محمدحسن یادگاری در گفتگو با خبرنگار هنرآنلاین گفت: جشنواره عمار جشنواره ای است که رسالتش شناسایی و معرفی نیروی انسانی تازه نفس در عرصه رسانه است. در مواردی، جرأت و جسارت برایش از فرم مهمتر است. این جشنوار تا به امروز رشد و پیشرفت خیلی خوبی داشته است به خصوص در بخش مستند. به طور کلی، سوژه هایی را در جشنواره عمار می توان دید که در جای دیگری به آن پرداخته نمی شود. در اغلب موارد هم به کارهایی جایزه داده شده که همه از لحاظ فرم، کارهای قدرتمندی بوده اند به طوری که در جشنواره های دیگر نیز توانسته اند خودی نشان دهند. ولی کلیت جشنواره، فرصتی است که به جوان ترها و تازه کار داده شده است که لازم است به فرم کارهای شان، توجه بیشتری داشته باشند.
وی درباره وضعیت فعلی جشنواره عمار گفت: به نظرم الان به موقعیت خوبی رسیده است. وقتی جشنواره ای 10-15 سال ادامه پیدا می کند یعنی جایگاه خود را پیدا کرده است چون غالباً جشنواره ها و همایش ها یکی- دو سال برگزار می شوند و بعد متوقف می شوند.
وی افزود: وقتی عمار تاسیس شد من گفتم اگر به دور پنجم رسید یعنی اتفاق خوبی خواهد افتاد. در دوره دوم و سوم هم گفتم باید دید وقتی دولت عوض می شود این جریان باز هم ادامه پیدا می کند یا نه. الان که دوره چهاردهم در حال برگزاری است یعنی به مرحله ثبات رسیده است. کدام جشنواره ای در دهه 70-80 راه افتاد و ادامه پیدا کرد؟ حتی در بین جشنواره های ادبی هم چنین جشنواره ای نداریم.
یادگاری در پاسخ به این سئوال که دریافت جایزه عمار چقدر مسیر پیشرفت را برای شما هموار کرد گفت: حتی با نامزد شدن هم این اتفاق می افتد و اعتباری ایجاد می شود. اما واقعیت این است که در دوره هایی کارم را به عنوان اثر برگزیده انتخاب نمی کردند و می گفتند اگر این یک دقیقه را در فیلم نمی گذاشتی اثرت برگزیده می شد. این ها قدری آدم را ناراحت می کند ولی باید برایند کلی اش را دید. می گفتند مهم این است که نامزد شده ای و جایزه گرفتن مهم نیست.
وی در ادامه با انتقاد از عدم حمایت از مستندسازان برای ورود به عرصه داستانی گفت: ما در حال حاضر تعداد قابل توجهی مستندساز خوب داریم که فرصتی برای ورود به سینمای داستانی را ندارند. سینمای داستانی نیاز به سرمایه و حمایت دارد و یک جماعتی پشت در مانده اند و عده ای مدام در حال ساخت فیلم داستانی اند. و این افراد کسانی هستند که چابکی سینمای مستند را تجربه نکرده اند برای همین نمی توانند آن طور که باید، به مسائل مختلف بپردازند. شاید دو سه تا سینمایی هم ساخته باشند ولی می بینید که فیلم ها پر فروش نیست یا تداوم ندارد. این نقدی است که به جریان کلی می شود وارد کرد نه لزوما به این جشنواره. فرصت تجربه فیلم داستانی باید برای همه مستندسازهایی که به یک جایگاهی رسیده اند فراهم شود و لزوما هم از این افراد نباید در جایگاه کارگردان استفاده کرد. می شود در بخش سناریو، ایده و دیگر بخش های تولید سینمای داستانی از آن ها استفاده کرد.