سرویس موسیقی هنرآنلاین: مهربانو توفیق متولد 18 اسفندماه 1325 است نوازنده سه تار و موسیقی‌دان پیشکسوت ایرانی در تهران به دنیا آمد. وی در هنرستان موسیقی تحصیل کرد و از دانشکده هنرهای زیبای تهران مدرک کارشناسی‌اش را گرفت. وی در ادامه با دریافت بورس دولت فرانسه برای ادامه تحصیل در رشته موسیقی به کشور فرانسه رفت و با درجه ممتاز از دانشگاه سوربن موفق به پایان تحصیلاتش در مقطع کارشناسی ارشد شد. وی از سال ۴۵ به استخدام وزارت فرهنگ در آمد و از سال ۵۰ به تدریس دروس موسیقی در هنرستان عالی موسیقی پرداخت. وی در زمینه ساز سه تار شاگردان بسیاری را تربیت کرده است. او نوازندگی سه تار را در محضر استاد نصرت الله ابراهیمی و نصرالله زرین پنجه آموخت. همچنین محضر استاد نورعلی برومند و احمد عبادی و سعید هرمزی را نیز دیده است. وی اولین عضو هیئت علمی رشته موسیقی ایرانی است. فردا سالروز تولد 68 این بانوی هنرمند است. به همین بهانه و به مناسبت این روز با وی گفتگوی کوتاهی انجام دادیم که در زیر می‌خوانید.
فردا روز تولد شما است. برای شما تولد چه معنایی دارد؟
تولد یعنی یک سال دیگر بر تجربه‌های آدم اضافه شده است. با تولد دوباره دید ما نسبت به زندگی عوض می‌شود. یه جور دیگر نگاه می‌کنیم و انگار همه چیز شکل متفاوتی برای ما پیدا می‌کند.
روز ۱۸ اسفند یعنی روزی که می‌توان بوی بهار را هم از همین حوالی شنید. بهار نیز همچون تولد برای شما معنای دوباره زنده شدن دارد؟
اگر تولد یعنی دوباره زنده شدن انسان، بهار یعنی رویش دوباره خود زندگی به تمام معنا.
بهار چگونه به زندگی شما به عنوان هنرمند اهل موسیقی راه می‌یابد؟
من جزو آن افرادی نبودم که خیلی کار صحنه کرده باشم. کار من تدریس بوده است اما در کار تدریس بهار را با بچه‌ها می‌بینم. بهار را در زندگی، تلاش، رویش و پویایی شاگردانم می‌بینم.
شما آداب سنتی عید نوروز را هر ساله اجرا می‌کنید؟
بله حتما. برای اینکه سنت ما است و زیبایی خاصی دارد و با زندگی همراه است.
اتفاق خوبی که سال گذشته برای شما افتاده چه بوده است؟
برای من هر روز یک اتفاق خوب تازه است.
گذشته چگونه بر شما گذشت؟
گذشته‌ای که ما داشتیم بسیار سخت و تلخ بود.
می‌توانید بگویید خصوصا به عنوان یک نوازنده زن ایرانی چه سختی‌هایی را پشت سر گذاشتید؟
من فکر می‌کنم بهتراست تلخی‌ها را کنار بگذاریم.
این تلخی‌ها شامل چه سال‌هایی از عمر شما است؟
سال‌های بعد از انقلاب سال‌های خیلی سختی بود برای کسانی که در کار موسیقی بودند؛ زیرا بخاطر شرایط گذشته سوتفاهم‌هایی در زمینه موسیقی وجود داشت که باید رفع می‌شد؛ به خصوص برای خانم‌ها این شرایط دشوار‌تر هم بود. ما خیلی پایداری کردیم که ماندیم و با عشق به هنرمان ایستادگی کردیم. اما حالا دیگر گذشته و بهتر است به جای یادآوری تلخی‌ها به آینده فکر کنیم.
برای آینده طرح و برنامه خاصی دارید؟
اولینش که همان کار تدریس است و بعد یک طرح‌هایی دارم که امیدوارم بتوانم پیاده‌اش کنم. یک کتاب درباره موسیقی دارم که خیلی دوست دارم هرچه زودتر آن را به سرانجام برسانم.
اگر مشغول کار نباشید آرامش روحی‌تان را از دست می‌دهید؟
من فکر می‌کنم تا آن لحظه که زنده هستم باید کار کنم، تا آنجایی که می‌توانم بهره‌ای بدهم باید دریغ نکنم چون کار من همیشه تدریس بوده و این کار را با عشق انجام داده‌ام. از لحظه‌ای که در مدرسه و دبستان درس دادم تا زمانی که در دانشگاه تدریس می‌کردم، همیشه کارم را با عشق انجام داده‌ام. این کار به من نیرو و انرژی می‌دهد. کار آینده من هم باز تدریس است.
این روز‌ها اصل حالتان خوب است؟
همه چیز نسبی است اما سعی می‌کنم چیزهای خوب اطرافم را ببینم. خیلی چیز‌ها هست که تلخ است اما می‌توانید خوب‌ها را بیشتر ببیند. البته آدم نمی‌تواند روی همه چیز چشم ببندد و دور باشد از مسائل اطرافش اما می‌تواند مبثت نگاه کند. می‌توانید بر خوبی‌های اطرافتان اضافه کنید و تلاش کنید از آن چیزهایی که آزارنده هستند، کم کنید.
پیام شما برای نسل‌های آینده چیست؟
با عشق کار کنید و بعد متوجه می‌شوید که تلخی‌های زندگی را نمی‌بیند و آن‌ها حداقل نمی‌توانند شما را از پا در بیاورند. درجا نزنید و بروید جلو.
چه هدیه‌ای به آن‌ها می‌دهید؟
عشق به موسیقی به آن‌ها می‌دهم.