونودرام‌های "بانو"
حسن پارسائی: دیدن اجراهای اپیزودیک پنج‌گانه مونودرام‌های "بانو" که در چارچوب اجراهای اتوودیک و کارگاهی می‌گنجد، برای دانشجویان رشته تئاتر سودمند است.
حسن پارسائی: دیدن اجراهای اپیزودیک پنج‌گانه مونودرام‌های "بانو" که در چارچوب اجراهای اتوودیک و کارگاهی می‌گنجد، برای دانشجویان رشته تئاتر سودمند است.
حسن پارسائی: توحید معصومی در کارگردانی نمایش "مگس" که اقتباسی از نمایشنامه "خانواده تت" اثر "اشتفان ارکنی" است؛ توانسته اجرایی قابل تاویل و دیدنی ارائه کند.
حسن پارسائی: نمایش "تابلویی از خون" که ظاهراً برداشتی آزاد از رمان "خون و برف" اثر "یو نسبو" است، بر اساس یک میزانسن ثابت طراحی شده است و مردی رو به تماشاگران به عنوان کسی که ماموریت کشتن یک نفر را به عهده داشته، حرف می‌زند و به عبارتی عملاً "گزارش کار" می‌دهد.
حسن پارسائی: هیچ دلیل دراماتیک و نمایشی موجهی برای اجرای نمایش "مضحکه بادسوار" به شکل عروسکی ارائه نشده است.
حسن پارسائی: نمایش "آفاق السلطنه" به نویسندگی و کارگردانی سیدمحسن میرهاشمی
حسن پارسائی: نمایش عروسکی "آب و دیگران" به نویسندگی و کارگردانی علیرضا ناصحی در اصل اجرایی ابتکاری است و کوششی بدیع در رابطه با یافتن شیوه‌های تازه‌تری برای اجرای نمایش عروسکی محسوب می‌شود.
حسن پارسائی: نمایش "جنایت و مکافات" به تناسب عمیق و جامع‌الاطراف بودن موضوع و نیز بازی خوب بازیگران، سبب شده اثر اقتباسی و سلیقه‌ای رضا ثروتی اجرایی دیدنی باشد.
حسن پارسائی: آریان رضائی در نمایش "دروغ" هنرمندانه عمل کرده و اجرایی زیبا، دراماتیک، گیرا و تئاتری ارائه داده است.
حسن پارسائی: در نمایش "آپرکات" به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا قلی‌پور هیچ چیز باورپذیر نیست و اجرا قراردادی و عاری از جذابیت است.
حسن پارسائی: نمایش "نان" به نویسندگی طراحی و کارگردانی نصیر ملکی‌جو بر مبنای طراحی‌های کاریکاتوری درباره نان شکل گرفته