به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای نیاوران ارسطویی مینی‌مال را یکی از فرم‌های داستان‌نویسی عنوان کرد که جوامع در حال توسعه به آن بیش از حد می‌پردازند و خاطر نشان کرد: به یاد دارم که گلشیری در یکی از محافل ادبی با اشاره به ترجمه داستان‌های ریموند کالبر توسط همسرش گفت: وای به روزی که این کتاب چاپ شود. من خیلی چیزها از این مکتب فراگرفته‌ام. داستان مینی‌مال نوشتن به عنوان یک مانیفست و فقط یکی از هزاران رویکردی که به داستان‌نویسی وجود دارد می‌تواند به لحاظ فرمول داستان‌نویسی به دانش نویسنده کمک کند. آدم‌های تجربه‌گرایی که می‌خواهند همه رویکردهای داستان‌نویسی را تجربه کنند مینی‌مال نوشتن برایشان تجربه‌ای بکر است. رویکرد من به داستان‌نویسی چیزی است که ممکن است از قواعد داستان مینی‌مال استفاده کنم اما خودم را هیچ‌گاه یک مینی مال نویس نمی‌دانم.
وی با طرح این سوال که چرا مینی‌مال در جوامعی مثل آمریکای شمالی این قدر موفق می‌شود ولی در جوامع در حال توسعه جواب نمی‌دهد ادامه داد: تاثیر پدیده سینما بر ادبیات به شکل‌گیری این جریان بسیار کمک کرد. خواننده قرار نیست داستان را بخواند بلکه او قرار است ببیند از این رو این عینی‌ترین رویکرد به داستان‌نویسی است . این محصول تاثیر سینما بر ادبیات است . به نظر همینگوی سینما یک رقیب بسیار جدی برای داستان بود.
نویسنده مجموعه داستان‌های "آمده بودم با دخترم چای بخورم" و "آفتاب مهتاب" در ادامه صحبت‌هایش افزود: مینی‌مال یک قاعده گذاشت برای کسی که می‌خواهد داستان‌نویسی را تجربه کند و او را از کشف و شهودهای شخصی خلاص کرد چرا که قانون می‌دهد. اگر مانیفست مینی‌مال‌نویسان را مطالعه کنید به حدودا دوازده قاعده می‌رسید که به شما چگونگی مینی‌مال نوشتن را شرح می‌دهد. مثل اینکه مثلا داستان‌نویس باید با اولین جمله موقعیت‌پردازی کند و ... این کار نویسنده را راحت می‌کند. براحتی می‌توان بر اساس این قواعد داستان نوشت. ولی به نظر من باید صحبت‌های بسیاری در مورد آن صورت بگیرد. این که چرا این سبک داستان‌نویسی در جوامعی موفق می‌شود و در جوامعی جواب نمی‌دهد. یکی از عللی که شاهد موفقیت این گونه سبک‌ها در جوامع پیشرفته هستیم این است که نویسنده تجربه‌ها و آزمون خطاهای فراوان را تجربه می‌کند تا می‌رسد به این گونه سبک‌ها اما در جوامع در حال توسعه همه خوشحالند که یک سری قانون وجود دارد که می‌توانند بنویسند و داستان‌نویسی تبدیل می‌شود به یک اتفاق سهل الوصول. این که ما فقط یک نوع رویکرد را اساس داستان نوشتن قرار دهیم اتفاقی بسیار بد و ناراحت‌کننده است. در بعضی از جوامع به نظر من قواعد مینی‌مال نویسی بیشتر به درد ویراستارها می‌خورد در حالی که در اروپا مینی مال رویکردی فلسفی دارد.
ارسطویی با ذکر این نکته که از قواعد مینی مال نویسی استفاده زیادی می‌کند اظهار داشت: چیزی که محدود می‌کند نویسنده را فرم‌هایی است که جلوی او می‌گذارند. مضامین، فرم‌های خودشان را پیدا می‌کنند. بعضی مضامین هستند که اقتضای انها مینی مال نیست. در هیچ کجا اینقدر راجع به مینی‌مال و مینی مال نویسی اینقدر شور و اشتیاق وجود ندارد که در ایران وجود دارد. انگار مینی مال نویسی مد شده است. شما می‌توانی توصیفی بکنی که تا بحال هیچ کس شبیه آن ننوشته است و یا صفت‌هایی بسازی که هیچ‌کس تا به حال آن را نساخته و یا استعدادهای زبانی را طوری کشف کنی که حتی زیاد هم کم باشد ما با کلیشه مخالفیم.
در ادامه این جلسه داستان‌هایی توسط حضار خوانده و مورد نقد و بررسی قرار گرفت. گفتنی است جلسه خانه مینی‌مال نیاوران آخرین چهارشنبه هر ماه در فرهنگسرای نیاوران با حضور استادان و فعالان این سبک از داستان‌نویسی از ساعت 17 تا 19 برگزار می‌شود.